Η Μαρία Ζησοπούλου γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε Ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ όπου αποφοίτησε με άριστα από το 2ο εργαστήριο με καθηγητές τον Κυριάκο Μορταράκο, και τον Δημήτρη Ζουρούδη. Έχει αποκλειστική συνεργασία με τη δισκογραφική Traumraum που εδρεύει στο Βερολίνο για την επιμέλεια εξωφύλλων από το 2017. Από το 2018 έως το 2020 δίδασκε ζωγραφική στο Ελεύθερο Εργαστήρι της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας – Μουσείου Γ.Ι. Κατσίγρα. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει παρουσιάσει τη δουλεία της σε δύο ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα. Πιο πρόσφατα συμμετείχε στην ετήσια έκθεση “Rooms 2021“ της Αίθουσας Τέχνης Καππάτος στην Αθήνα (22 Ιανουαριου-6 Μαρτίου 2021), παρουσίασε στην αυλή του “κλίμαξ” το project “Color stories” (22-27 Ιουνίου 2020), συμμετείχε με εικαστική δράση στο Φεστιβάλ μουσικού πειραματισμού “Flow” στην Αθήνα (9-10 Ιουλίου 2020). Στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο Λάρισας παρουσίασε μαζί με την Δήμητρα Οικονόμου την εικαστική έκθεση ΔΙΕΠΑΦΗ (20 – 30 Μαΐου 2019). To 2019 ανέλαβε επίσης την καλλιτεχνική επιμέλεια δια καλλιτεχνικών projects στη Λάρισα, ενώ τον Φεβρουάριο του 2020 πήρε μέρος στην ετήσια έκθεση σύγχρονης Τέχνης «Performance Rooms 2020» της Αίθουσας Τέχνης Καππάτος στην Αθήνα, όπου μαζί με την Δήμητρα Οικονόμου παρουσίασαν την performance #INTERFACE. Έργα της ανήκουν στη συλλογή της Πινακοθήκης Γ. Βογιατζόγλου και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές.

Εικαστικά έργα:

Hands Dialogues – photographic installation –from project  : “Who am I ?  Who I am”   2021

«Ένας άνθρωπος ψάχνει να βρει τον εαυτό του και ανακαλύπτει τον Κόσμο. Ύμνος στην ατομικότητα. Αν μείνει όμως κάποιος εκεί, την πάτησε. Γνωρίζει τον εαυτό του, γιατί εκεί συναντά την επιμέρους αντανάκλαση του Κόσμου. Φτάνει στο Εγώ για να το εγκαταλείψει. Βρίσκει το εγώ  για να το διαλύσει στον πολύμορφο πλούτο του κόσμου και όχι για να τον βάλει σε βάθρο, ως τη μόνη οντότητα με αυταξία και απόλυτο αυτοσκοπό». Έρμαν Έσσε

Το  “Who am I ?  Who I am” project  είναι  η δοκιμασία αυτοπαρατήρησης  μέσω  της φωτογραφίας και της  καταγραφής δεδομένων όπου μεταφέρονται σ ‘ένα εικαστικό περιβάλλον και εντάσσονται σε μία διαφορετική πραγματικότητα. Μία διαδικασία ενδοσκόπησης και αποδόμησης, πως  οι χαώδεις επιφάνειες του εγώ μπορούν να φέρουν μια αποκαλυπτική αρμονία. Φορμαλιστικές συνθέσεις με σουρεαλιστικά στοιχεία και εννοιολογικούς υπαινιγμούς.

Μαρία Ζησοπούλου – MAZi