Οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των σπουδαστών μας με αφορμή τις διατάξεις του ΠΔ 85/2022 δεν μπορούσαν παρά να έχουν τη συμπαράσταση του Συλλόγου Διδασκόντων της Σχολής από την πρώτη στιγμή που αυτές εκδηλώθηκαν. Η στήριξή μας ενδυναμώθηκε όταν τα δίκαια αιτήματά τους συναρθρώθηκαν σε μορφές ενός ευγενικού αγώνα που «πάντρεψε» τη δημιουργική καλλιτεχνική έκφραση με τα ιδεώδη της δημοκρατικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους σε σχέση με την εκπαιδευτική και επαγγελματική τους εξέλιξη.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η τέχνη και ο πολιτισμός ταυτίζονται με την πολιτική συνείδηση. Η ουσία της τέχνης είναι πολιτική πράξη, αλλά με τους όρους της. Κι αυτοί οι όροι τηρούνται από τους σπουδαστές – αυριανούς καλλιτέχνες στον τωρινό τους αγώνα. Φαίνεται, παρά το γεγονός ότι η επίσημη Πολιτεία πολλά χρόνια τώρα έχει φροντίσει να συντηρεί ασυστηματοποίητο το εκπαιδευτικό περιβάλλον των παραστατικών τεχνών, εντούτοις αυτό καταφέρνει να μυεί με τις υπάρχουσες δομές τους σπουδαστές του στα νάματα της καλλιτεχνικής και κοινωνικής συμπεριφορικής που παραπέμπει στο πνεύμα «της γης των Μουσών»…

Στη σύγχρονη όμως «Γη των Ελλήνων» φαίνεται ότι είναι πολύ εύκολο να διασαλευτεί από ένα Προεδρικό Διάταγμα η κανονικότητα της εκπαιδευτικής πράξης που θεραπεύει τον θεμέλιο λίθο του πολιτισμικού εποικοδομήματος της χώρας, τον πολιτισμό. Μήπως αυτό συμβαίνει επειδή το Π.Δ. εγράφη εκ του προχείρου χωρίς προετοιμασία και συστηματική μελέτη του ιδιότυπου πλαισίου της καλλιτεχνικής πράξης; Οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού μάλλον αυτό καταδεικνύουν, καθώς πυροσβεστικά και εν μέσω προεκλογικής περιόδου έρχονται να επαναπροσδιορίσουν το θέμα μέσω μιας επικείμενης νομοθετικής ρύθμισης. Προφανώς, είναι ένα βήμα προόδου, έστω κι ως δήλωση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…

Το θέμα της καλλιτεχνικής παιδείας όμως συνιστά ένα κομβικής σημασίας ζητούμενο, καθώς έχει άμεση συνάρτηση με πτυχές του οικονομικού, κοινωνικού και πνευματικού ιστού της χώρας, και δεν μπορεί να εξαντλείται σε νομοθετικές ρυθμίσεις και διαχειριστικές νοοτροπίες. Προϋποθέτει σοβαρή, ολιστική και συστηματική προσέγγιση και σίγουρα απαιτεί χρόνο. Πρέπει η Πολιτεία άμεσα και με τη λογική του επείγοντος να προβεί σε περαιτέρω κινήσεις που να αποδεικνύουν εμπράκτως ότι δεν αξιοποιεί την παρωχημένη τακτική της υποσχεσιολογίας αλλά ότι συμμερίζεται τις αγωνίες και τους οραματισμούς του καλλιτεχνικού χώρου.

Στο πλαίσιο αυτό, στηρίζουμε κάθε ενδεχόμενη αγωνιστική προσπάθεια των σπουδαστών μας που σέβεται τις δημοκρατικές αρχές/αξίες και το καλλιτεχνικό όραμα/ιδεώδες. Με αίσθημα παιδαγωγικής ευθύνης στηρίζουμε όμως και το αναφαίρετο δικαίωμά τους να συνεχίσουν να σπουδάζουν την τέχνη τους με περίσσεια ορμή, πάθος, υπευθυνότητα και αξιοπρέπεια.