Ανδρομάχη Κοκκότη

Αρχειονόμος, Τμήμα Επεξεργασίας Αρχείων

Γενικά Αρχεία Κράτους – Κεντρική Υπηρεσία

Ο Πολιτικός Οίκος της Α.Μ. του Βασιλέως και συγκεκριμένα το Μέγα Βασιλικό Αυλαρχείο είναι επιφορτισμένο με τη ρύθμιση θεμάτων εθιμοτυπίας και σχέσεων του βασιλιά με αρχηγούς ή εκπροσώπους ξένων κρατών. Στο πλαίσιο αυτό και σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βασιλικής Αυλής, το Αυλαρχείο διαχειρίζεται την αλληλογραφία μέσω της οποίας ανταλλάσσονται ευχές, συγχαρητήρια μηνύματα, τηλεγραφήματα για επετείους και εθνικές εορτές, ευχαριστήριες επιστολές και υποβάλλονται διαπιστευτήρια. Η σειρά των φακέλων της εθιμοτυπικής αλληλογραφίας του αρχείου της Βασιλικής Οικογένειας της Ελλάδας που φυλάσσεται στην Κεντρική Υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους, περιλαμβάνει μια πληθώρα εγγράφων που κυμαίνονται από τα πιο απλά και λιτά μέχρι τα πιο περίτεχνα και εντυπωσιακά, όπως το τεκμήριο της εικόνας.

Πρόκειται για επιστολή έκφρασης αποδοχής στην αραβική γλώσσα εκ μέρους του Αρχηγού του Μαρόκου Χασάν Β’ (1929-1999) προς το πρόσωπο του Έκτακτου και Πληρεξούσιου Πρέσβη του και απευθύνεται στον βασιλιά της Ελλάδας Παύλο Α’ στις 12 Μαρτίου 1962. Η ιδιαιτερότητα έγκειται όχι μόνο στα διακοσμητικά στοιχεία του εγγράφου και την ποιότητα του χαρτιού, αλλά και στον εξωτερικό βελούδινο και με χρυσή κλωστή φάκελο μέσα στον οποίο υποβάλλονται τα διαπιστευτήρια στην επίσημη γλώσσα του κράτους. Συνοδεύεται από επίσημη μετάφραση στη γαλλική γλώσσα.

Το αρχείο επίσης μας πληροφορεί ότι το 1962 μετατίθεται η εθνική εορτή του κράτους από τις 18 Νοεμβρίου που είναι η ημέρα μνήμης της ανεξαρτησίας του Μαρόκου από τη γαλλική κηδεμονία, στις 3 Μαρτίου που είναι η επέτειος αναρρήσεως στον θρόνο του βασιλιά του Μαρόκου, Χασάν Β’ μετά τον θάνατο του πατέρα του, Μωάμεθ Ε’. Η πληροφορία αυτή σημειώνεται από το Βασιλικό Αυλαρχείο για να σταλεί η αντίστοιχη επιστολή από την πλευρά της Ελλάδας στο πλαίσιο της εθιμοτυπικής αλληλογραφίας. Είναι το ίδιο έτος που ο Χασάν Β’ και το συμβούλιό έγραψαν το πρώτο σύνταγμα του  Βασιλείου του Μαρόκου, έκανε το Ισλάμ κρατική θρησκεία και όρισε τον βασιλιά ως τον ανώτατο εκπρόσωπο του έθνους. Η περίοδος της βασιλείας του γνώρισε πολλές αναταραχές, δύο απόπειρες δολοφονίας και πραξικοπήματος, ένοπλες συγκρούσεις και μόνο στις αρχές της δεκαετίας του 1990 υπό την απειλή διεθνούς απομόνωσης αλλά και έντονης κριτικής από άλλα έθνη θα αρχίσει σταδιακά να βελτιώνει τον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, καθώς το Μαρόκο κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες της βασιλείας του υπήρξε αντιδημοκρατικό και καταπιεστικό.