Λίγους μήνες πριν από τον Απρίλιο του 1825, με τον Ιμπραήμ να έχει αποβιβαστεί στην Πελοπόννησο, τις πολεμικές συγκρούσεις και τα εμφύλια πάθη να εκρήγνυνται, γίνεται γνωστός ο εντοπισμός ενός βρέφους μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Ναύπλιο, την ύπαρξη του οποίου διαπιστώνει ο ιεροκήρυκας Γερμανός. Ο καλόγηρος παραλαμβάνει το βρέφος και ειδοποιεί τη Γενική Αστυνομία, στην οποία χρέη Γενικού Αστυνόμου τελεί ο Κυριάκος Μώραλης, αφιχθείς στην έδρα της Ελληνικής Διοίκησης το φθινόπωρο του 1824.

Ο Μώραλης παραδίδει το εγκαταλελειμμένο μωρό σε άγνωστη γυναίκα προκειμένου να το θηλάσει, υποσχόμενος να της παρέχει μηναίο μισθό 20 γρόσια. Ταυτόχρονα, ο στρατηγός Κώστας Βόζαρης ενημερώνεται για το έκθετο βρέφος, ο εντοπισμός του οποίου τον συγκινεί και λόγω φιλευσπλαχνίας δωρίζει τρία χρυσά νομίσματα στον καλόγηρο που πλήρωνε μέχρι πρότινος τη γυναίκα που έτρεφε το βρέφος.

Στη συνέχεια, ο Γενικός Αστυνόμος δίνει επιπλέον δικά του χρήματα στην τροφό καθώς η ίδια είναι φτωχή και το βρέφος, χωρίς την κατάλληλη περιποίηση, κινδυνεύει να πεθάνει, γεγονός «αλλότριο πάσης φιλανθρωπίας, πόσο μάλλον της ιεράς θρησκείας».

Καθώς η επιβίωση του έκθετου βρέφους άπτεται ζητημάτων πίστης, θρησκείας και φιλανθρωπίας, η Γενική Αστυνομία Ναυπλίου απευθύνεται στο Υπουργείο Θρησκείας για την εξεύρεση πόρων, ενημερώνοντας ότι προ καιρού απεβίωσε στο Ναύπλιο κάποιος καλόγηρος, ο οποίος στη διαθήκη του άφηνε κάποιο χρηματικό ποσό προκειμένου να μοιραστεί στους φτωχούς. Δοθείσης της ευκαιρίας, καλείται το Υπουργείο να υποχρεώσει τον επίτροπο του αποθανόντος καλόγηρου να παραδώσει το απαιτούμενο ποσό για την επιβίωση του βρέφους, το οποίο κινδυνεύει.

Το έγγραφο από τον φάκελο 8^α του Υπουργείου Θρησκείας της περιόδου Αγώνα, που φυλάσσεται στην Κεντρική Υπηρεσία των ΓΑΚ, φέρει τη σφραγίδα της Αστυνομίας Ναυπλίου και το υπογράφουν στις 26 Απριλίου 1825 ο Γενικός Αστυνόμος Κυριάκος Μώραλης και ο Γραμματέας Κυριάκος Καλλίνικος Κριτοβουλίδης.

Το συγκεκριμένο τεκμήριο δεν συνοδεύουν έγγραφα που να γνωστοποιούν τα αίτια που οδήγησαν στην εγκατάλειψη του βρέφους σε δημόσιο χώρο εκείνη την περίοδο (οικονομικά, νοθογένεια, ψυχολογικά ή άλλης φύσεως) ή την τύχη του βρέφους. Ωστόσο, μέσα σε μια κρίσιμη περίοδο για την Επανάσταση, εμφύλιου ανταγωνισμού και με σοβαρά προβλήματα αστυνόμευσης, προβάλλει την παρέμβαση του αστυνομικού θεσμού, το ενδιαφέρον και τη βούληση τρίτων προσώπων για την τύχη του βρέφους και θίγει το ζήτημα της επιβίωσης του νεογέννητου μέσω της παράδοσής του σε κάποια άλλη γυναίκα που είχε τεκνοποιήσει πρόσφατα για να το θηλάσει.

Άννα Κουλικούρδη

Αρχειονόμος

Κεντρική Υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους