Προϋπάρχουσες και νέες υποδομές συγκροτούν ένα νέο, ενιαίο οικοσύστημα που αναπτύσσεται και λειτουργεί σε ένα σύγχρονο ψηφιακό περιβάλλον, το οποίο πρακτικά καθιστά το Ωνάσειο Νοσοκομείο ως το πρώτο πλήρως ψηφιοποιημένο νοσοκομείο στην Ελλάδα. Οι νέες υποδομές τίθενται σε λειτουργία άμεσα και είναι δημόσιας πρόσβασης.

Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν παρουσία της Α.Ε. Προέδρου της Δημοκρατίας, κυρίου Κωνσταντίνου Τασούλα, του Πρωθυπουργού, κυρίου Κυριάκου Μητσοτάκη, και πλήθους άλλων καλεσμένων, μεταξύ των οποίων ήταν υπουργοί της κυβέρνησης, βουλευτές, γενικοί γραμματείς υπουργείων, εξέχοντα μέλη της ιατρικής κοινότητας, ακαδημαϊκοί, πανεπιστημιακοί, επικεφαλής ενώσεων ασθενών, ιατροί, νοσηλευτές και εργαζόμενοι στο Ωνάσειο και μέλη των ΔΣ του Ωνάσειου Νοσοκομείου και του Ιδρύματος Ωνάση.

H TEXNH ΣΤΟ ΩΝΑΣΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Στο νέο Ωνάσειο Νοσοκομείο, η υγεία συναντά τον πολιτισμό, καθώς σύγχρονα έργα Ελλήνων καλλιτεχνών από διαφορετικές γενιές τα οποία ανήκουν στην Onassis Collection –τη συλλογή έργων τέχνης του Ιδρύματος Ωνάση– γεμίζουν τους χώρους του. Κάθε έργο προσφέρει μια αίσθηση γαλήνης και ενδυνάμωσης, μεταμορφώνοντας το νοσοκομείο σε έναν χώρο όπου η φροντίδα και η τέχνη συνυπάρχουν.

Από την προτομή του Ιπποκράτη του Γεωργίου Μπονάνου –σαν μια συμβολική υποδοχή στον χώρο– και τους «Θώρακες» της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη έως τη «Ράβδο του Ασκληπιού» του Γιάννη Παππά και τα δύο ανθρωποκεντρικά έργα του Γιάννη Βαρελά: έναν μνημειακών διαστάσεων πίνακα με ανθρώπινες φιγούρες που λειτουργεί ως ψυχικό τοπίο και ένα εξάμετρο γλυπτό, το οποίο συμβολίζει τον άνθρωπο σε αναμονή που με μια μονοκοντυλιά σχεδιάζει ένα πρόσωπο-καρικατούρα. Οι επισκέπτες, οι ασθενείς και οι συγγενείς περνούν από δίπλα τους, ανακαλύπτουν τις αναφορές τους και μένουν κοντά τους για να πάρουν κουράγιο, να ανακουφιστούν, να αποφορτιστούν.

Τα murals που φιλοξενούνται στον ισόγειο χώρο του νέου κτιρίου, καθώς και στον όροφο του Ωνάσειου Παίδων, φιλοτεχνήθηκαν από τον Θεόδωρο Κωβαίο.

ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΗΧΟ, “ΔΩΜΑΤΙΟ ΔΥΝΑΜΗΣ’

Δίπλα στον χώρο αναμονής του Ωνάσειου Νοσοκομείου βρίσκεται ένα διαφορετικό δωμάτιο. Η εικαστικός Νικομάχη Καρακωνστάνογλου δημιούργησε έναν χώρο για εκείνες τις στιγμές που χρειάζεται κανείς μια ανάσα για να συνεχίσει, μια παύση για να σκεφτεί, μια ανάπαυλα για να ανυψωθεί. Για τις απαιτητικές ώρες της εφημερίας των γιατρών και των εργαζομένων του νοσοκομείου, για τους επισκέπτες που έχουν ανάγκη αποσυμπίεσης από την αγωνία για τους ανθρώπους τους, για τους ασθενείς που θέλουν να σταθούν και να σκεφτούν τι σημαίνει για εκείνους μια εξέταση, ένα χειρουργείο, μία μάχη για τη ζωή τους.

Στο κέντρο του δωματίου βρίσκεται ένας κρύσταλλος που διαμορφώθηκε σε γλυπτό και πήρε το σχήμα του οργάνου της καρδιάς, συμβόλου δύναμης, ηρεμίας και ομορφιάς. Ο φωτισμός της Ελίζας Αλεξανδροπούλου ακολουθεί τη δική του διαδρομή συνομιλώντας με τις ώρες της μέρας και της νύχτας, αλλάζοντας αργά, σαν άλλος ήλιος που δύει και ανατέλλει.

Το ηχητικό περιβάλλον που υπογράφουν η Αφροδίτη Παναγιωτάκου και ο Μανώλης Μανουσάκης υπηρετεί την ανάγκη της ησυχίας και της παρηγοριάς, της ξεκούρασης από τον θόρυβο του νοσοκομειακού περιβάλλοντος, της μεταφοράς σε στιγμές ανεμελιάς, με ήχους της φύσης από τη Μεσσηνία και την Ήπειρο, τζιτζίκια, γκιώνηδες και μια θάλασσα απαλή για να χαϊδέψει το μυαλό.