Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα παρουσιάζει τη δουλειά του Σικελού καλλιτέχνη Αλφρέντο Ρομάνο. Σε αυτή την ατομική έκθεση, παρουσιάζονται δύο μεγάλες εγκαταστάσεις της δεκαετίας του 1990, απ’ όταν ξεκίνησε η συνεργασία του καλλιτέχνη με το ΚΣΤΙΤ, γλυπτά του 2017, καθώς και πρόσφατα έργα του 2023.

«Υπάρχει ένα θέμα που διατρέχει την παραγωγή του Αλφρέντο Ρομάνο: αυτό της διαστρωμάτωσης. Είναι η προσοχή σε αυτή τη δυναμική, στην πραγματικότητα, που ενώνει τις δύο ομάδες έργων που παρουσιάζονται στην Αθήνα, στην γκαλερί Ιλεάνα Τούντα και στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο, και στο Τορίνο, στην γκαλερί Giorgio Persano. Η πρώτη περιλαμβάνει εγκαταστάσεις από τη δεκαετία του 1990, η δεύτερη τις πιο πρόσφατες εικόνες και πίσσες από το 2023. Και στρωμένο στο έργο του Ρομάνο είναι πρώτα απ’ όλα ο χρόνος. Είναι το συνεχές ξεδίπλωμα και η επανάληψή του που κατακάθεται στα έργα του και τα καθιστά ως πολύ ιδιαίτερα αρχεία. Παραδείγματα αυτών των έργων είναι οι αρχαϊκοί πάπυροι βιβλίων, θεματοφύλακες μιας αρχαίας γνώσης ή οι ηχητικές καρέκλες που, συνδιαλεγόμενες, πλέκουν και σαρώνουν αδιάκοπα μια ιστορία. Αλλά και τα πιο πρόσφατα έργα εντάσσονται σε αυτό το πλαίσιο, παρότι η διαστρωμάτωση του χρόνου μετατοπίζεται σε αυτά από την ανθρωπολογική στην υλική διάσταση. Αν στα έργα της δεκαετίας του 1990, στην πραγματικότητα, η πάροδος του χρόνου καταγράφεται μέσα από μνημονικές τεχνικές διαφορετικών πολιτισμών, στα νέα έργα ο χρόνος αποδεσμεύεται από την ανθρώπινη αναφορά του για να γίνει οντολογικός. Είναι τα ίδια τα πράγματα, στην εμφάνισή τους, που συσσωρεύονται, ανεξάρτητα από ένα βλέμμα που μαρτυρεί το πέρασμά τους. Έτσι, το στρώμα δεν είναι πλέον κάτι που καταγράφεται στη μνήμη, αλλά χρυσός, πίσσα, ξύλο και αλουμίνιο που πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο.» (Απόσπασμα από το επιμελητικό κείμενο της Φραντσέσκα Περόττο)

Alfredo Romano, Senza Titolo, 2023, σμάλτο και πίσσα σε αλουμίνιο / enamel and tar on aluminium, 150 x 150 cm

Τα έργα του Ρομάνο επικοινωνούν τη θέση του καλλιτέχνη μέσα σε μια κοινωνία που κατακλύζεται από συγκρούσεις. Τα θέματα που πραγματεύεται συνδέονται κυρίως με την παροδικότητα των πραγμάτων και τη μοναξιά.

“Στο έργο μου συνυπάρχουν η πολυπλοκότητα και το βάθος· δεν πρόκειται για μια διαδικασία με στόχο την αφαίρεση ή την απλούστευση, αλλά για μια διαδικασία που οδηγεί προς την πολυπλοκότητα, με τις συνδέσεις και τους συσχετισμούς της, ως ένα υπαρξιακό γεγονός που αμφισβητεί το περιεχόμενο. Μια κριτική προσέγγιση στον σύγχρονο πολιτισμό. Κατά μία έννοια, πάντα ήλπιζα να απομακρύνω το έργο μου από ζητήματα αισθητικής φύσης, προσπαθώντας να το φέρω πιο κοντά σε θέματα που σχετίζονται με την παρουσία του στον κόσμο και την ανθρώπινη συνθήκη.”

Τα παραπάνω λόγια του ίδιου του Αλφρέντο Ρομάνο συνοψίζουν καλύτερα από καθετί την ουσία της καλλιτεχνικής του φιλοσοφίας. Τα έργα του δεν είναι απλώς εικαστικά εγχειρήματα, αλλά αντιθέτως εξερευνούν τον περίπλοκο ιστό της ανθρώπινης ύπαρξης, του ανθρώπινου πολιτισμού και όλων εκείνων των στοιχείων που καθορίζουν τον κόσμο μας, όπως σημειώνει η επιμελήτρια Γαληνή Λαζάνη.