Στα τέλη του 18^ου αιώνα αλλάζει και στο χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η αντιμετώπιση της υγείας των υπηκόων της. Αυξήθηκε η κυκλοφορία ιατρικών εγχειριδίων, πλήθαιναν οι θεραπευτές, πολλαπλασιάστηκαν τα νοσοκομεία.  Το βιβλίο Ιατρική ιστορία της Επανάστασης του 1821 ανήκει στον ιδιαίτερο κλάδο της ιατρικής ιστορίας και επιχειρεί να συγκεντρώσει και να συνοψίσει προηγούμενες μελέτες που έχουν επικεντρωθεί σε πρόσωπα, υγειονομικές πρακτικές, δομές υγείας κ.λπ.

Το βιβλίο καλύπτει τις αλλαγές στην οθωμανική διακυβέρνησης όσον αφορά στα θέματα της υγείας και της περίθαλψης, μελετά τις ιδιαίτερες υγειονομικές συνέπειες της Επανάστασης και στις δοκιμασίες των πληθυσμών, παρουσιάζει τη στρατιωτική ιατρική και τη λειτουργία της στα χρόνια της Επανάστασης, εξετάζει τους μηχανισμούς ιατρικής διαχείρισης της ένδειας.

Αναπόφευκτα, η μελέτη της συγκρότησης της δημόσιας υγείας στα κρίσιμε χρόνια της Επανάστασης αναδεικνύει και τις μεταβολές των νοοτροπιών του λαού και ως προς τη σχέση του με την Εκκλησία και το νεοσύστατο ελληνικό κράτος.