Η έρευνα του Κ. Ξανθόπουλου παρακολουθεί την εξέλιξη της νοσοκομειακής αρχιτεκτονικής από τον 18ο αιώνα έως τη σύγχρονη εποχή (με νοσοκομεία ανά τον κόσμο που οικοδομήθηκαν από τη δεκαετία του 1970 και νοσοκομεία της Ελλάδας, για να φτάσουμε μέχρι τις μέρες μας). Ο συγγραφέας μιλά για τη σημασία της αρχιτεκτονικής, ειδικά εκεί όπου το νοσοκομείο συνδυάζεται εποικοδομητικά με ιδέες και πράξεις που αναδεικνύουν τη λειτουργική του αυταξία, την εξανθρωπισμένη λειτουργία του και την κοινωνική του συνεισφορά: στις εκάστοτε δηλαδή διασταυρώσεις της αρχιτεκτονικής με την ιατρική.