Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία και η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας συνδιοργανώνουν την έκθεση «Κύπρος, 1974. Η μνήμη είναι η μόνη πατρίδα των ανθρώπων» και την παρουσιάζουν ταυτόχρονα στην Αθήνα και στη Λευκωσία. Μία σημαντική τρίγλωσση έκδοση (ελληνικά-αγγλικά-τούρκικα) συνοδεύει την έκθεση.

Στον Πρόλογό της για το έργο, η Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Αννίτα Δημητρίου είναι κατατοπιστική:

“Μισό αιώνα μετά το 1974, η οδυνηρή ιστορία του τόπου μας δεν ιστορείται. Μαρτυρείται. Μαρτυρείται από χιλιάδες πρόσφυγες, εγκλωβισμένους, αιχμαλώτους, οικογένειες πεσόντων, δολοφονημένων αμάχων, αγνοουμένων, από χιλιάδες ανθρώπους που έζησαν τη φρίκη του πολέμου και από όλους εμάς που ζούμε υπό τη συνεχιζόμενη παράνομη τουρκική κατοχή σε μια μοιρασμένη πατρίδα.

Πενήντα χρόνια το τραύμα από το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου, το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή παραμένει ακόμη ανοικτό και το παρελθόν ασφυκτιά στο παρόν και κάθε Ιούλιο το εκτοπίζει. Αναλογιζόμαστε το χαλασμό και την καταστροφή, αλλά και την αποφασιστικότητα με την οποία η πολιτεία και κυρίως ο ακούραστος και ανυπότακτος κυπριακός λαός, που μαυροφόρεσε στον θάνατο, ξαναπήρε με σθένος τη ζωή του απ’ την αρχή και ανοικοδόμησε τη χώρα, το νοτιοανατολικότερο άκρο της Ευρώπης. 

Την πορεία αυτή προς τον όλεθρο και από τον όλεθρο ξανά στην εντυπωσιακή μεταστροφή της ζωής στην πολύπαθη Κύπρο καταγράφει η έκθεση που διοργανώνουν η Βουλή των Αντιπροσώπων και το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία σε Λευκωσία και Αθήνα. Κοινός στόχος η διατήρηση της αγωνιστικότητας και της συλλογικής μνήμης ως φορέα ιστορικής συνείδησης του κυπριακού λαού, ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να αγωνίζεται για το δίκιο του, τη λευτεριά, την ειρήνη και την επανένωση της πατρίδας του. Δεν έπαψε ποτέ να διεκδικεί συνθήκες ασφάλειας, ευημερίας, και προόδου στον τόπο του. Δεν έπαψε ποτέ να οικοδομεί ένα καλύτερο αύριο για όλους, Ελληνοκυπρίους, Τουρκοκυπρίους, Μαρωνίτες, Αρμενίους και Λατίνους, επαληθεύοντας, στις πιο αντίξοες συνθήκες, τα λόγια του πρώτου Έλληνα νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη, ότι “η Κύπρος είναι ένας τόπος όπου το θαύμα λειτουργεί ακόμη“.