Καλωσορίζοντας το κοινό στο επερχόμενο, επετειακό Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, η καλλιτεχνική διευθύντριά του, Κατερίνα Ευαγγελάτου, εκφράστηκε με συγκίνηση τόσο για την ιστορική ανασκόπηση που θα πραγματοποιηθεί ενόψει των εορτασμών για τα 70 χρόνια του θεσμού, όσο και για την πληθώρα των μοντέρνων παραγωγών που θα παρουσιαστούν τόσο στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, αλλά και στο Ηρώδειο, την Πειραιώς 260 και αλλού:

“Εβδομήντα χρόνια Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. 1955 – 2025. Η επέτειος αυτή δεν αποτελεί για εμάς απλώς αφορμή για μια –επιβεβλημένη– ιστορική ανασκόπηση,  είναι, κυρίως, ένα δημιουργικό εφαλτήριο προς το μέλλον. Μια ευκαιρία να στοχαστούμε ποιος είναι ο ρόλος του Φεστιβάλ σήμερα, μετά από δεκαετίες καθοριστικής παρουσίας στο ελληνικό αλλά και το διεθνές καλλιτεχνικό γίγνεσθαι. Η ιστορία του δεν είναι απλώς αρχειακή μνήμη· είναι μια ζωντανή, παλλόμενη παράδοση που μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά, θεμελιώνοντας το αύριο της καλλιτεχνικής έκφρασης. 

Επί επτά δεκαετίες, το Φεστιβάλ υπήρξε πυξίδα πολιτιστικής εξέλιξης, ένας ιδανικός τόπος όπου η φωνή του Αρχαίου Δράματος αντηχεί στον σύγχρονο κόσμο, όπου το Θέατρο, η Μουσική και ο Χορός, μέσα από πρωτοπόρες ερμηνείες, συνομιλούν με αιώνιες υπαρξιακές αναμετρήσεις, δημιουργώντας νέες κοινότητες. Εμβληματικοί καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες από όλα τα μέρη της γης, ρηξικέλευθες παραστάσεις, αφηγήσεις για μυθικές μορφές της Τέχνης που πέρασαν από τα θέατρά του, τολμηροί πειραματισμοί και αδιάκοπες αναζητήσεις έχουν σμιλέψει τον χαρακτήρα του θεσμού, καθιστώντας τον ζωντανό φορέα μιας πολιτιστικής ταυτότητας που δεν γνωρίζει σύνορα. Ένα φεστιβάλ με τόσο μακρά πορεία έχει γίνει μάρτυρας και δημιουργός πολιτιστικών εξελίξεων. Είναι ένα με τη ζωή μας. Όσα συντελέστηκαν στην Επίδαυρο και στην Αθήνα δεν είναι εικόνες για ένα μουσείο μνήμης. Η Ιστορία του οργανισμού μας είναι οδηγός και κίνητρο για να συνεχίσουμε την εξερεύνηση.  

Η επέτειος αυτή είναι ένας σταθμός περισυλλογής αλλά και ένα νέο κεφάλαιο. Η επετειακή στιγμή είναι η κατάλληλη αφορμή για να επανεξετάσουμε τη σχέση του Φεστιβάλ με το κοινό και τη σύγχρονη καλλιτεχνική σκηνή. Μπορούμε να λειτουργήσουμε ως πλατφόρμα νέων, ριζοσπαστικών προσεγγίσεων; Μπορεί το Φεστιβάλ να αγκαλιάσει ακόμα πιο ευρεία γκάμα καλλιτεχνικών φωνών, να γίνει σημείο συνάντησης διαφορετικών τεχνών και να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εποχής μας; Και τι σηματοδοτεί μια επέτειος σε μια εποχή όπου η Τέχνη κινδυνεύει; Σε μια εποχή όπου προαιώνιες κατακτήσεις για την ελευθερία της έκφρασης τίθενται υπό αμφισβήτηση και ο φανατισμός της ρητορικής του μίσους κερδίζει έδαφος; 

Έχουμε την ευθύνη να παρουσιάζουμε έργα που μας βοηθούν να πλοηγηθούμε σε αφιλόξενες εποχές, που σκιαγραφούν τις προκλήσεις του μέλλοντος και μας προετοιμάζουν για όσα θα έρθουν,  γιατί όχι έργα που μας συγχύζουν και μας αποπροσανατολίζουν. Έργα που τολμούν να ενοχλήσουν, έργα παρηγορητικά, έργα που αφυπνίζουν. 

Στο φετινό μας, επετειακό πρόγραμμα καλούμε μεγάλες μορφές της σύγχρονης Τέχνης, αλλά ταυτόχρονα στρέφουμε το βλέμμα προς το μέλλον, δίνοντας βήμα σε φωνές της νεότερης γενιάς – για πρώτη φορά σε τόσο ευρεία κλίμακα! Παρουσιάζουμε, επιπλέον, Κύκλους έργων με έμπνευση από τη Λογοτεχνία και τις παραδόσεις μας. Δίνουμε πρωταγωνιστική θέση σε τρομερές γυναίκες που δείχνουν τον δρόμο στο Θέατρο, τον Χορό και τη Μουσική. Δημιουργούμε παγκόσμια γεγονότα στην Επίδαυρο, με έναν αστερισμό παραγωγών γεμάτο εκπλήξεις. Προσκαλούμε καλλιτέχνες από δεκάδες χώρες, σε ένα πρόγραμμα πιο διεθνές από ποτέ. Συζητάμε για όσα πονούν, συμμετέχουμε στην παραγωγή ταινιών, διευρύνουμε τις δωρεάν δράσεις μας, ανοίγουμε τα πανιά μας σε νέους χώρους και εγκαθιδρύουμε στρατηγικές συνεργασίες, που ωθούν το Φεστιβάλ στη νέα εποχή του. Και ακόμα, χτίζουμε έργα υποδομής, δημιουργούμε νέες κοινότητες μέσα από τις χειμερινές μας εκπαιδευτικές δραστηριότητες, στηρίζουμε συστηματικά τη σύγχρονη ελληνική γραφή με την ανάθεση και έκδοση νέων έργων, ανοιγόμαστε σε νέα πεδία συμπράξεων και σας προσφέρουμε ένα πρόγραμμα απολαυστικό, αντάξιο της ιστορίας του οργανισμού μας.”

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΝΑ ΧΩΡΟ

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΘΕΑΤΡΟ

30 – 31 Μαΐου & 1, 3, 4, 5 Ιουνίου / 20.00

Théâtre du Soleil – Ariane Mnouchkine

Εδώ έχει δράκους / Hic sunt Dracones

Μια μεγάλη λαϊκή παράσταση εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα, 

σε ξεχωριστά επεισόδια

Επεισόδιο πρώτο

1917: Η νίκη ήταν στα χέρια μας

Με οδηγό μια επιλεγμένη «υποκειμενική», όπως σημειώνει, βιβλιογραφία σε συνεργασία πάντα με τη διακεκριμένη φιλόσοφο και φεμινίστρια Ελέν Σιξού, συνεργάτιδα του Ήλιου από τη δεκαετία του 1980, βυθίζεται, λοιπόν, σ’ αυτό το Α΄ μέρος στο έτος 1917 και επιχειρεί να παρουσιάσει θεατρικά «τη γέννηση ενός συστήματος που άλλαξε τον κόσμο». Ανασυστήνοντας τα γεγονότα όπως διαδέχονται το ένα το άλλο, μέσα από μια «επική ενσάρκωση» των πρωταγωνιστών ζητά να εντοπίσει την ρίζα της σημερινής εισβολής στην Ουκρανία και τους μηχανισμούς του ολοκληρωτισμού που οδήγησαν στο σήμερα.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β| ΚΥΚΛΟΣ ΡΙΖΕΣ

30 – 31 Μαΐου & 1 Ιουνίου / 21.00

Σπύρος Αγγελόπουλος – Sinika

Καραγκιόζης Mad Max

Ο παραδοσιακός ήρωας του θεάτρου σκιών συναντά την κινηματογραφική αισθητική της μετα-αποκαλυπτικής ερήμου, αντιπαραθέτοντας τη σωματικότητα της σκιάς στην απεραντοσύνη της οθόνης, τη σάτιρα στην επιβίωση, το γκροτέσκο στο επικό.

Mad Max και Καραγκιόζης, ο ένας ως alter ego του άλλου, καλούνται να συνυπάρξουν στη σκηνή, με γενναιότητα και χιούμορ.

Η παράσταση λειτουργεί ως ένα υβριδικό πολυμεσικό εγχείρημα: η ζωντανή μουσική με ηλεκτροακουστικούς και παραδοσιακούς ήχους συνομιλεί με το θέατρο σκιών, που μεταλλάσσεται σε κινηματογραφική αφήγηση. Μια industrial λειτουργία από μέταλλο και ηλεκτρισμό, ένας παλμός ανάμεσα στο παραδοσιακό και το μηχανικό.

Η σάτιρα γίνεται κραυγή μέσα στη σκουριά. Η φάρσα συναντά το απόκοσμο, και το λαϊκό θέατρο σκιών αναγεννιέται σε μία τελετουργία φωτός και θορύβου.

Ο Καραγκιόζης δεν πολεμά απλώς την δυστοπία, την αναδιαπραγματεύεται.

Κατάλληλο για ηλικίες 16+

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 H – ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ

3 Ιουνίου / 21.00

Ελληνική Ένωση Σχεδιαστών Μόδας

Dramodé

Ένα σκηνικό happening στα όρια θεάτρου,

χορού, όπερας και fashion show!

Έλληνες σχεδιαστές μόδας εμπνέονται από εμβληματικές παραστάσεις της 70χρονης ιστορίας του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και ξαναντύνουν αγαπημένους ρόλους, ερμηνευτές αλλά και θεατές του Φεστιβάλ για μία και μοναδική «παράσταση» στη σκηνή του Χώρου Η της Πειραιώς 260. Οι θεατές θα παρακολουθήσουν ένα είδος θεατρικού ντεφιλέ στα όρια του μπουρλέσκ, με ειδικά σχεδιασμένα κοστούμια, σε συνδυασμό με τραγούδι, μουσική, ντεκόρ, φωτισμούς, θεατρικούς μονολόγους, κ.ά. Μια ομάδα ηθοποιών, χορευτών, λυρικών τραγουδιστών και μοντέλων θα φορέσουν ειδικά σχεδιασμένες δημιουργίες, σε μια multimedia περφόρμανς που συνενώνει τον κόσμο της Μόδας, του Θεάτρου και της Μουσικής.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ

6 & 8 Ιουνίου / 21.00

7 Ιουνίου / 19.00 & 22.00

Back to Back Theatre 

Ο κυνηγός πέφτει θύμα της σκιάς του / The Shadow Whose Prey the Hunter Becomes 

Αν η τεχνητή νοημοσύνη εξουσίαζε τον κόσμο, μήπως θα γινόμασταν όλοι αυτομάτως νοητικά ανάπηροι; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει η παράσταση Ο κυνηγός πέφτει θύμα της σκιάς του της καταξιωμένης αυστραλιανής ομάδας Back to Back Theatre – ερώτημα που καθίσταται ακόμα πιο καίριο όταν τίθεται από έναν θίασο αποτελούμενο εξολοκλήρου από διεθνούς κύρους επαγγελματίες ηθοποιούς με νοητική αναπηρία. Ο τίτλος του έργου αποτελεί αναφορά σε ένα παιδικό παραμύθι του Γάλλου λαογράφου και συγγραφέα Σάρλ Περώ. Στην ιστορία, ένας σκύλος χάνει τη λεία από το στόμα του ενώ διασχίζει μια γέφυρα καθώς ξεγελιέται από την αντανάκλαση του στο νερό και ορμάει να κυνηγήσει τη σκιά του, χάνοντας έτσι την τροφή από το στόμα του.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β – ΧΟΡΟΣ

6 & 8 Ιουνίου / 21.00

7 Ιουνίου / 21.30

Χριστίνα Γουζέλη – Paul Blackman

Far from the End / Μακριά από το τέλος 

Το διεθνώς αναγνωρισμένο χορογραφικό δίδυμο της Χριστίνας Γουζέλη και του Πολ Μπλάκμαν επιστρέφει στο Φεστιβάλ με ένα τολμηρό νέο έργο που εξερευνά τα θέματα των ημιτελών, ατελών και εγκαταλελειμμένων έργων τέχνης. Το Far from the end, δημιουργημένο για τρία ανερχόμενα αστέρια της ελληνικής χορευτικής κοινότητας, υμνεί την άπειρη ομορφιά που προκύπτει από την απουσία τέλους, θέτοντας το ερώτημα αν κάτι πρέπει να «τελειώσει» για να είναι ολοκληρωμένο.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΧΟΡΟΣ

7 & 8 Ιουνίου / 21.00

Idio Chichava| Πρώτη φορά στην Ελλάδα

Vagabundus

Vagabundus στα λατινικά σημαίνει «περιπλανώμενος». Στο δικό του Vagabundus ο Μοζαμβικανός χορογράφος Ίντιο Σισάβα φωτίζει την έννοια της μετανάστευσης μέσα από το πρίσμα του ανθρώπινου σώματος. Εκούσια ή αναγκαστική, η μετανάστευση αποτελεί ένα αόρατο ανθρώπινο κύμα, και ο μετανάστης είναι ο νομάδας της εποχής μας – μέτοικος, εξερευνητής, αλλά και πλάνης. Σε μια περφόρμανς με ανοιχτή αρχή και τέλος, 13 περφόρμερ χορεύουν και ταυτόχρονα τραγουδούν παραδοσιακές και σύγχρονες μοζαμβικανές μελωδίες, βασισμένες σε γκόσπελ και μπαρόκ μοτίβα. Ο Σισάβα εμπνέεται από τον τελετουργικό χορό της φυλής των Μακόντε στη Μοζαμβίκη, που μεταφέρει οργανικά, συνδυάζοντας χορό και τραγούδι, τις μνήμες της κοινότητας. Η σύνδεση χορού και μουσικής είναι εξάλλου βαθιά ριζωμένη στην αφρικανική κουλτούρα. Σύμφωνα με τον δημιουργό, μόνο το σώμα που χορεύει και τραγουδά ταυτόχρονα μπορεί να εκφραστεί πλήρως και να υπάρξει σε συνέργεια με τα άλλα σώματα. Για τον Σισάβα η εκρηκτική δύναμη του χορού όταν ενώνεται με την ανθρώπινη φωνή δεν χρειάζεται περίτεχνα σκηνικά, κοστούμια και φώτα. 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΧΟΡΟΣ

12 Ιουνίου / 21.00

13 Ιουνίου / 21.30

Alexandra Waierstall

HEART MOMENT / Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ 

Το έργο έκανε πρεμιέρα τον περασμένο Σεπτέμβριο στο Ντίσελντορφ με τίτλο HEART MOMENT. An Interlude for Düsseldorf. Σύμφωνα με τη χορογράφο, είναι μια πρόσκληση να βιώσουμε τη συνομιλία των σωμάτων ως γενναιόδωρο δόσιμο από καρδιάς, ως τρυφερή διαπραγμάτευση σε μια αέναη αναζήτηση σύνδεσης και ψυχικής ανταπόκρισης, ως αντανάκλαση του δώρου της ανθρώπινης επαφής, με όρους τόλμης, ελευθερίας κι εμπιστοσύνης, σε μια εποχή δυσπιστίας και ανεπίλυτων αντιφάσεων.Τη μουσική της παράστασης έχει γράψει ο φημισμένος Γερμανός πιανίστας, πειραματικός μουσικός και συνθέτης Hauschka (Volker Bertelmann), βραβευμένος με Όσκαρ για τη μουσική της ταινίας Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο (2022).

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ / ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ

12 – 14 Ιουνίου / 21.00

El Conde de Torrefiel 

Το φως μιας λίμνης / La luz de un lago 

Στο σκηνικό σύμπαν των El Conde de Torrefiel η θεατρικότητα δημιουργείται συχνά μέσω ηχοτοπίων. Στο Φως μιας λίμνης η ομάδα προχωρά ακόμα περισσότερο: ο ήχος γίνεται ο κεντρικός πυλώνας στον οποίο στηρίζεται το έργο συνθέτοντας τις ρωγμές και τα νήματα του νοήματος. Ένας νέος χώρος μεταξύ όρασης και ακοής, ρευστός όσο και ζωτικός, ανοίγεται στη φαντασία των θεατών. Στην κατακερματισμένη αφήγηση που δημιουργείται παίρνουν μορφή επί σκηνής και αναδεικνύονται αναπάντεχα οι δραματικές εντάσεις μεταξύ ατόμου και κοινωνίας στο παγκοσμιοποιημένο τοπίο του 21ου αιώνα. 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΘΕΑΤΡΟ| ΚΥΚΛΟΣ Η ΣΚΗΝΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

13  –  16 Ιουνίου / 21.00

Ιώ Βουλγαράκη

Μητροφάγος 

Βασισμένο στο βιβλίο του Ρόκε Λαρράκι

Η ιστορία του Μητροφάγου διαδραματίζεται το 1907 σε ένα σανατόριο των προαστίων του Μπουένος Άιρες, όπου μια ομάδα γιατρών αποφασίζουν να υλοποιήσουν ένα τερατώδες πείραμα με στόχο να διερευνήσουν το όριο μεταξύ ζωής και θανάτου. Με εντυπωσιακό κυνισμό, με ιδιάζον χιούμορ και μια αλλόκοτη ατμόσφαιρα τρόμου, ο Λαρράκι δημιουργεί έναν κόσμο απελπισμένο και γκροτέσκο. Ανδρική υπόθεση τόσο η δράση όσο και η αφήγησή της στον κόσμο αυτό. Όλοι άνδρες, οι γιατροί του σανατορίου με ένα δικαίωμα που μοιάζει από πάντα κεκτημένο, παρά την ελάχιστη αρχικά ηθική τους αντίσταση, ορίζουν τις ζωές δεκάδων ανθρώπων και ενορχηστρώνουν μια δυστοπία από την οποία ούτε οι ίδιοι ασφαλώς βρίσκουν την έξοδο. Παράλληλα, όσο το πείραμα εξελίσσεται, μια γυναίκα, η προϊσταμένη των νοσηλευτριών, αποτελεί το αντικείμενο του πόθου όλης της επιστημονικής ομάδας. Έτσι, ανελέητος με το φύλο του, ο συγγραφέας δεν διστάζει να το γελοιοποιήσει σε όλα τα κρίσιμα πεδία: ανδρική εξουσία, αυτοπραγμάτωση, φιλοδοξία, έρωτας αλλά και αναζήτηση νοήματος. 

Η παράσταση είναι μια αλληγορία για την ανθρωπότητα σήμερα, μια σάτιρα της τοξικής αρρενωπότητας με λυρικές παρεκβάσεις. Μέσα από την ιστορία μιας ομάδας τρομερά γελοίων, αναπάντεχα επικίνδυνων αλλά και μέτριων επιστημόνων, επιχειρεί την ανατομία μιας απάθειας. Ανάμεσα σε αποκεφαλισμούς, φορεία, στύσεις, τσιγάρα, ψηφοφορίες, ανδρικές φαντασιώσεις, κάποιο θεμελιώδες εξάρτημα της ανθρώπινης φύσης καταστρέφεται ολοσχερώς. Αφήνει ίχνη άραγε αυτή η καταστροφή;

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β – ΧΟΡΟΣ

14 – 16 Ιουνίου / 21.30

Αλέξανδρος Σταυρόπουλος

Ποιος θα της το πει;

Aντλώντας έμπνευση από τη μορφή της Χιονάτης, το έργο Ποιος θα της το πει; προσεγγίζει το διαχρονικό παραμύθι με σύγχρονο και αφαιρετικό τρόπο. Αντί να το αφηγείται, εστιάζει στα σύμβολα που καθόρισαν τη μυθολογία του: το μήλο, τον καθρέφτη, το φιλί και τον αριθμό επτά. Μετά το Cinderella’s και το On Wednesdays We Wear Pink, ο χορογράφος Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, βραβευμένος από τη διεθνή πλατφόρμα Aerowaves (2021) και Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στρέφεται για τρίτη φορά στις αντιφάσεις των αναπαραστάσεων της θηλυκότητας στην εικονοποιία των σύγχρονων μέσων, επεκτείνοντας μέσα από τη νέα αυτή παραγωγή τη δημιουργική του εξερεύνηση.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΘΕΑΤΡO| ΚΥΚΛΟΣ ΡΙΖΕΣ

19 – 22 Ιουνίου / 21.00

Γιάννος Περλέγκας

Κατσούρμπος 

του Γεωργίου Χορτάτση

Από τα αριστουργήματα του Κρητικού Θεάτρου της Αναγέννησης, ο Κατσούρμπος του Χορτάτση ανήκει στην παράδοση των έργων της κομέντια ερουντίτα, της λόγιας κωμωδίας. Δανείζεται όμως πολλά από τα χαρακτηριστικά και τους κωμικούς τύπους της πιο ώριμης, αυτοσχεδιαστικής κομέντια ντελ άρτε. Το έργο αντλεί τα ποιητικά του πρότυπα από τα ποιήματα του Πετράρχη και τις ιταλικές κωμωδίες της ίδιας περιόδου του Αριόστο και του Τάσο, αλλά η υψηλή ποιητική του Χορτάτση εξελίσσει τους κώδικες της χοντροκομμένης κωμωδίας και προσδίδει στο έργο λεπτά στρώματα ειρωνείας και οξυμμένης κοινωνικής ανάλυσης για το ήθος των χαρακτήρων και της εποχής. Πώς όμως μπορεί να εγγραφεί σκηνικά στη δική μας;

Ο Γιάννος Περλέγκας επιλέγει ένα μικρό σχήμα ηθοποιών για να σπάσει τα όρια μιας κλασικότροπης αναπαράστασης και αναζητά μια συνομιλία του κειμένου με τη γλώσσα χορευτών και ακροβατών. Στο αισθητικό επίπεδο, τα σκηνικά και τα κοστούμια «κλείνουν το μάτι» στην Αναγέννηση υπονομεύοντάς την αδιόρατα, ενώ το ηχητικό περιβάλλον της παράστασης «πειράζει» με σύγχρονο τρόπο τα μαδριγάλια του Μοντεβέρντι αφενός και την κρητική μουσική παράδοση αφετέρου.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ| ΚΥΚΛΟΣ Η ΣΚΗΝΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

19 & 20 Ιουνίου / 21.30

21 Ιουνίου / 20.00 & 22.00

Θανάσης Δόβρης

Σωτηρία

Βασισμένο στη συλλογή διηγημάτων της Χαράς Ρόμβη

Στη συλλογή διηγημάτων Σωτηρία, από την οποία αντλεί έμπνευση για την παράστασή του ο Θανάσης Δόβρης, η Χαρά Ρόμβη, συγγραφέας της νεότερης γενιάς, σκιαγραφεί με γλυκόπικρο χιούμορ και τρυφερότητα ένα αναγνωρίσιμο πορτρέτο της Ελλάδας του ’80 και του ’90.

«Αυτό που με ενδιέφερε πραγματικά είναι ο άνθρωπος ανεξαρτήτως εποχής, ο αιώνιος άνθρωπος», είχε πει σε συνέντευξή της η συγγραφέας. Ο Θανάσης Δόβρης σε ρόλο σκηνοθέτη με την καταιγιστικά κωμική Μαρία Παρασύρη στον ομώνυμο ρόλο καταπιάνεται εδώ με τον κοινό καθημερινό άνθρωπο και κάθε καθωσπρέπει Σωτηρία, αποκρυπτογραφώντας έναν υπαρξιακό τρόμο στην άλλη τους όψη σαν θεατρική φάρσα. Ένα (αυτο)σαρκαστικό σχόλιο για ένα τυχαίο συμβάν που γίνεται φορέας αποκάλυψης, για μια απροσδόκητη γκάφα που εγκυμονεί τη σωτηρία…

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η

20 – 22 Ιουνίου / 21.00

Handspring Puppet Company – William Kentridge 

Ο Φάουστ στην Αφρική! / Faustus in Africa!

Δραματουργική σύνθεση που παντρεύει τις πιο εμβληματικές ενσαρκώσεις του διαβόλου στη λογοτεχνία μέσα από το ειρωνικό βλέμμα του Νοτιοαφρικάνου ποιητή Lesego Rampolokeng, το Faustus in Africa! συνιστά μια αλληγορία για την αποικιοκρατία και τον δυτικό ιμπεριαλισμό. Σ’ ένα συναρπαστικό, καλοκουρδισμένο σύμπαν, η ιστορία του ήρωα που πουλάει την ψυχή του στον διάβολο με αντάλλαγμα την αυθεντική απόλαυση και την αιώνια νεότητα μεταφέρεται εδώ στην Αφρική, παρθένα γη που ο αδίστακτος ήρωας εκμεταλλεύεται και καταστρέφει όπως ο Φάουστ διακορεύει και καταστρέφει τη νεαρή και αθώα Γκρέτχεν στο έργο του Γκαίτε. Πηγαίνει στην Αφρική για σαφάρι σε μια περιπέτεια που μετατρέπεται σε ξέφρενο ταξίδι απληστίας, παραφοράς και καταστροφής. Το ενδιαφέρον είναι ότι την ιστορία αναπαριστούν μαριονέτες – ο μόνος χαρακτήρας επί σκηνής με ζωντανή ανθρώπινη μορφή είναι ο Διάβολος. 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β – ΘΕΑΤΡΟ| ΚΥΚΛΟΣ Η ΣΚΗΝΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

26 & 28 Ιουνίου / 21.00

27 Ιουνίου / 20.00 & 22.00

Έλενα Μαυρίδου

ΣΑΡΜΑΝΤΖΑ

Εμπνευσμένο από διηγήματα του Κωνσταντίνου Δομηνίκ

Στα βιβλία του Ώπα-ώπα, μπλάτιμοι και Κακό ανήλιο ο Κωνσταντίνος Δομηνίκ, νέος συγγραφέας με καταγωγή από την Πιερία, συνθέτει ποιητικά, στο γλωσσικό ιδίωμα του τόπου του, εικόνες μαγικού ρεαλισμού και λαογραφικού τρόμου σε ιστορίες όπου το υπερφυσικό και το φανταστικό συναντούν την παπαδιαμαντική παράδοση.

Ο σκηνικός μονόλογος με αφετηρία διηγήματα και από τις δύο συλλογές, που σκηνοθετεί η Έλενα Μαυρίδου, διαδραματίζεται σε έναν τελετουργικό χώρο, όπου το σώμα και η ύλη γίνονται φορείς μνήμης. Ο ήρωας σκαλίζει σύμβολα στον τάφο της μάνας του, σε μια άκρη του νεκροταφείου, του λεγόμενου και Σαρμάντζα (η βρεφική κούνια στην τοπική διάλεκτο), λόγω του ότι βρίσκεται σε ελαφρώς επικλινές έδαφος. Παλιό και σχεδόν παρατημένο, έχει ≪φάει≫ τόση σάρκα και κόκαλα μέσα στα χρόνια που πλέον τα περισσευούμενα οστά καταλήγουν να γκρεμίζονται.

Η δράση, τοποθετημένη σ’ ένα αφαιρετικό τοπίο αποσύνθεσης και λήθης, ακολουθεί μια πορεία κορύφωσης, ενώ ο ήρωας οδηγείται σταδιακά σε μια παραληρηματική εξιλέωση. Οι αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων ζωντανεύουν: θραύσματα εικόνων, σκιές ανθρώπων, στιγμές που ανασκάπτονται μέσα από το χώμα.

Ο Γιάννης Τσορτέκης ενδύεται τα πάθη του ήρωα και επιχειρεί μια διαδρομή μνήμης και εξαγνισμού, ενώ η μουσική του Γιώργου Μαυρίδη τον συνοδεύει, με αρχετυπικά ακούσματα της απώλειας, σ’ αυτόν τον απόκοσμο σκηνικό τόπο του Πάρι Μέξη.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ| ΚΥΚΛΟΣ ΡΙΖΕΣ

26 & 27 Ιουνίου / 21.00

28 & 29 Ιουνίου / 20.00

Σίμος Κακάλας

Κακά σκηνικά 

του Γιάννη Αποσκίτη

Μια εφιαλτική ανασκόπηση της ελληνικής κωμωδίας 

Από τις «νούτικες» κωμωδίες, ολιγόλεπτες αυτοσχεδιαστικές φάρσες έως τη σύγχρονη ελληνική τηλεόραση, ο Σίμος Κακάλας και η Σοφία Πάσχου, με απόλυτα ανατρεπτική διάθεση, επανεξετάζουν το υλικό της μεσοπολεμικής και μεταπολεμικής κωμωδίας με σκοπό να το «βγάλουν από τον τάφο του». Φυσικά, λόγω της μηδενιστικής και μετααποκαλυπτικής τάσης των ημερών μας, η κωμωδία ντύνεται με πιο σκοτεινά χρώματα· αστειεύεται και σατιρίζει μέσα από μια θέση κατάθλιψης και όχι αισιοδοξίας – και σε αυτό το σημείο έρχεται να συμπληρώσει την παράσταση η κωμική γραφή του Γιάννη Αποσκίτη. Οι δημιουργοί «επισκέπτονται», λοιπόν, εκ νέου τα κωμικά στερεότυπα δημιουργώντας φρικιαστικούς κωμικούς χαρακτήρες μέσα από ένα φίλτρο ακρότητας και παραμόρφωσης: Επιστρέφουν σε βασικά υλικά του θεάτρου, όπως το πατάρι του πλανόδιου θιάσου, οι μάσκες και οι μεταμορφώσεις, το σπάσιμο του τέταρτου τοίχου και η επικοινωνία με το κοινό.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΧΟΡΟΣ – ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ

27 – 29 Ιουνίου / 21.00

Faye Driscoll| ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Διάβρωση / Weathering

Ποικίλα στρώματα αισθήσεων, οσμές, υγρά, δονήσεις και φυσικά η εικόνα των σωμάτων, άλλοτε σε κίνηση, άλλοτε δίνοντας την αίσθηση ότι είναι ακίνητα και παγωμένα, συνθέτουν ένα έργο μεταξύ εικαστικής και ηχητικής εγκατάστασης, περφόρμανς και χορού: Weathering. Από τα δώδεκα περίπου έργα της Αμερικανίδας χορεύτριας και χορογράφου Φέι Ντρίσκολ το Weathering, που έκανε πρεμιέρα το 2023, είναι εκείνο που έχει ταξιδέψει περισσότερο και τη σύστησε ευρέως στο ευρωπαϊκό κοινό.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΧΟΡΟΣ

27 Ιουνίου / 21.30

28 & 29 Ιουνίου / 20.30

Παναγιώτα Καλλιμάνη

Κάπως, αλλιώς, καθόλου, μαζί

Το θέμα της παράστασης είναι το βλέμμα. 

Ένα διπλό σκηνικό, δύο πανομοιότυποι χώροι, ο ένας δίπλα στον άλλον. Δύο πανομοιότυπα ζευγάρια, σαν καθρέφτης το ένα του άλλου, το καθένα στον δικό του χώρο. Η σχέση του ζευγαριού ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται, πρωί, μεσημέρι, βράδυ και πάλι από την αρχή, καθώς ο χρόνος περνάει. Μέχρι τη στιγμή που μια μετακίνηση, μια μικρή διαφοροποίηση γίνεται το «άνοιγμα» για ένα άλλο βλέμμα, μια άλλη εκδοχή. Η μία όψη του ζευγαριού ανεξαρτητοποιείται, ακολουθεί διαφορετική πορεία. Η πραγματικότητα παύει να είναι μόνο μία. Δύο διαφορετικές πραγματικότητες ξεδιπλώνονται την ίδια ακριβώς στιγμή. Όλα γίνονται ρευστά. Ανάλογα με το βλέμμα που υιοθετούν για να ζήσουν την πραγματικότητα τα πρόσωπα αντιδρούν διαφορετικά και οι στιγμές σπάνε κάθε τόσο σε εκδοχές. Το ζευγάρι πορεύεται για πάντα μαζί. Ή μήπως όχι; 

Το βλέμμα του θεατή είναι αυτό που θα αποφασίσει ποια είναι η ιστορία. Καθώς δεν γίνεται να παρακολουθεί ταυτόχρονα και τα δύο ζευγάρια, ό,τι επιλέξει να δει είναι, τελικά, η δική του εκδοχή. Η σχέση γίνεται ένα «ανοιχτό» σημείο για διερεύνηση –σαν ζωγραφιές ζωγράφου.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 ΠΛΑΤΕΙΑ – ΧΟΡΟΣ

28 & 29 Ιουνίου / 22.00

5ο AEF Urban Dance Contest

Hip hop battle & All styles battle

Το AEF Urban Dance Contest, που εδώ και τέσσερα χρόνια αποτελεί σταθερό σημείο συνάντησης για τη hip hop και street dance σκηνή στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, επιστρέφει για πέμπτη φορά φέτος πιο δυναμικό από ποτέ! Το contest γιορτάζει την επέτειό του με ακόμα πιο εντυπωσιακές χορευτικές αναμετρήσεις, δύο διαδοχικές βραδιές γεμάτες ενέργεια, ρυθμό και αστείρευτο ταλέντο. Ο χορευτής και χορογράφος Ηλίας Χατζηγεωργίου, μαζί με τον συνοδοιπόρο του Περικλή Πετράκη, επιμελούνται τη διοργάνωση, φέρνοντας στο προσκήνιο τους καλύτερους Έλληνες και διεθνείς hip hop και street dancers. Οι διαγωνιζόμενοι θα αναμετρηθούν σε δύο κατηγορίες – το κλασικό 1vs1 Hip Hop Battle και το εκρηκτικό 2vs2 All Styles Battle – διεκδικώντας τον τίτλο του νικητή και σημαντικά χρηματικά έπαθλα. Το επίπεδο της φετινής διοργάνωσης απογειώνουν οι κριτές: κορυφαίοι επαγγελματίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που όχι μόνο θα κρίνουν τις μάχες αλλά και θα ανέβουν στη σκηνή για να μας χαρίσουν μοναδικά Judges Showcases. Ο SifuVersus επιστρέφει ως host με αστείρευτη ενέργεια, ενώ ο νέος και πολλά υποσχόμενος DJ Greetana στα Hip Hop Battles αλλά και ο έμπειρος και δυναμικός Dj Amaze Me στα All Styles Battles θα φροντίσουν να κρατήσουν τα vibes στα ύψη, τόσο κατά τη διάρκεια των battles όσο και στα καθιερωμένα after battles parties, όπου η χορευτική γιορτή συνεχίζεται χωρίς όρια. Ετοιμαστείτε για μια επετειακή χρονιά γεμάτη ρυθμό, πάθος και αληθινό χορευτικό συναίσθημα!

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΘΕΑΤΡΟ – ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ

5 & 6 Ιουλίου / 20.00

Carolina Bianchi – Cara de Cavalo| ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα» / A Noiva e o Boa Noite Cinderela 

Η Βραζιλιάνα θεατρική σκηνοθέτις, συγγραφέας και περφόρμερ Καρολίνα Μπιάνκι, βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα στη φετινή Μπιενάλε της Βενετίας, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με μια παράσταση-σοκ, που έκανε πρεμιέρα στην Αβινιόν το 2023 δημιουργώντας τεράστια αίσθηση.

Ο τίτλος της παράστασης αντικατοπτρίζει τα δύο χωριστά μέρη που την αποτελούν. Η Νύφη αναφέρεται στην ιστορία της Ιταλίδας περφόρμερ Πίπα Μπάκα, που το 2008 ξεκίνησε από το Μιλάνο ντυμένη νύφη με σκοπό να φτάσει στη Βηρυτό με οτοστόπ, σε μια καλλιτεχνική δράση υπέρ της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών. Αφού διέσχισε τα Βαλκάνια με το νυφικό της, βιάστηκε και δολοφονήθηκε ενώ βρισκόταν στην Τουρκία. Η Μπιάνκι ομολογεί ότι η Πίπα Μπάκα της έγινε εμμονή: Πού βρήκε τη δύναμη να κάνει κάτι τόσο τολμηρό; Και ποια αφέλεια την έσπρωξε να κάνει κάτι τόσο παρακινδυνευμένο; Πώς πίστεψε ότι θα ήταν ασφαλής;

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ| ΚΥΚΛΟΣ Η ΣΚΗΝΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

5 – 8 Ιουλίου / 21.00

Έμιλυ Λουίζου

Η πόλη των τυφλών

του Σάιμον Στίβενς 

Εμπνευσμένο από το Περί τυφλότητος του Ζοζέ Σαραμάγκου

Παρουσιάζοντας τη διασκευή του βραβευμένου Βρετανού δραματουργού σε παγκόσμια πρεμιέρα πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα της Πανδημίας, η Έμιλυ Λουίζου ερευνά με αλληγορικό τρόπο την καταλυτική επίδραση του φόβου στη διάλυση των κοινωνιών μας. Φωτίζει την παραμορφωμένη εικόνα μιας κοινωνίας σε πανικό, που συναινεί χωρίς δισταγμό στην καταστολή των πλέον στοιχειωδών, ιστορικά κατακτημένων, ανθρώπινων δικαιωμάτων. 

Η παράσταση, με στοιχεία θρίλερ, παντρεύει το αποκαλυπτικό σκηνικό της καραντίνας μ’ ένα έντονα σωματικό στοιχείο, που φέρνει σε πρώτο πλάνο της δύναμη της οικειότητας καθώς γίνεται ολοένα πιο επιτακτική η ανάγκη της επιβίωσης. Η πρωτότυπη μουσική και η κίνηση, αναπόσπαστα στοιχεία της σκηνοθεσίας, υποστηρίζουν ένα αφηγηματικό θέατρο συνόλου που μας οδηγεί σε ένα παράδοξο ταξίδι από το σκοτάδι στο φως. 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β 

5 – 8 Ιουλίου / 21.00

Χρήστος Θάνος

Πολεμικοί ανταποκριτές

Θέατρο και μουσική συνυπάρχουν επί σκηνής οργανικά, χωρίς να είναι διακριτά τα μεταξύ τους όρια. Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τον πόλεμο ανάμεσα σε δύο αγέλες ζώων και ανάμεσα σε δύο λαούς; Ποια τα κίνητρα που οδηγούν τον άνθρωπο στον πόλεμο; Γιατί να καταφεύγει σε αυτήν την επιλογή, όταν, σε αντίθεση με τα ζώα, η επιβίωσή του μπορεί να εξασφαλιστεί χωρίς την άσκηση βίας; Κατά πόσο η πληροφορία που λαμβάνουμε για ένα γεγονός είναι ακριβής ως προς αυτό; Ποιοι είναι οι παράγοντες που μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή που πιθανώς να αποτελέσει προϊόν ιστορικής μνήμης; Αυτά και άλλα ερωτήματα τίθενται στους Πολεμικούς ανταποκριτές, σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η  – ΧΟΡΟΣ| ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ

7 & 8 Ιουλίου / 21.00

Miet Warlop

INHALE DELIRIUM EXHALE

Στο INHALE DELIRIUM EXHALE πέντε ερμηνευτές αλληλεπιδρούν με 1.500 μέτρα υφάσματος, δημιουργώντας έναν ζωντανό καμβά όπου υφαίνονται φόβοι, μυστικά και επιθυμίες. H Βάρλοπ στρέφει το βλέμμα της στον Χορό της ελληνικής τραγωδίας και συγκεκριμένα στην ιδιότητά του να αντιπροσωπεύει ό,τι υπερβαίνει τις δυνατότητες της γλώσσας· να εκφράζει ό,τι βρίσκεται πέρα από την κεντρική αφήγηση. Μεταφέρει τη δύναμη του αρχαίου ελληνικού χορού στο θραυσματικό παρόν, για να επαναπροσδιορίσει τη συλλογικότητα ως τον χώρο όπου οι διαφορετικές φωνές διατηρούν τη μοναδικότητά τους ενώ δημιουργούν κοινούς τρόπους έκφρασης.

Το ύφασμα, ως πρωταγωνιστής του έργου, ζωντανεύει: κυλά, πάλλεται και αγκαλιάζει τη σκηνή και τους ερμηνευτές, δίνοντας απτή μορφή στη συνεχή ανθρώπινη πάλη για σύνδεση σε έναν κόσμο κατακερματισμένο. Μέσα από αυτή την αδιάκοπη κίνηση, το INHALE DELIRIUM EXHALE αναδεικνύει τη σημασία της ένωσης μέσω της διαφορετικότητας, δίνει έμφαση στην ποικιλομορφία και τη συνύπαρξη.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΘΕΑΤΡO| ΚΥΚΛΟΣ Η ΣΚΗΝΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

13 & 14 Ιουλίου / 21.00| ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Het Nationale Theater – ITA Ensemble – Eline Arbo

Τα χρόνια 

Βασισμένο στο βιβλίο της Ανί Ερνό

Πέντε γυναίκες επί σκηνής αφηγούνται τη ζωή μιας γυναίκας με φόντο έναν κόσμο που αλλάζει. Μεγαλώνοντας στον απόηχο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η ηρωίδα σπάει τα δεσμά της μεσοαστικής της ανατροφής και μέσα από το γράψιμο αναπτύσσει οξεία πολιτική και κοινωνική συνείδηση. Με έναυσμα φωτογραφίες, τραγούδια και ρεπορτάζ που κινητοποιούν τη λειτουργία της μνήμης, το έργο αποτυπώνει την πορεία της αφηγήτριας προς τη χειραφέτηση αναδεικνύοντας πώς η γυναικεία ταυτότητα διαπλέκεται σ’ όλες της τις πτυχές με τη σεξουαλικότητα, την ταξική καταγωγή, τους προσωπικούς στόχους. Η ιστορία μιας γυναίκας μετατρέπεται έτσι σε βιογραφία της μεταπολεμικής Δυτικής Ευρώπης. 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΘΕΑΤΡΟ             ΚΥΚΛΟΣ Η ΣΚΗΝΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

13 – 15 Ιουλίου / 20.30

Daria Deflorian | ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η χορτοφάγος 

Σκηνές από το μυθιστόρημα της Χαν Γκανγκ

Η παράσταση είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της νομπελίστριας Χαν Γκανγκ (Man Booker International 2016), που επιχειρεί μια χαρτογράφηση της βίας –φυσικής, ψυχολογικής, πολιτικής– μέσα από ένα οικογενειακό πορτρέτο. Πρόκειται για μια σκοτεινή αλληγορία για την εξουσία, την εμμονή και τον αγώνα μιας γυναίκας να απελευθερωθεί από τη βία που ασκείται τόσο έξω όσο και μέσα της. Εκδόθηκε για πρώτη φορά στη Σεούλ το 2007 και έκτοτε έχει μεταφραστεί σε 32 γλώσσες.

Η Ντεφλοριάν μετουσιώνει αριστοτεχνικά τη δύναμη του αριστουργήματος της Γκανγκ σε θεατρικό ελιξίριο. Ακροβατώντας σε μια λεπτή γραμμή, αναμειγνύει τις πιο πεζές πτυχές της ζωής με ονειρικές, νευρωτικές ή και φαντασιακές στιγμές που αστράφτουν στη σκηνή. Με γλώσσα αισθησιακή και προκλητική, μετατρέπει αυτό το καφκικό σύμπαν σε ζωντανή τέχνη, με τη βοήθεια και των εξαιρετικών ερμηνειών. 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β – ΘΕΑΤΡΟ| ΚΥΚΛΟΣ «Η ΣΚΗΝΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ»

13 – 16 Ιουλίου / 21.30

Σοφία Καραγιάννη

Μπουμπουλίνας 18 

Βασισμένο στο βιβλίο της Κίττυς Αρσένη

Η Κίττυ Αρσένη (1934-2013) δραπέτευσε από την Ελλάδα της Δικτατορίας, νεαρή τότε ηθοποιός, το 1968. Στις διαδρομές του τρένου μεταξύ Παρισιού και Στρασβούργου πηγαίνοντας να καταθέσει ως μάρτυρας στην Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για τα βασανιστήρια που υπέστη στην Υποδιεύθυνση Γενικής Ασφάλειας Αθηνών, έγραψε μια συγκλονιστική μαρτυρία που συνετέλεσε μαζί με πολυάριθμες ακόμα καταθέσεις Ελλήνων μαρτύρων, στη δημόσια καταγγελία της συστηματικής άσκησης βασανιστηρίων την περίοδο της Χούντας. Προκαλώντας δραματικό αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, η διαρροή της Έκθεσης της Επιτροπής στον Τύπο εξώθησε την ελληνική κυβέρνηση να αποχωρήσει από το Συμβούλιο της Ευρώπης και αποτέλεσε ισχυρό πλήγμα κατά της Δικτατορίας.   

Το αυτοβιογραφικό αφήγημα σε μορφή μονολόγου ερμηνεύει η ηθοποιός Αμαλία Αρσένη, έχοντας υπάρξει ως ανιψιά της συγγραφέως αποδέκτρια της ζωντανής αυτής μαρτυρίας.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ – ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ 

ΚΥΚΛΟΣ CONTEMPORARY ANCIENTS  

13 – 16 Ιουλίου / 21.00

Οι δύο θεατρικοί μονόλογοι που γράφτηκαν ειδικά για το καλλιτεχνικό πρόγραμμα 2024 από τη Βίβιαν Στεργίου και Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και απολαύσαμε στη Μικρή Επίδαυρο, επαναλαμβάνονται φέτος στην Πειραιώς 260.

Αικατερίνη Παπαγεωργίου

Ιφιγένεια / Βορά της Βίβιαν Στεργίου 

Εμπνευσμένο από την Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη

Η Ιφιγένεια κάνει βόλτα στην Επίδαυρο, τηλεφωνεί στη μαμά της, διαλογίζεται στην παραλία. Προσέχει την επιδερμίδα της, πηγαίνει στον βωμό της. Προτού την καταπιεί ο βωμός, μας λέει τον χρησμό της: «Η αγάπη πονάει, αν θες να σ’ αγαπούν, θα το υποστείς».

Δεν την πειράζει να πεθάνει, θέλει όμως ν’ ακουστεί… Οργίζεται και πενθεί για όλες τις στιγμές που φοβήθηκε, υποτιμήθηκε, στερήθηκε, ντράπηκε ή απλώς σάστισε. Η θυσία της μοιάζει τώρα κωμική, ελάχιστα τραγική. Τη σύγχρονη ηρωίδα ερμηνεύει η Ελίζα Σκολίδη.

Νίκος Χατζόπουλος

Εγώ, μια δούλα του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη

Εμπνευσμένο από την Εκάβη του Ευριπίδη

Ένας κωμικός μονόλογος με ηρωίδα όχι τη βασίλισσα της Τροίας, αλλά μια έμπιστη δούλα της. Η Εκάβη, το απόλυτο σύμβολο θρήνου και απόγνωσης, απομυθοποιείται μέσα από την οπτική ενός προσώπου που την έζησε από κοντά και αντιλήφθηκε πράγματα που δεν αποτυπώθηκαν ποτέ στα έργα των μεγάλων ποιητών.

Η κοινή ανθρώπινη ματιά, το μικρό ανθρώπινο μέτρο απέναντι στον μεγάλο μύθο. Η πορεία της Εκάβης μέσα από ένα λοξό, απρόσμενο κοίταγμα που ζωντανεύει μοναδικά η Φιλαρέτη Κομνηνού.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 ΦΟΥΑΓΙΕ Ε – ΒΙΝΤΕΟΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

5 – 24 Ιουλίου

Παντελής Μάκκας

Ένοικος

Στον Ένοικο, βιντεοεγκατάσταση του Παντελή Μάκκα, το βίντεο αναλαμβάνει έναν δυναμικό ρόλο που διαταράσσει τις παραδοσιακές ιεραρχίες της θεατρικής παραγωγής και εξερευνά την ελευθερία της εικόνας ως αυτόνομου καλλιτεχνικού μέσου. Οργανικό κομμάτι της θεατρικής παράστασης, το βίντεο επί σκηνής κάνει να αναδύονται νέες ερμηνείες.

Τα έργα που παρουσιάζονται στην εγκατάσταση προέρχονται από παραστάσεις κλασικών έργων, του Ευριπίδη, του Σαίξπηρ, του Μολιέρου, αλλά και σύγχρονων. Η σχέση του βίντεο με τα έργα που ξεπερνά τη συμβατική παραστασιακή λειτουργία και επιτρέπει την αποδέσμευση των κειμένων από το θεατρικό πλαίσιο προσδίδοντάς τους μια εικαστική διάσταση.

Το βίντεο δεν αναπαριστά απλώς τη δράση, αλλά τη μεταμορφώνει, επανατοποθετεί και αποδομεί την έννοια του θεατρικού έργου. Έργα όπως ο Ιππόλυτος του Ευριπίδη, Η Τρικυμία και Ο Βασιλιάς Ληρ του Σαίξπηρ, ή Ο Μισάνθρωπος του Μολιέρου αναβαπτίζονται μέσα από την οπτική του βίντεο, προσφέροντας στο κοινό μια νέα, βιωματική εμπειρία. Η χρήση της κάμερας και η επεξεργασία της εικόνας δημιουργούν ένα διαρκώς εξελισσόμενο περιβάλλον που αναδεικνύει τις εντάσεις και τις αντιφάσεις των κλασικών έργων.

Οι θεατρικοί χαρακτήρες και οι συγκρούσεις παρουσιάζονται με νέες προοπτικές, εκτός των παραδοσιακών σκηνικών ορίων.

Η αλληλεπίδραση με το βίντεο δεν αποτελεί απλώς μια καινοτόμο μορφή παρουσίασης, αλλά και πρόταση για την ανανέωση της ματιάς πάνω στο κλασικό ρεπερτόριο. Το βίντεο απελευθερώνει το έργο από τη σκηνική του φόρμα, προτείνοντας μια διαφορετική, δυναμική και πολυδιάστατη εμπειρία για το κοινό.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 ΠΛΑΤΕΙΑ 

30 Μαΐου – 24 Ιουλίου / 23.00

Live στην Πλατεία

Επιμέλεια Δημήτρης Τσάκας

Μετά από τρεις επιτυχημένες χρονιές, τα Live στην Πλατεία, το αγαπημένο μουσικό φεστιβάλ που έγινε σημείο συνάντησης για όλους τους μουσικόφιλους της πόλης, επιστρέφουν δυναμικά. Με ακόμη περισσότερα μουσικά σχήματα και καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών, από gypsy jazz, funk και latin μέχρι hip-hop, world music και βαλκανικούς ρυθμούς, τα live θα πραγματοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του καλλιτεχνικού προγράμματος της Πειραιώς 260, μετά τις παραστάσεις, με ελεύθερη είσοδο.

30 Μαΐου (Πάρτι έναρξης)

Rosanna Mailan Orchestra

Η Rosanna Mailan Orchestra είναι ένα δυναμικό σύνολο δέκα κορυφαίων Ελλήνων και Κουβανών μουσικών, που ιδρύθηκε το 2020. Με βαθιές ρίζες στην τζαζ, την κουβανέζικη μουσική και τους λάτιν ρυθμούς, προσφέρει μια ανεπανάληπτη μουσική εμπειρία, συνδυάζοντας την παράδοση με τη σύγχρονη ερμηνεία. Υπό την καθοδήγηση του Κουβανού μπασίστα, συνθέτη και ενορχηστρωτή Yoel Soto, η ορχήστρα φέρνει στη σκηνή δεξιοτεχνία και ενέργεια, έχοντας στο επίκεντρο τη χαρισματική τραγουδίστρια και συνθέτρια Rosanna Mailan, που μαγεύει με την εκφραστική φωνή της. Το ρεπερτόριο περιλαμβάνει ενορχηστρώσεις και πρωτότυπες συνθέσεις του Yoel Soto και της Rosanna Mailan, καθώς και κλασικά κομμάτια της κουβανέζικης μουσικής, latin jazz της Νέας Υόρκης και λάτιν διασκευές από μεγάλες ποπ επιτυχίες.

31 Μαΐου, 1 & 3 Ιουνίου

Vagelis Stefanopoulos Sextet

70s & 80s Acid Jaxx and Disco to make you move your feet

4 – 8 Ιουνίου

Yiannis Kassetas J-Funk Project

Το νέο σχήμα του σαξοφωνίστα Γιάννη Κασέτα παίζει συνθέσεις του βασισμένες στη χορευτική jazz funk αλλά και κομμάτια των Beatles, του Steve Wonder και του Jimi Hendrix ενορχηστρωμένα από τον ίδιο με soul-funk προσέγγιση.

12 – 16 Ιουνίου

Yiannis Oikonomidis Group

Κλασικές μελωδίες της αφροκουβανέζικης και βραζιλιάνικης τζαζ που άφησαν ιστορία στην παγκόσμια μουσική παράδοση, αλλά και συνθέσεις του τρομπετίστα και leader του σχήματος Γιάννη Οικονομίδη.

19 – 22 Ιουνίου

Idra Kayne Quintet

Η Idra Kayne και η τετραμελής μπάντα της μας υπόσχονται ένα χορευτικό πάρτι με βασικό συστατικό τις hip hop και RnB επιτυχίες της δεκαετίας του ’90, καθώς και ορίτζιναλ συνθέσεις. Με την εκρηκτική ενέργειά της η Idra Kayne θα μας παρασύρει σε ένα μουσικό throwback με πολύ κέφι και χορό!

26 & 27 Ιουνίου

21 – 23 Ιουλίου

LOS TRE

Οι Los Tre ξεκίνησαν το 2012 σαν ένα funk σχήμα το οποίο εξελίχθηκε και πήρε άλλη μορφή με την πάροδο του χρόνου! Τώρα έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν έναν πολύ χαρακτηριστικό ήχο, βαθιά επηρεασμένο από τις παραδόσεις της δυτικοαφρικανικής μουσικής και της Μέσης Ανατολής σε συνδυασμό με την αυτοσχεδιαστική ελευθερία της τζαζ καθώς και την τρέλα της ψυχεδέλειας των 70s.

5 – 8 Ιουλίου

Gadjo Dilo

Gypsy jazz με άρωμα ελληνικό. Οι Gadjo Dilo σχηματίστηκαν το 2009 και έχουν δημιουργήσει μια ξεχωριστή μουσική γλώσσα, συνδυάζοντας τη δεξιοτεχνία και την αυτοσχεδιαστική διάθεση της τζαζ με τον πλούτο του ελληνικού τραγουδιού.

13 – 16 Ιουλίου

Μανώλης Αφολάνιο (MC YINKA)

Ο Μανώλης Αφολάνιο, γνωστός και ως MC Yinka, παρέα με εξαιρετικούς μουσικούς παρουσιάζει κομμάτια από τη δισκογραφία του σε μια παράσταση όπου δεσπόζουν το hip hop, η reggae και το funk. 

24 Ιουλίου (Πάρτι λήξης)

Banda Entopica

Η Banda Entopica, η παραδοσιακή μπάντα δρόμου με έδρα τη Θεσσαλονίκη, ενώνει κλαρίνο, τρομπέτα, ακορντεόν και νταούλι σε ένα σύμπλεγμα παραδοσιακής και μοντέρνας βαλκανικής μουσικής. Έχοντας ως βάση τους ήχους της Μακεδονίας, της Θράκης, της Ηπείρου αλλά και όλης της βαλκανικής χερσονήσου, κινείται σε ρυθμούς χορευτικούς και πολλές φορές εκστατικούς με τραγούδια παραδοσιακά αλλά και πρωτότυπες συνθέσεις.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260

1 & 15 Ιουνίου / 19.00
ΧΩΡΟΣ Ε

19 & 29 Ιουνίου / 19.00

ΧΩΡΟΣ Β

Η θαυμάσια επιμονή   

Κύκλος συζητήσεων 

Επιμέλεια Δημήτρης Παπανικολάου

Σε διάλογο με τις ιδέες που διαμορφώνουν τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία και αναδεικνύονται μέσα από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, ο φετινός κύκλος δημόσιων συζητήσεων τοποθετεί στο κέντρο του την έννοια της επιμονής – μιας θαυμαστής ατομικής και συλλογικής επιμονής, που ξεδιπλώνεται απέναντι σε ηγεμονικούς λόγους, κοινωνικοοικονομικές κρίσεις και οικολογικές καταστροφές. 

Ο κύκλος συζητήσεων παίρνει θέση, προσπαθώντας να ιχνηλατήσει τις θετικές πλευρές της επιμονής ως απελευθερωτικού και κριτικού λόγου. Χωρίς να ξεχνάμε το αντίθετό της, η «θαυμάσια επιμονή» είναι, για μας, ένας τρόπος να κατανοήσουμε νέες μορφές συλλογικότητας και αντίστασης που καταφάσκουν στη ζωή και την πολυμορφία της. Ας μιλήσουμε για τις ζωές που προσπαθούν να αρθρώσουν λόγο και απαιτούν να τις αντιμετωπίζουν με αξία. Ας μιλήσουμε για το σώμα που δουλεύει χρόνια για να μπορεί να μεταμορφώσει την εμπειρία του σε χορογραφία, για το αρχείο που αφηγείται μια «άλλη» ιστορία, για τη βιογραφία και την αυτοβιογραφία, για τους καλλιτέχνες και τους πολιτιστικούς φορείς που αντιστέκονται στην κυρίαρχη λογική της ομοιομορφίας. Ας μιλήσουμε για τη Γη που επιμένει να διορθώνει την ανθρώπινη υπερβολή, για τον γήινο χρόνο που διαρκώς μας θυμίζει ότι υπερβαίνει την εποχή του ανθρώπου, την ανθρωπόκαινο. Ας μιλήσουμε για την κατοικία και το δικαίωμα σε αυτήν, για τους ανθρώπους που επιμένουν να γυρίζουν ακόμα και σε ένα ερειπωμένο σπίτι, που επιμένουν να ξαναφτιάχνουν. Για την έλλογη διαχείριση των φυσικών πόρων. Για τη συνύπαρξη και τη συμβιοτικότητα. Για την καθημερινότητα και τις μικρές, επίμονες συνήθειες που την ορίζουν. Ας μιλήσουμε, επίσης, για τη ιστορία του ίδιου του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, ενός θεσμού που συμπληρώνει φέτος εβδομήντα χρόνια ζωής, επιμένοντας να θυμάται το παρελθόν και να αναζητά νέους δρόμους έκφρασης, μέσα από πολλαπλές διαδρομές αναβίωσης και επιβίωσης. Η επιμονή είναι και μια σύνδεση με το παρελθόν, όχι αποσπασματική, αλλά μια σύνδεση που φτιάχνει δίκτυα, ανιχνεύει τη γραμμή ένωσης του παρελθόντος με το σήμερα, που φτιάχνει μια γενεαλογία.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

1/6 Ποιητική / Επιμονή

15/6 Σώμα, βίος, βιογραφία

19/6 Μετά τον άνθρωπο: Η γη στην εποχή της τεχνο-κρατορίας

29/6 Πολιτικές της μνήμης και του πένθους

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

Πρόλογος

Pre-Show Talks

Μια πρώτη γεύση της παράστασης, λίγο πριν ανοίξει η αυλαία!

Σε συνεργασία με το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Πρόλογος μας εισάγει με παιγνιώδη τρόπο στην καλλιτεχνική γλώσσα των διεθνών παραστάσεων Θεάτρου και Χορού. Νέοι θεατρολόγοι και ειδικοί του Χορού, μισή ώρα πριν την είσοδό μας στην αίθουσα, μας χαρίζουν τα κλειδιά της σύγχρονης σκηνικής γλώσσας. Μετά το τέλος κάθε παράστασης, οι ίδιοι οι καλλιτέχνες συναντούν το κοινό και αποκαλύπτουν δρόμους και μονοπάτια της δημιουργικής διαδικασίας.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ

Έξοδος

Post-Show Talks

Συζητήσεις με τους συντελεστές της παράστασης, αφού πέσει η αυλαία…

Οι καθιερωμένες συζητήσεις με σκηνοθέτες, χορογράφους και άλλους συντελεστές των παραστάσεων στις σκηνές της Πειραιώς 260 συνεχίζονται. Οι καλλιτέχνες συναντούν το κοινό και αποκαλύπτουν δρόμους και μονοπάτια της δημιουργικής διαδικασίας.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 ΚΗΠΟΣ 

ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

1 Ιουνίου – 24 Ιουλίου

Objects Of Common Interest

Μια πρωτότυπη εγκατάσταση εικαστικού φωτισμού από το βραβευμένο design studio Objects of Common Interest θα φιλοξενηθεί φέτος στους χώρους της Πειραιώς 260. Οι ιδρυτές του, οι αρχιτέκτονες και σχεδιαστές Ελένη Πεταλωτή και Λεωνίδας Τραμπούκης, έχουν παρουσιάσει έργα τους στο Μουσείο Νογκούτσι και στο Madisson Square Park στη Νέα Υόρκη, καθώς και στο Μιλάνο, την Κοπεγχάγη, το Μπέργκαμο, κ.α. Με έδρα στην Αθήνα και τη Νέα Υόρκη, το γραφείο Objects of Common Interest έλαβε το 2023 τη διάκριση «Designer of the Year» από το Wallpaper, από τα εγκυρότερα περιοδικά αρχιτεκτονικής και design παγκοσμίως.

ΑΔΡΙΑΝΕΙΟ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟ & ΚΗΦΙΣΟΣ | SITE-SPECIFIC

14 – 18 Ιουνίου

Γιώργος Σαχίνης

Κρυφό νερό

Μια παράσταση Θεάτρου και Χορού στις όχθες του Κηφισού στην Κηφισιά, μια κατάδυση στο ρωμαϊκό Αδριάνειο Υδραγωγείο της Αθήνας, με αφετηρία και κατάληξη την Πλατεία Δεξαμενής Κολωνακίου. Η ομάδα Όχι Παίζουμε / UrbanDig Project, σε διαρκή σχέση έμπνευσης με το Υδραγωγείο, επεξεργάζεται τη διαδρομή του ανθρώπου προς μια –αναγκαία γι’ αυτόν– υδάτινη συνείδηση, μια διαδρομή από το άυλο προς το υλικό, από το κρυφό προς το φανερό.

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ

28 Μαΐου / 21.00

Η ελληνική nu jazz συναντά την αφρικανική διασπορά

Ένα αφροφουτουριστικό ταξίδι

Το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου παρουσιάζει μια μουσική συνάντηση που πηγάζει από το συναρπαστικό ρεύμα του αφροφουτουρισμού, συστήνοντάς μας ταυτόχρονα τη δυναμική και το αισθητικό οπλοστάσιο ενός από τα πιο ρηξικέλευθα και οραματικά πολιτιστικά φαινόμενα του 21ου αιώνα. Ως κίνημα που ενσωματώνει στοιχεία από τις μαύρες διασπορικές κουλτούρες του παρελθόντος, ο αφροφουτουρισμός επικεντρώνεται στον πλούτο της Μαύρης εμπειρίας στις μητροπόλεις του Δυτικού πολιτισμού τον 21ο αιώνα, φέρνοντάς τον σε συνομιλία με τα πεδία της τεχνοεπιστήμης, των ψηφιακών εξελίξεων και του πολιτιστικού γίγνεσθαι. Παράλληλα, παράγει νέους τρόπους έκφρασης που λειτουργούν «χειραφετητικά» για την πολλαπλότητα της σύγχρονης Μαύρης κοινότητας – πλανητικά αλλά και ως κριτικό σχόλιο για τη μετααποικιακή κατάσταση και τα αδιέξοδά της. 

29 Μαΐου / 21.00

Spiritualized

Από το rock ‘n’ roll μύθο που λεγόταν Spacemen 3, ξεπήδησε ένα σχήμα που έμελλε να γίνει και αυτό κλασικό, οι Spiritualized. Φαίνεται πως τα δύο αρχικά γράμματα των λέξεων “space” και “spirit” καθόρισαν πολλά για τον Jason Pierce, τον άνθρωπο που με τη μετωνυμία J. Spaceman καθοδηγεί τα τελευταία τριάντα χρόνια το μουσικό αστρόπλοιο των Spiritualized. Με αυτό το σκάφος, ο Spaceman ταξιδεύει στα όρια του εξώτερου διαστήματος για να φέρει πίσω στη Γη τους ήχους που συναντάει στο ταξίδι του πέρα από τις αστρικές πύλες. Τι έκπληξη όμως που αυτοί τελικώς είναι ήχοι από έναν γνώριμο τόπο και χρόνο, διυλισμένοι μέσα από ένα εσώτερο διάστημα • τα μπλουζ, το γκόσπελ, η free jazz, το garage, η ψυχεδέλεια, η drone – όλα αυτά συνενώνονται σ’ ένα καυτό και συνάμα δροσερό κύμα, ένα συμφωνικό τείχος ηλεκτρισμού και συχνοτήτων πίσω από το όποιο στέκεται αλώβητη η εύθραυστη φωνή του J. Spaceman, με την αταραξία που επικρατεί στο μάτι του κυκλώνα. 

31 Μαΐου / 21.00

Arca 

Opening act Εβίτα Μάντζι

Curated by Plural Artist Management

Από τις πιο αντισυμβατικές και αινιγματικές μορφές της ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής την τελευταία δεκαετία, η Arca (Αλεχάντρα Γκέρσι), γεννημένη στη Βενεζουέλα και με έδρα τη Βαρκελώνη, εξερευνά τα όρια της περφόρμανς και του ηχητικού σχεδιασμού αναδεικνύοντας θέματα ταυτότητας, σεξουαλικότητας και προσωπικής απελευθέρωσης στην απεραντοσύνη του πεδίου της καλλιτεχνικής έκφρασης.

Η μουσική της Arca χαρακτηρίζεται από έντονες αντιφάσεις – είναι ταυτόχρονα εκρηκτική και εσωστρεφής, ακατέργαστη και συναισθηματική. Παράλληλα, ενσωματώνει συναισθηματικές και ψυχολογικές διαστάσεις, καταλήγοντας σε ακραία και βαθιά ουσιαστικά έργα αυτοβιογραφικής τέχνης. Αξιοποιώντας μια εντυπωσιακή ποικιλία ήχων, ειδών και επιρροών που διατρέχουν το industrial, τη glitch και την ambient, δημιουργεί ένα ασύγκριτο σύμπαν, ανοιχτό διαρκώς σε πειραματισμούς και νεοτερισμούς. 

1 Ιουνίου / 21.00

Nalyssa Green & Guests

Πολύ καλές στα πάρτυ 

Ένα πληθωρικό μουσικό βαριετέ

H Νalyssa Green κατασκηνώνει για ένα βράδυ στη σκηνή του Λυκαβηττού και υποδέχεται τις φίλες και τους φίλους της για να τραγουδήσουν μαζί τα δικά της και τα δικά τους τραγούδια, σε μια μουσική σκυταλοδρομία με τη συμμετοχή 13 μουσικών-σχημάτων, stand-up comedy και drag περφόρμερ.

PLAYGROUND 260 ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 

«ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ»

11 Ιουλίου / 21.00

BICEP present CHROMA (AV DJ set)

Ποιος δεν θα ήθελε να ζήσει ξανά μια από τις εντονότερες dance εμπειρίες των τελευταίων ετών στην Αθήνα; Μετά την κοσμογονική τους εμφάνιση στο ΟΑΚΑ στις 30 Απριλίου του 2023, οι Bicep επιστρέφουν στην Ελλάδα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου για μια ακόμη βραδιά-saga. Σε ένα event που θα περιλαμβάνει ένα πρωτόγνωρο laser LED show με εξοπλισμό που δεν έχει χρησιμοποιηθεί προηγουμένως στη χώρα, δύο σκηνές και διευρυμένο lineup με τους Modeselektor και Future666, η 11η Ιουλίου αναμένεται να αποτελέσει το event που θα μονοπωλήσει τις συζητήσεις στις θερινές αποδράσεις.

SUBSET FESTIVAL

4 – 8 Ιουνίου

Subset Festival – Φεστιβάλ νέας μουσικής 

Επιμέλεια Σταύρος Γασπαράτος

Σε συμπαραγωγή με το Ωδείο Αθηνών

Το Subset Festival, η πολυπρισματική μουσική πλατφόρμα που εγκαινιάστηκε το 2023 σε συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με το Ωδείο Αθηνών, επανέρχεται ανανεωμένη εστιάζοντας πάντα στο διάλογο της σύγχρονης μουσικής με τα νέα μέσα.

Αντλώντας τον τίτλο του από έναν μαθηματικό όρο (υποσύνολο), το Subset Festival παρουσιάζει διαφορετικές εκδοχές σύγχρονης μουσικής γραφής από μεγάλο εύρος καλλιτεχνικών ρευμάτων. Στους φιλόξενους χώρους του Ωδείου Αθηνών από τις 4 έως τις 8 Ιουνίου, θα έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε μουσικά σχήματα και σολίστες καταξιωμένους και ανερχόμενους, Έλληνες και ξένους, οπτικές και ηχητικές εγκαταστάσεις και περφόρμανς αλλά και εργαστήρια ανοιχτά στο κοινό. 

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ

4 Ιουνίου / 20.00

ΑΝΑΘΕΣΗ

Δημήτρης Καμαρωτός

Αναλογία του χρόνου

Βασισμένο στα κείμενα Σχέδιο για Ηλέκτρα και Σχέδιο για Φαίδρα του Γιώργου Βέλτσου

Στην Αναλογία του Χρόνου, ο συνθέτης Δημήτρης Καμαρωτός καταθέτει ένα έργο που εξελίσσεται σε δύο χώρους και μορφές, βασισμένος στα κείμενα του Γιώργου Βέλτσου Σχέδιο για Ηλέκτρα και Σχέδιο για Φαίδρα αντίστοιχα. Το πρώτο σκέλος περιλαμβάνει μια εκδοχή συναυλίας με την περφόρμερ Άννα Παγκάλου, όπου ένα πιάνο συναυλίας και ένα μεγάλο κρουστό ενεργοποιούνται μέσα από ένα ειδικό σύστημα ταλάντωσης που χειρίζεται ο συνθέτης και χωρίς την παρουσία μουσικών, παράγοντας έτσι τα ηχητικά επίπεδα που συνομιλούν με τη φωνητική γραμμή. Στο δεύτερο σκέλος, παρουσιάζεται μια υπόγεια εγκατάσταση συνεχούς λειτουργίας, η οποία συνδυάζει τη φωνή της Αμαλίας Μουτούση με το ιστορικό Monster Analogue Synthesizer EMS SYNTHI 100 του Κέντρου Σύγχρονης Μουσικής Έρευνας.

ΑΝΑΘΕΣΗ

Φίλιππος Τσαλαχούρης

Lapis Silentium

Το σώμα ως διαρκώς μεταβαλλόμενο έδαφος

Η εικαστικός Ρένα Τσαγγαίου, που υπογράφει τη βιντεοπροβολή (διάρκειας 40′), σημειώνει πως αφετηρία για το συγκεκριμένο έργο στάθηκε «η προσέγγιση του ανθρωπίνου σώματος ως έδαφος που διαρκώς μεταβάλλεται». «Μια απόπειρα γεωλογικής χαρτογράφησης του σώματος που αλλάζει μέσω του χρόνου, της αντίληψης και της μνήμης», καταλήγοντας πως «οι άνθρωποι δεν ζουν μόνο τα τοπία αλλά τα κουβαλούν μέσα τους. Δίνουν σχήμα και νόημα σε αυτά». Ο συνθέτης Φίλιππος Τσαλαχούρης, εμπνευσμένος από τα μαγευτικά και βαθύτατα συγκινητικά πλάνα της Τσαγγαίου, συνέθεσε μία σειρά από «ηχητικές εικόνες» για πιάνο και κουαρτέτο εγχόρδων που θα συνοδεύσουν παράλληλα και ζωντανά την προβολή. Η εικόνα προσφέρει χώρο στον ήχο και ο ήχος προσφέρει χρόνο στην εικόνα.

ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ

4 Ιουνίου / 22.30

ΑΝΑΘΕΣΗ

Θεόδωρος Λώτης

Ρυπάρω – Σιωπηλά τοπία και ηχητικοί παρίες

Το έργο Ρυπάρω – Σιωπηλά τοπία και ηχητικοί παρίες είναι μία διαδραστική αλγοριθμική μουσική σύνθεση που εξερευνά και αναδεικνύει το συχνά παραμελημένο ηχοτοπίο της ηχητικής ρύπανσης στις αστικές περιοχές. Με διάρκεια 40′ και παρουσίαση μέσω ενός εμβυθιστικού ηχητικού συστήματος ambisonics, το έργο επικεντρώνεται στους συνεχείς μηχανικούς ήχους από γεννήτριες, κλιματιστικά και ψυγεία που κατακλύζουν τους δρόμους της πόλης. Μέσα από στοχευμένες ηχογραφήσεις σε κεντρικά σημεία της Αθήνας και τη  χρήση εξειδικευμένων αμφιηχιακών μικροφώνων, ο καλλιτέχνης αποτυπώνει αυτούς τους ήχους χαμηλής πληροφορίας και υψηλής πλεονασματικότητας, αποκαλύπτοντας τα κρυμμένα ακουστικά στρώματα που διαμορφώνουν την αντίληψή μας για το αστικό περιβάλλον. Η σύνθεση μεταμορφώνει αυτούς τους βιομηχανικούς βόμβους σε μία δυναμική ακουστική εμπειρία, προσκαλώντας το κοινό να έρθει αντιμέτωπο με το αφανές ηχητικό υπόβαθρο της καθημερινότητας. Η παρουσίαση του έργου μέσα από ένα πλήρως εμβυθιστικό ηχοσύστημα ambisonics επιτρέπει στους ακροατές να αλληλεπιδράσουν σωματικά και συναισθηματικά με τις εξελισσόμενες υφές του αστικού θορύβου, προκαλώντας τη συνειδητή ακουστική τους αντίληψη και αποκαλύπτοντας τη σχέση τους με το σύγχρονο ηχοτοπίο. Το έργο υποστηρίζεται από την τεχνογνωσία και τον εξοπλισμό του Εργαστηρίου Ηλεκτροακουστικής Μουσικής Έρευνας και Εφαρμογών (ΕΡΗΜΕΕ) του Ιονίου Πανεπιστημίου, εξασφαλίζοντας μια βαθιά και υψηλής πιστότητας ακουστική εμπειρία. 

Σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ηλεκτρονικής Μουσικής Έρευνας και Εφαρμογών – ΕΡΗΜΕΕ, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ

5 Ιουνίου / 20.00

Carmen Villain

Οι ποικιλόμορφοι ηχητικοί κόσμοι που έχει χτίσει στη διαδρομή της η Νορβηγίδα-Μεξικανή καλλιτέχνις, παραγωγός και DJ Κάρμεν Βίλεν διαμορφώνονται μέσα από τη φυσική της περιέργεια για τον ήχο. Η μουσική της επιτυγχάνει μία ιδανική ισορροπία ανάμεσα στο ράθυμο και συνάμα ζωηρό ρυθμό της dub και στη μουσική αισθητική του ρεύματος του Τέταρτου Κόσμου*, με νύξεις οργάνων, όπως το φλάουτο, η φωνή και το κλαρίνο, να συνθέτουν υποβλητικά και γλαφυρά ηχοτοπία και μελωδίες. Το πιο πρόσφατο άλμπουμ της με τίτλο Only Love From Now On δέχτηκε διθυραμβικές κριτικές και βρέθηκε στις λίστες με τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς σε διάφορα μουσικά websites, όπως το Pitchfork και το Resident Advisor, με το τελευταίο να το χρήζει «ένα ambient αριστούργημα που διαπνέεται από τη jazz και ήχους downtempo». Πέρυσι κυκλοφόρησε το μουσικό έργο Music from The Living Monument, το οποίο συνέθεσε για τις ανάγκες της παράστασης σύγχρονου χορού της Eszter Salamon για την Carte Blanche. Η Κάρμεν έχει παρουσιάσει ζωντανά τις ατμοσφαιρικές της περφόρμανς σε χώρους και φεστιβάλ όπως το ICA London, το Berlin Atonal, το Dekmantel και το Mutek. Έχει συνεργαστεί με επιφανή και καλλιτεχνικά συγγενή ονόματα όπως οι Actress, Arve Henriksen, Biosphere, Huerco S., DJ Python και rRoxymore.  

ΦΟΥΑΓΙΕ ΤΕΧΝΩΝ

5 Ιουνίου / 22.30

ΑΝΑΘΕΣΗ

BLIP

Χίμαιρες

Οι BLIP (Γιώργος Στενός & Γιώργος Σταυρίδης) εξερευνούν τις εγγενείς ηχητικές δυνατότητες υλικών, αντικειμένων και ηλεκτρονικών κυκλωμάτων μέσα από την κατασκευή, την επιτόπια δράση και τον αυτοσχεδιασμό. Η μουσική τους πρακτική εστιάζει στην υφή, τη χειρονομία, το ηχόχρωμα και το ρυθμό, προσεγγίζοντας τις δραστηριότητες ακρόασης, αυτοσχεδιασμού και σύνθεσης ως αμοιβαίες και άρρηκτα συνδεδεμένες με τη σωματική δράση, τα όργανα-αντικείμενα και τον εκάστοτε χώρο και χρόνο. Στη νέα ανάθεση για το Subset Festival, οι BLIP δημιουργούν έναν χώρο ηχητικού παιχνιδιού, ανοιχτό σε ετερόκλητες ιδέες και ηχοπαραγωγά μέσα. Ένα υβριδικό, χωρικό και τοποειδικό ηχητικό έργο που ενσωματώνει ευρεθέντα αντικείμενα, κρουστά, ακουστικά φαινόμενα, αυτοσχέδια κυκλώματα και φως. Φυσικοί, ενισχυμένοι και ηλεκτρονικοί ήχοι αλληλεπιδρούν και δημιουργούν ένα ηλεκτροακουστικό μουσικό κράμα. Οι ηχητικές πηγές τοποθετούνται διασκορπισμένες στον χώρο και οι μουσικοί τις ενεργοποιούν ή τις διακόπτουν, παίζουν, ακούν ή σιωπούν. Το κοινό, ελεύθερο να περιηγηθεί στο χώρο, προσκαλείται να παρατηρήσει, να ακούσει και να βιώσει την παράσταση από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Το έργο έχει σχεδιαστεί ειδικά για το Φουαγιέ του Ωδείου Αθηνών αξιοποιώντας τα αρχιτεκτονικά και ακουστικά χαρακτηριστικά του. Πέρα από τη δραστηριότητά τους ως BLIP, τα δύο μέλη συμμετέχουν στο σχήμα Trigger Happy, στην ομάδα Κ.Ε.Δι.Μου.Ρα. (Kέντρο Έρευνας & Διάδοσης Μουσικής Ραδιουργίας) και την πειραματική ραδιοφωνική πλατφόρμα Loskop.radio.

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ

6 Ιουνίου / 21.00

ΑΝΑΘΕΣΗ

Christina Vantzou

The reintegration of the ear

Με τους Oliver Coates, Irene Kurka, και John Also Bennett

Η Κριστίνα Βάντζου είναι μια συνθέτρια που προσεγγίζει μέσα από ηλεκτρονικά και ακουστικά όργανα τη διαστολή του χρόνου, τις ατμόσφαιρες και την αρμονία. Στο πιο πρόσφατο έργο της, επικεντρώνεται στη διαμόρφωση τελετουργικών και συναισθηματικών χώρων όπου τα συνθεσάιζερ, η φωνή και η γλώσσα των μουσικών συνόλων σμίγουν για να δημιουργήσουν ελικοειδείς δομές. Μέσα από μια οικεία πρακτική καταγραφής των περιπλανήσεών της, υφαίνει μια ατμόσφαιρα που θυμίζει ημερολόγιο ταξιδιών και ονείρων. Οι μινιμαλιστικές ενορχηστρώσεις και οι ενδοσκοπικές συνθέσεις της προτείνουν μία διακριτικών τόνων ηχητική γλώσσα. Τα έργα της συχνά διαπνέονται από μία νηφάλια βραδύτητα που προσκαλεί τη στοχαστική ακρόαση. Στο έργο της για μουσικά σύνολα, καταφέρνει με ένα απαλό άγγιγμα και μέσα από μία ανεπαίσθητη επίκληση του στοιχείου του αοράτου να παρασύρει τα ακροατήρια σε μεγάλα συναισθηματικά βάθη. 

ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ

6 Ιουνίου / 22.30

ΑΝΑΘΕΣΗ

Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου – Sofyann Ben Youssef (AKA AMMAR 808)

LOSS

Το LOSS είναι μια εμβυθιστική οπτικοακουστική εγκατάσταση από τον Σόφιαν Μπεν Γιούσεφ –τον Τυνήσιο μουσικό παραγωγό και συνθέτη που φημίζεται για τη συγχώνευση της παραδοσιακής μουσικής με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά ηχοτοπία– και την Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου –τη συνθέτρια που ενσωματώνει στο έργο της παραδοσιακά όργανα, φωνητικές ενορχηστρώσεις, κλασικά ορχηστρικά στοιχεία, καθώς και αναλογικά, modular και ψηφιακά συνθεσάιζερ– το οποίο εστιάζει στην οικουμενική και βαθιά ανθρώπινη εμπειρία της απώλειας. Αντλώντας έμπνευση από τις ελληνικές και αραβικές παραδόσεις, το έργο εξερευνά την προσωπική, συλλογική, πολιτισμική και κοσμική απώλεια μέσα από μια περίτεχνη σύντηξη του ήχου, του φωτός και του αισθητηριακού χειρισμού. Αναμειγνύοντας μουσική, αφήγηση και spoken word, οι καλλιτέχνες σμιλεύουν ένα ταξίδι μεταμόρφωσης που καθοδηγεί τους συμμετέχοντες μέσα από το μύθο, τον ήχο και το σκοτάδι. Η εγκατάσταση περιλαμβάνει ένα 3D ηχοσύστημα, δυναμικό φωτισμό, ενώ αξιοποιεί τη μυρωδιά του χώρου και τις μεταβολές της θερμοκρασίας για να συστήσει ένα περιβάλλον όπου τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας γίνονται δυσδιάκριτα, εντείνοντας έτσι τη συναισθηματική και σωματική εμπλοκή. Οι ακροατές προσκαλούνται να λάβουν μέρος είτε ως παθητικοί παρατηρητές είτε ως ενεργοί συμμετέχοντες, περνώντας από την εσωστρέφεια στη συλλογική κάθαρση. Η κυκλική πρόοδος της εγκατάστασης –από το σκοτάδι στο φως και πάλι πίσω– συμβολίζει την αποδοχή και την αναγέννηση. Περισσότερο από ένα καλλιτεχνικό έργο και με τις ρίζες του στην κοινή μεσογειακή κληρονομιά του ελληνικού και τυνησιακού πολιτισμού, το LOSS προσφέρει ένα βαθύ αισθητηριακό ταξίδι που γεφυρώνει το προσωπικό και συλλογικό πένθος, ενθαρρύνοντας το στοχασμό, τη σύνδεση και τη μεταμόρφωση.  

ΦΟΥΑΓΙΕ ΤΕΧΝΩΝ

6 Ιουνίου / 22.30

Mouse on Mars 

AAI AV

ft. Dodo NKishi

Οι Mouse on Mars, το βερολινέζικο ντουέτο του Γιαν Ζ. Βέρνερ και του Άντι Τόμα, προσεγγίζουν την ηλεκτρονική μουσική με ανεξάντλητη περιέργεια και απαράμιλλη επινοητικότητα. Κινούμενοι απολύτως στη δική τους τροχιά εντός του νεφελώδους ηχητικού οικοσυστήματος της χορευτικής μουσικής, οι περίτεχνες παραγωγές του ντουέτου είναι εφευρετικές, ρηξικέλευθες και φέρουν πάντοτε τη σφραγίδα ενός ευδαιμονικού πειραματισμού. 

Τοποθετούμενοι έξω από τα μουσικά ρεύματα, ο εναγκαλισμός των Mouse on Mars με τις καινοτόμες τεχνολογίες έχει εξασφαλίσει ότι κάθε κυκλοφορία του ντουέτου ακούγεται αδιαπραγμάτευτα σύγχρονη, γεγονός που γίνεται ακόμα πιο αξιοσημείωτο εάν αναλογιστεί κανείς τα 25 χρόνια μουσικής παραγωγής που έχουν διανύσει. 

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ

7 Ιουνίου / 20.00

ΑΝΑΘΕΣΗ

Μιχάλης Παρασκάκης / Eleonore Schönmaier

Field Guide [to the lost flower]

Το Field Guide [to the lost flower] είναι ένα πολυμεσικό μουσικοθεατρικό έργο από το συνθέτη Μιχάλη Παρασκάκη και την ποιήτρια Ελεονόρε Σενμάιερ. Εμπνευσμένο από την ποιητική συλλογή της Σενμάιερ με τίτλο Field Guide to the Lost Flower of Crete, το έργο συνυφαίνει μουσική, κείμενο, βίντεο, θέατρο και ηλεκτρονικά στοιχεία σε μία συνεκτική και εμβυθιστική περφόρμανς. Οι τρεις κεντρικοί χαρακτήρες είναι δύο ερμηνευτές και ένα πιάνο με ουρά, με το τελευταίο να λειτουργεί ως πολυόργανο και φυσικό πάλκο που πάνω του εκτυλίσσεται ολόκληρη η δράση. 

ΑΝΑΘΕΣΗ

New Babylon ensemble / ARTéfacts ensemble

Χρόνος και χρήμα / Time and Money 

Μαέστρος Cecilia Castagneto

Το Χρόνος και χρήμα είναι μία συναυλία με πολυμέσα (live electronics και βίντεο), προϊόν της συνεργασίας μεταξύ των μουσικών συνόλων New Babylon (με έδρα τη Βρέμη) και ARTéfacts ensemble (με έδρα την Αθήνα). 

Αφενός στοχεύει στην ανταλλαγή εμπειριών και προσεγγίσεων της μουσικής ερμηνείας, φέρνοντας κοντά δύο μουσικά σχήματα από διαφορετικές χώρες, αφετέρου επιχειρεί να συνδιαλλαγεί με το ελληνικό κοινό –μέσω της μουσικής– πάνω στην κοινωνική διάσταση του χρόνου, του χρήματος και του οικονομικού μας συστήματος, καθώς και στις διαφορετικές συμπεριφορές του ανθρώπου σε σχέση με αυτά.

ΦΟΥΑΓΙΕ ΤΕΧΝΩΝ

7 Ιουνίου / 22.30

Ryoji Ikeda

Ο εξέχων Ιάπωνας ηλεκτρονικός συνθέτης και εικαστικός Ριότζι Ικέντα επικεντρώνεται στα στοιχειώδη συστατικά του ήχου και προσεγγίζει τα visuals ως ένα ιδιότυπο φως, αξιοποιώντας εξίσου τη μαθηματική ακρίβεια και τη δύναμη της αισθητικής. Ο Ικέντα συγκαταλέγεται ανάμεσα στους λίγους διεθνείς καλλιτέχνες που χαίρουν αποδοχής τόσο για το μουσικό όσο και το εικαστικό τους έργο. Με περίσσια σχολαστικότητα, μετουσιώνει ήχο, visuals, υλικά, φυσικά φαινόμενα και μαθηματικές έννοιες σε εμβυθιστικές επιτελέσεις και εγκαταστάσεις. 

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ

8 Ιουνίου / 20.00

ΑΝΑΘΕΣΗ

Νίκος Αντωνόπουλος

Μπλε κλωστή

Ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, ambient drones, τραγούδια από την παράδοση των νησιών, autotune, σιωπές, fuzz, lo-fi beats και διαφόρων ειδών ηχητικές ηλεκτρονικές συσκευές είναι κάποια από τα στοιχεία που συγκροτούν τη Μπλε Κλωστή, την καινούρια παράσταση του Νίκου Αντωνόπουλου. Ο πυρήνας του εγχειρήματος έγκειται στην ευαίσθητη ισορροπία ανάμεσα σε ένα αναλογικό κόσμο που αποσύρεται και μια ψηφιακή πραγματικότητα που αναδύεται. Η Μπλε Κλωστή ίσως να είναι η λεπτή αλλά ανθεκτική σύνδεση που γεφυρώνει αυτούς τους δύο κόσμους, φωτίζοντας ένα νέο, υβριδικό χώρο, ανοιχτό στο παιχνίδι και τον πειραματισμό. Το έργο συνιστά ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο δημιουργικό τοπίο, το οποίο αποτελεί και το πεδίο καλλιτεχνικής έρευνας του Νίκου Αντωνόπουλου τα τελευταία δύο χρόνια. Κάθε παρουσίαση είναι μοναδική, ανάλογα με τα μουσικά μονοπάτια που εξερευνά κάθε φορά. Η κιθάρα, ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, καθώς και οι ευφάνταστοι και σύγχρονοι τρόποι με τους οποίους ο συνθέτης ενεργοποιεί εκ νέου την παράδοση, αποτελούν και τα βασικά στοιχεία της έρευνάς του. Μετά από ένα χειμώνα παραστάσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, η «Κλωστή» επιστρέφει στην Αθήνα για μία συναυλία-περφόρμανς ειδικά σχεδιασμένη για το Subset Festival, με ένα νέο μωσαϊκό αφηγήσεων, πρωτότυπων συνθέσεων και συλλογής κομματιών από τις πάντα σύγχρονες μουσικές του κόσμου.

ΑΝΑΘΕΣΗ

Heinali & Andriana-Yaroslava Saienko

Χίλντεγκαρντ (Гільдеґарда)

Ηχογραφώντας με το παρωνύμιο Χεϊνάλι, ο Ουκρανός συνθέτης και καλλιτέχνης ήχου Όλε Σπουντέικο χρησιμοποιεί το modular συνθεσάιζερ για να φανταστεί εκ νέου πρότερες μουσικές και ήχους, συμφιλιώνοντας το παρελθόν με το παρόν και τη σύγχρονη τεχνολογία με το ιερό στοιχείο. Για αυτή τη ξεχωριστή περφόρμανς, θα συνεργαστεί με την Ουκρανή συνθέτρια, φλαουτίστρια και τραγουδίστρια Αντριάνα Γιαροσλάβα Σαϊένκο, για να μεταφέρουν στο σήμερα τη μουσική της μύστριας και φιλοσόφου του 12ου αιώνα, ηγουμένης Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν.

Σμίγοντας παραδοσιακά ουκρανικά τραγούδια με μοναδικές τεχνικές σύνθεσης για το modular συνθεσάιζερ, το Χίλντεγκαρντ αναδεικνύει την ιδιότυπη σωματικότητα της γραφής της Χίλντεγκαρντ, χρησιμοποιώντας την ως καθρέφτη γεγονότων του τώρα και ως βάση για περαιτέρω στοχασμό πάνω στην εμπειρία του πολέμου.

ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ

8 Ιουνίου / 22.30

Σάββας Μεταξάς – Γιάννης Αράπης – Δημήτρης Τίγκας

Circular

Μουσική για δύο ηλεκτρικές κιθάρες, κοντραμπάσο και modular συνθεσάιζερ

Τρεις μουσικοί, προερχόμενοι από διαφορετικούς χώρους, συνεργάζονται για να δημιουργήσουν μία πρωτότυπη μουσική σύνθεση αποκλειστικά για το φετινό Subset Festival με τίτλο Circular.

Η περφόρμανς αυτή παρουσιάζει ένα μοναδικό τρίο που αποτελείται από δύο ηλεκτρικές κιθάρες, κοντραμπάσο και modular συνθεσάιζερ, συγχωνεύοντας ετερόκλητα μουσικά είδη και παραδόσεις. H ζωντανή σύμπραξη επί σκηνής των Σάββα Μεταξά (ηλ. κιθάρα, modular συνθεσάιζερ), Γιάννη Αράπη (ηλ. κιθάρα) και Δημήτρη Τίγκα (κοντραμπάσο) θα αντλήσει στοιχεία, επιρροές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις από διαφορετικές –φαινομενικά ξένες αλλά ταυτόχρονα συγγενείς μεταξύ τους– μορφές μουσικής έκφρασης. Η πρωτότυπη σύνθεση, που φέρει την υπογραφή του συνόλου, θα αναδείξει το πλούσιο μουσικό υπόβαθρο και τις επιρροές των μουσικών του, οι οποίες κυμαίνονται από την τζαζ, την πειραματική ambient και τη σύγχρονη κλασική μουσική.

ΚΠΙΣΝ / ΘΟΛΟΣ

ΗΧΗΤΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

6 – 12 Ιουνίου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου – Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος – Monom / 4DSound

Επιμέλεια Σταύρος Γασπαράτος

Στον Θόλο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), η MONOM –σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και το ΚΠΙΣΝ– θα στήσει μια μοναδική πολυκάναλη ηχητική εγκατάσταση αξιοποιώντας την καινοτόμο τεχνολογία 4DSOUND. Χάρη σ’ αυτό το προηγμένο σύστημα, ο χώρος μετατρέπεται σε ένα ολογραφικό ακουστικό περιβάλλον, όπου ο ήχος αγκαλιάζει το κοινό από κάθε κατεύθυνση, αναδεικνύοντας τη δύναμη του πολυδιάστατου ήχου να δημιουργεί κοινότητες ακροατών και να μεταμορφώνει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη ζωντανή μουσική.

Με εγκαταστάσεις που προσκαλούν τους επισκέπτες να εμβυθιστούν σε συναρπαστικούς ηχητικούς κόσμους και μια σειρά ζωντανών μουσικών παραστάσεων που αξιοποιούν τις δυνατότητες του 3D ήχου, το κοινό θα βιώσει μια αληθινά πολυδιάστατη εμπειρία.

Κορύφωση αυτής της δράσης αποτελεί η νέα ανάθεση έργου στον William Russel (ηχητικός σχεδιασμός) και στη Σοφιάννα Θεοφάνους (κείμενο/ δραματουργία), που απευθύνεται σε παιδιά και μεγάλους. 

grape – Greek Agora of Performance

Το grape – Greek Agora of Performance, η επιτυχημένη Αγορά για τις ελληνικές παραστατικές τέχνες του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, πραγματοποιείται φέτος για τρίτη συνεχή χρονιά! Δίνοντας την ευκαιρία στους δημιουργούς του Θεάτρου και του Χορού να παρουσιάσουν τα έργα τους σε εκπροσώπους διεθνών φεστιβάλ και πολιτιστικών φορέων, αλλά και στο ευρύ κοινό, το grape στοχεύει στη συστηματική προβολή της ελληνικής δημιουργίας στη διεθνή σκηνή.  

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΧΟΡΟΣ

21 – 24 Ιουλίου / 21.30

Πατρίσια Απέργη 

Hystory 

Από την εποχή των πρώτων φεμινιστικών κινημάτων, οι διαδρομές, οι παραβάσεις, οι λοξοδρομήσεις, οι εγγραφές και τα συμβάντα που σημειώνονται πάνω στο σώμα και το μυαλό των γυναικών είναι από τα πιο επώδυνα αλλά και ζωογόνα υλικά της ζωής και της τέχνης.

Το νέο έργο της Πατρίσιας Απέργη, χορογράφου με έντονο αποτύπωμα τόσο στην εγχώρια όσο και στη διεθνή σκηνή, εστιάζει στις διεκδικήσεις των γυναικών μέσα στους αιώνες. Σύμφωνα με τη δημιουργό, «είναι μια περιπλάνηση σε τόπους πραγματικούς και ονειρικούς, σε όλες τις ταυτότητες που αποδόθηκαν στις γυναίκες ή που οι ίδιες αποδέχτηκαν, στην αποτυχία ή την επιτυχία της χειραγώγησης».

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΘΕΑΤΡΟ

21 – 24 Ιουλίου / 21.00

Κατερίνα Γιαννοπούλου

Phenomenon

του Γρηγόρη Λιακόπουλου

Ποια είναι τα όρια της ανθρώπινης γνώσης; Σε μια εποχή όπου οι τεχνολογίες αναπαράστασης και απομίμησης της πραγματικότητας έχουν πλέον καταστεί μαζικώς προσβάσιμες, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι τι είναι αληθινό και τι όχι; Σε τι μπορούμε ακόμα να βασιστούμε με βεβαιότητα; Και τι γίνεται όταν κλονιστούν οι πιο θεμελιώδεις πεποιθήσεις μας;

Ένας συγγραφέας βρίσκεται μπροστά στη μεγαλύτερη κρίση της ζωής του: Δεν μπορεί πια καθόλου να γράψει. Η μυθοπλασία τού προκαλεί πλέον απέχθεια, θέλει να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην πραγματικότητα, την οποία θέλει να γνωρίσει όσο καλύτερα μπορεί. Έτσι, ξεκινάει ένα ταξίδι αυτογνωσίας και αναζήτησης της αλήθειας, και βυθίζεται σιγά-σιγά σε έναν κόσμο όπου πραγματικότητα, μυθοπλασία και προσομοίωση μπλέκονται αξεδιάλυτα. 

Περιπλανώμενος μέσα σε μια πόλη που αλλάζει από λεπτό σε λεπτό και αναζητώντας θραύσματα του πραγματικού σε έναν κόσμο που μοιάζει ολοένα και πιο τεχνητός, εξερευνά έναν κόσμο που κατοικείται εξίσου από σκεπτόμενες μηχανές, λογοτεχνικούς ήρωες και νεκρούς φιλόσοφους, και επιχειρεί ένα road trip μες στο ίδιο του το υποσυνείδητο, μια ψυχεδελική καταβύθιση στην επικράτεια της αμφιβολίας.

Με αφορμή το έργο του Αυστριακού φιλόσοφου Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν Περί βεβαιότητας, το Phenomenon αποτελεί μια σύγχρονη σπουδή πάνω στη γνώση και την αμφιβολία, εξερευνώντας τα όρια της εμπειρικής ανθρώπινης γνώσης: Υπάρχουν πράγματα που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης;

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β – ΧΟΡΟΣ| ΚΥΚΛΟΣ ΡΙΖΕΣ

21 Ιουλίου / 21.30

22 – 24 Ιουλίου / 20.00

Δαφίν Αντωνιάδου

Darkest white 

Το Darkest white αποτελεί συνέχεια του εξελισσόμενου καλλιτεχνικού σύμπαντος της Δαφίν Αντωνιάδου, μια σκηνική σύνθεση που γεννιέται από τη συνάντηση της προγονικής μνήμης με μια κατακερματισμένη οπτική για το μέλλον. Βασισμένο στη σλαβομακεδονική της κληρονομιά, το έργο μετατρέπεται σε μια πολυεπίπεδη εξερεύνηση της εκτόπισης, της επιβίωσης και της παντοδυναμίας της γυναικείας παρουσίας – ένα υφαντό ευθραυστότητας και ανθεκτικότητας.

Η παράσταση εξελίσσεται ως τελετουργικό. Στο επίκεντρο βρίσκεται μια αινιγματική μορφή – μια παρουσία που ενσαρκώνει το αρχέτυπο και το άυλο. Αυτή η φιγούρα οδηγεί το κοινό μέσα από έναν κύκλο γέννησης, ένωσης και θανάτου. Φέρει το βάρος της συλλογικής μνήμης, δίνοντας φωνή σε όσους έχουν σβηστεί από την ιστορία, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζεται ως μια φασματική οντότητα σε έναν ψυχρό, ψηφιακό χώρο.

Το έργο που θα παρουσιάσει η καλλιτέχνιδα για το Φεστιβάλ προσεγγίζει τις εναλλασσόμενες δυναμικές της εξουσίας και της θυσίας. Η γη χαρτογραφείται μέσω ενός τραγουδιού – ενός αρχέγονου ήχου που έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει την πραγματικότητα. Το νήμα που ενώνει τη συλλογική μνήμη με έναν κοσμολογικό ορίζοντα, δίνει στο ταξίδι της ηρωίδας μια διάσταση οικουμενικής λύτρωσης. Με έντονα συμβολιστικά στοιχεία, το Darkest white αφήνει την αναζήτηση της απόλυτης ελευθερίας αιωρούμενη σε έναν μεταιχμιακό χώρο.

ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ / ΦΑΡΟΣ

ΧΟΡΟΣ

21, 22 & 24 Ιουλίου / 21.00

23 Ιουλίου / 19.00

Κωνσταντίνος Παπανικολάου 

Επαρκώς δημιουργικό

Πώς ξεκίνησε η εμμονή με τον «ιδιοφυή δημιουργό» και πώς σχετίζεται με τις έννοιες της αυθεντικότητας, της πρωτοτυπίας, του ατομικισμού και της ιδιοκτησίας; Για να πάρουμε στα σοβαρά έναν καλλιτέχνη ή έναν διανοούμενο, γιατί άραγε πρέπει αυτός να αποδείξει ότι διαφοροποιείται από τους προκατόχους του; Από αυτά τα ερωτήματα αφορμάται η παράσταση Επαρκώς δημιουργικό σε μορφή ημερίδας, με περφόρμερ έναν δικηγόρο, μια χορογράφο, έναν καθηγητή χορού κι έναν θεωρητικό τέχνης που εξηγούν για ποιον λόγο η πρωτοτυπία και ο πειραματισμός έχουν καταλήξει να θεωρούνται βασική υποχρέωση κάθε δημιουργού. Ανατρέχοντας σε δικαστικά σκάνδαλα και αναβιώνοντας διάσημες χορογραφίες επιχειρούν να εξηγήσουν πώς αυτή η αντίληψη ενισχύει μια ανταγωνιστική και αγοραία προσέγγιση της καλλιτεχνικής διαδικασίας εμπορευματοποιώντας τα έργα τέχνης. 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ| ΚΥΚΛΟΣ Η ΣΚΗΝΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ 

21 & 23 Ιουλίου / 21.00

22 Ιουλίου / 19.00

24 Ιουλίου / 21.30

Σοφία Αντωνίου

Η ζωή, τα γηρατειά και ο θάνατος μιας γυναίκας του λαού

Βασισμένο στο βιβλίο του Ντιντιέ Εριμπόν

Ύμνος στους αφανείς της εργατικής τάξης και ταυτόχρονα ύμνος στη μητέρα, η Ζωή, τα γηρατειά και ο θάνατος μιας γυναίκας του λαού του σπουδαίου Γάλλου φιλόσοφου και κοινωνιολόγου Ντιντιέ Εριμπόν που πρόσφατα κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα, έχει αυτοβιογραφική αφετηρία και αφιερώνεται στη μητέρα του. Έργο πολιτικό, που σκιαγραφεί με θάρρος και ειλικρίνεια το πορτρέτο μιας γυναίκας της εργατικής τάξης. φέρνοντας στο προσκήνιο τις δυσκολίες, τα όνειρα και τις ματαιώσεις της, το βιβλίο συνδέει αξεδιάλυτα, όπως είναι εμφανές και στον χαρακτηριστικό τίτλο του, την ατομική ταυτότητα με την ταξική καταγωγή και την ταξική μοίρα ειδικά των γυναικών. Το προσωπικό γίνεται ξεκάθαρα πολιτικό ενώ το ζήτημα της τρίτης ηλικίας και των δικαιωμάτων των ηλικιωμένων γυναικών βρίσκεται στον πυρήνα της αφήγησης.

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ – ΦΡΥΝΙΧΟΥ – ΘΕΑΤΡΟ

21, 23 & 24 Ιουλίου / 21.00

22 Ιουλίου / 18.30

Νοεμή Βασιλειάδου

Κλημεντίνες χωρίς κουκούτσι

Η παράσταση αποτυπώνει μια ιδιότυπη σκηνική «αγορά» που συντίθεται, αποσυναρμολογείται και παραμορφώνεται, προκαλώντας μας να αναρωτηθούμε: Έχουν τα καλλιτεχνικά προϊόντα σήμερα αυλακιές και σημάδια ή μοιάζουν με προϊόντα του σουπερμάρκετ; Τι θέση θα μπορούσε να έχει το «λαϊκό» στο σύγχρονο θέατρο, όχι με όρους γραφικούς αλλά αμιγώς καλλιτεχνικούς; Πόσο πρωταγωνιστικός είναι ο ανθρώπινος παράγοντας στο τελικό προϊόν και τι χώρος «εκπροσώπησης» υπάρχει για το ατελές; Με τι κριτήρια «πουλάμε» και «αγοράζουμε» τέχνη; 

Πολιτικά και κοινωνικά ερωτήματα δίνουν τη θέση τους σε συμβουλές για την καλύτερη πατάτα, άγαρμπα αστεία δίνουν τη θέση τους σε φιλοσοφία του δρόμου, ένα καφάσι κλημεντίνες ψάχνει αγοραστή, ένας θίασος παζαρεύει τον ατελή εαυτό του. Οι Κλημεντίνες χωρίς κουκούτσι είναι ένα ρέκβιεμ για τα τελευταία ίχνη μιας εποχής. Μια απόπειρα αναστοχασμού πάνω στις έννοιες της παραγωγής και της κατανάλωσης. Μια παράσταση που θέλει να βγει από τη γη κι ας έχει κουκούτσια.

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ – ΘΕΑΤΡΟ | ΚΥΚΛΟΣ ΡΙΖΕΣ

21 – 23 Ιουλίου / 21.00

24 Ιουλίου / 17.30

Κωσταντίνος Ντέλλας

Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα

Πώς συνδέεται το γυναικείο σώμα στην τρίτη ηλικία με τη λαϊκή μαγεία, τη μαγειρική και τις τελετουργικές πρακτικές; Τρεις άντρες ερμηνευτές αναλαμβάνουν να φέρουν επί σκηνής τρεις γυναικείες μορφές και μέσα από αυτές, το ίδιο το αφήγημα του γερασμένου γυναικείου σώματος, ατομικό και συλλογικό. 

Με αφετηρία τη Θεσσαλία και την παράδοση που θέλει τις γυναίκες της περιοχής «μάγισσες» που έχουν κληρονομήσει τις μυστικές δεξιότητές τους από τη Μήδεια, ειδικές στο «κατέβασμα», γνωστό και ως «άρμεγμα του φεγγαριού», αυτές οι τρεις μορφές θυμίζοντας άλλοτε ακίνδυνες γιαγιάδες, άλλοτε επικίνδυνες θεραπεύτριες, οικείες όσο και αρχετυπικές, μιλούν για τις ζωές τους, γι’ αυτά που έπαθαν, γι’ αυτά που έμαθαν από τις παλιές κι αυτά που παραδίδουν στις επόμενες. Έχοντας επωμιστεί τον τριπλό ρόλο της εργάτριας, της νοικοκυράς και της μητέρας, συμβάλλοντας ενεργά στην οικονομική παραγωγή τόσο της οικογένειάς τους όσο και της κοινότητας, οι γυναίκες της Θεσσαλίας έμειναν για χρόνια αόρατες – ακόμα και για τους ερευνητές, που δεν θεωρούσαν αξιόπιστο και άξιο καταγραφής τον λόγο μιας γυναίκας για την ιστορία ενός τόπου. 

ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ

Ώρα έναρξης παραστάσεων 21.00

ΟΠΕΡΑ / ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ 

1, 3, 5, 6, 8 Ιουνίου         

Εθνική Λυρική Σκηνή – Pier Giorgio Morandi – Andrei Șerban

Τουραντότ 

του Τζάκομο Πουτσίνι 

Εμπνευσμένη από τον μαγικό κόσμο των παραμυθιών και σε λιμπρέτο των Τζουζέπε Αντάμι και Ρενάτο Σιμόνι, η Τουραντότ, το τελευταίο έργο του Τζάκομο Πουτσίνι, πρωτοπαρουσιάστηκε υπό τη μουσική διεύθυνση του Αρτούρο Τοσκανίνι στη Σκάλα του Μιλάνου το 1926, πριν δηλαδή σχεδόν εκατό χρόνια. Kαθώς με τον θάνατο του συνθέτη η όπερα είχε μείνει ημιτελής, την γ΄ πράξη συμπλήρωσε ο φίλος του και συνθέτης Φράνκο Αλφάνο, ενώ μια δεύτερη εκδοχή στο φινάλε πρότεινε το 2001 ο Λουτσάνο Μπέριο.

ΘΕΑΤΡΟ / ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

18 & 19 Ιουνίου

Εθνικό Θέατρο – Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου – Πολιτιστικός Οργανισμός Λυκόφως

Κατερίνα Ευαγγελάτου

Ιππόλυτος του Ευριπίδη 

Ο Ιππόλυτος του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου, μεγάλη επιτυχία του Εθνικού Θεάτρου στην Επίδαυρο το 2023, μετά την περιοδεία του σε σημαντικά θέατρα στην Ελλάδα και την Κύπρο και το ταξίδι του στο φημισμένο Hong Kong Arts Festival, από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα φεστιβάλ της Ασίας, τον Μάρτιο του 2025, έρχεται για δύο παραστάσεις στο Ηρώδειο. Για την επανάληψη της κορυφαίας αυτής παραγωγής συμπράττουν οι κυριότεροι πολιτιστικοί φορείς της χώρας, το Εθνικό Θέατρο και το Φεστιβάλ, με αρωγό τον Πολιτιστικό Οργανισμό «Λυκόφως». 

21 Ιουνίου – Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής

Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ – Μιχάλης Οικονόμου

Μουσικές του κόσμου

Στις 21 Ιουνίου, όπως κάθε χρόνο, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής με την καθιερωμένη συναυλία της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ. Υπό τη διεύθυνση του διεθνούς φήμης αρχιμουσικού και μουσικού διευθυντή της Μιχάλη Οικονόμου, η Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ θα μας ταξιδέψει σε δέκα διαφορετικούς ονειρικούς κόσμους. Κατά τη διάρκεια του μουσικού αυτού ταξιδιού, θα ακουστούν μερικά από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας μουσικής φιλολογίας, όπως το Μπολερό του Ραβέλ, το συμφωνικό ποίημα Ο Μολδάβας του Σμέτανα, το θριαμβευτικό Εμβατήριο πομπής και μεγαλοπρέπειας του Έλγκαρ και πολλά άλλα.

Μιχαήλ Γκλίνκα (1804–1857)

Εισαγωγή για ορχήστρα από την όπερα Ρουσλάνος και Λουντμίλα

Αράμ Χατσατουριάν (1903–1978)

Αντάτζιο από τον Σπάρτακο

Μπέντριχ Σμέτανα (1824–1884)

Ο Μολδάβας

Πιέτρο Μασκάνι (1863–1945) 

Ιντερμέτζο από την όπερα Καβαλερία ρουστικάνα

Έντουαρντ Έλγκαρ (1857–1934)
Εμβατήριο πομπής και μεγαλοπρέπειας αρ. 1 σε ρε μείζονα, έργο 39, αρ. 1

Ρίχαρντ Βάγκνερ (1813–1883)

Εισαγωγή από την όπερα Ριέντσι

Τζον Άνταμς (γ.1947)

Short Ride in a Fast Machine

Γιάννης Κωνσταντινίδης (1903–1984)

Δωδεκανησιακή σουίτα αρ. 1 

Αρτούρο Μάρκες (γ.1950)

Danzon αρ. 2

Μωρίς Ραβέλ (1875–1937)

Μπολερό

Συμμετέχει η Χορωδία της ΕΡΤ / Διδασκαλία Μιχάλης Παπαπέτρου

22 Ιουνίου

Raining Pleasure

Το πιο επιτυχημένο ελληνικό αγγλόφωνο συγκρότημα των τελευταίων δεκαετιών, οι Raining Pleasure έχουν διαγράψει ξεχωριστή πορεία στην εγχώρια μουσική σκηνή. Μετά από μια περίοδο αποχής από την ενεργό δράση, ο frontman Vassilikos, ο X-Jeremy στις κιθάρες και ο Jay στα τύμπανα ανακοίνωσαν το 2024 την επανασύνδεσή τους και επιστρέφουν για να μας θυμίσουν τα τραγούδια που τους καθιέρωσαν ως ένα από τα κορυφαία μουσικά σύνολα της ελληνικής ποπ και εναλλακτικής ροκ.

23 Ιουνίου

Stranglers

Με μια μυθική καριέρα περίπου 50 ετών, με τον δικό τους ξεχωριστό ήχο, άμεσα αναγνωρίσιμο και διαφορετικό από κάθε άλλης σύγχρονής τους μπάντας, οι Stranglers έχουν δημιουργήσει το δικό τους μουσικό σύμπαν. Από τα κορυφαία συγκροτήματα που ανέδειξε η βρετανική rock ’n’ roll σκηνή, ξεκίνησαν τη διαδρομή τους το 1974 και αποτελούν μια από τις μακροβιότερες μπάντες στη σύγχρονη μουσική. Με τραγούδια-σταθμούς και άλμπουμ με εκατομμύρια πωλήσεις, έχουν επάξια κερδίσει τη θέση τους στο πάνθεον της παγκόσμιας punk-rock σκηνής. Οι διαχρονικές επιτυχίες των Stranglers τούς έχουν χαρίσει χρυσούς και πλατινένιους δίσκους αλλά και συχνή παρουσία στα charts της Βρετανίας, με αποκορύφωμα το «Golden Brown», που κυκλοφόρησε το 1982 και αποτελεί τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του συγκροτήματος και ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια στην ιστορία της ροκ μουσικής. Οι ζωντανές τους εμφανίσεις –πάντα εκρηκτικές, από τις πρώτες ημέρες του συγκροτήματος, ως support στους Ramones και την Patti Smith μέχρι και τις πρόσφατες sold-out περιοδείες τους– ξεσηκώνουν το κοινό που φανατικά τους ακολουθεί. 

26 Ιουνίου

Michael Kiwanuka

Από τα μεγαλύτερα ονόματα της σύγχρονης μουσικής σκηνής, ο Michael Kiwanuka, εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Το παιδί-θαύμα της σόουλ επιστρέφει στην Ελλάδα για να παρουσιάσει τις σημαντικότερες στιγμές από την πλούσια και γεμάτη επιτυχίες διαδρομή του.

Έχοντας ξεχωρίσει από νεαρή ηλικία για τη ζεστή χροιά της φωνής του και τις νοσταλγικές μελωδίες του, ο Michael Kiwanuka έχει καταφέρει να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους καλλιτέχνες στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του και σημαντικές συνεργασίες. Έκανε το δισκογραφικό του ντεμπούτο το 2012 με το Home Again και γρήγορα κέρδισε το ενδιαφέρον της διεθνούς μουσικής βιομηχανίας, ενώ με το δεύτερο άλμπουμ του, το Love & Hate, καθιερώθηκε καλλιτεχνικά και εμπορικά.

Ο Βρετανός καλλιτέχνης συνδυάζει με μαεστρία σύγχρονες και πιο κλασικές μελωδίες, δημιουργώντας ένα συναρπαστικό μουσικό αποτέλεσμα που κινείται ανάμεσα στη σόουλ, τη φολκ και τo ροκ εν ρολ. Νικητής του Mercury Prize και υποψήφιος για πολλά ακόμη βραβεία στην καριέρα του μέχρι σήμερα, ο Michael Kiwanuka έχει δει τραγούδια του να φιγουράρουν στις υψηλές θέσεις των charts και να γίνονται δεκτά με ενθουσιασμό από το ευρύ κοινό. Με κομμάτια όπως το πολυαγαπημένο «Love & Hate», το «Black Man in a White World» αλλά και το επικό «Cold Little Heart», που χρησιμοποιήθηκε στους τίτλους αρχής της επιτυχημένης σειράς Big little lies με πρωταγωνίστρια τη Νικόλ Κίντμαν, ο Michael Kiwanuka αναμένεται να χαρίσει στο κοινό του Φεστιβάλ μια μαγική βραδιά στο ρωμαϊκό ωδείο.

ΜΟΥΣΙΚΗ

28 Ιουνίου

Κρατική Ορχήστρα Αθηνών – Λουκάς Καρυτινός – Emanuel Ax 

Έργα Μπετόβεν και Μέντελσον 

Η λάμψη της εκτελεστικής δεξιοτεχνίας προκαλεί πάντα τον θαυμασμό και τον εντυπωσιασμό, αλλά η βαθιά πνευματικότητα και η εκφραστικότητα μιας ερμηνείας είναι τα στοιχεία εκείνα που κατορθώνουν να γεννούν σκέψεις και συναισθήματα που μας μεταμορφώνουν. Οι σολίστ που διαθέτουν και τις δύο αυτές αρετές, και μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό, ήταν ανέκαθεν λίγοι – και ο Αμερικανός πιανίστας Ιμάνιουελ Αξ ανήκει αναμφισβήτητα σ’ αυτούς! 

Φέτος θα έχουμε την ιδιαίτερη χαρά να θαυμάσουμε τον εξαίσιο ερμηνευτή για δεύτερη φορά στο Ηρώδειο, μετά την περσινή συναυλία του με τον Λεωνίδα Καβάκο και τον Γιο-Γιο Μα που μάγεψε το κοινό. Αυτή τη φορά ο Αξ συμπράττει με το κορυφαίο συμφωνικό σύνολο της χώρας μας, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, στο επιβλητικό και δραματικό Τρίτο Κοντσέρτο για πιάνο του Μπετόβεν, που διατηρεί αταλάντευτα τη θέση ενός από τα πιο αγαπημένα κοντσέρτα του ρεπερτορίου. Υπό τη διεύθυνση του καλλιτεχνικού της διευθυντή και καταξιωμένου αρχιμουσικού Λουκά Καρυτινού, η ΚΟΑ παρουσιάζει επίσης την αριστουργηματική σκηνική μουσική του Φέλιξ Μέντελσον για το Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Η ικανότητα της μουσικής του Γερμανού συνθέτη να αποτυπώνει ανάγλυφα τον ονειρικό, παραμυθένιο και γεμάτο απρόοπτα κόσμο της σαιξπηρικής κωμωδίας θεωρείται –και είναι– αξεπέραστη. Νεράιδες και ξωτικά, έρωτες, πάθη και μαγεία, συμπυκνώνονται μοναδικά μέσα σε γλαφυρές μουσικές φράσεις, αιθέρια ηχοχρώματα, νευρώδεις ρυθμούς και λυρικές μελωδίες, δημιουργώντας ένα ηχητικό σύμπαν απολύτως αντάξιο της αστείρευτης δραματουργικής φαντασίας του Σαίξπηρ!

Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770–1827)

Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ. 3 σε ντο ελάσσονα, έργο 37 «Αυτοκρατορικό»

Σολίστ Emmanuel Ax 

Φέλιξ Μέντελσον (1809–1847)

Εισαγωγή (έργο 21) και σκηνική μουσική (έργο 61) για το Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας

Μυρσίνη Μαργαρίτη, υψίφωνος

Άρτεμις Μπόγρη, μεσόφωνος

Αρχιμουσικός Λουκάς Καρυτινός

Συμμετέχει το γυναικείο φωνητικό σύνολο Equábili Vocal Ensemble (Διδασκαλία – διεύθυνση Αγαθάγγελος Γεωργακάτος)

29 Ιουνίου

Air

Το ηλεκτρονικό ντουέτο των Nicolas Godin και Jean-Benoît Dunckel από τη Γαλλία, που απασχολούν με τις πρωτοποριακές δημιουργίες τους το ευρωπαϊκό και όχι μόνο κοινό από τη δεκαετία του 1990, θα επισκεφτεί για μια βραδιά στην Αθήνα, στο πλαίσιο της περιοδείας «Moon Safari». Από τα δημοφιλέστερα συγκροτήματα της ευρωπαϊκής ηλεκτρονικής μουσικής, οι Air ιδρύθηκαν το 1995 και κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Moon Safari το 1998. Περιλαμβάνει την επιτυχία «Sexy Boy», καθώς και τα «Kelly Watch the Stars», «All I Need» και «Remember».

1 Ιουλίου

Max Richter

Πρωτεργάτης της σύγχρονης ορχηστρικής νεοκλασικής μουσικής, ο Μαξ Ρίχτερ επιστρέφει στο Ηρώδειο μετά τη θριαμβευτική εμφάνισή του το 2022. Πολυσύνθετη καλλιτεχνική προσωπικότητα –πιανίστας, συνθέτης, ενορχηστρωτής, παραγωγός–, ο βρετανικής καταγωγής δημιουργός έχει ασκήσει καθοριστική επίδραση στην παγκόσμια μουσική με το πρωτοποριακό του έργο.

ΧΟΡΟΣ| ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

4 Ιουλίου                                    

Sydney Dance Company 

Impermanence 

Στις 4 Ιουλίου υποδεχόμαστε στο Ηρώδειο τη Sydney Dance Company και το κουαρτέτο εγχόρδων Zaïde Quartet στην παράσταση Impermenance, σε χορογραφία του Rafael Bonachela και πρωτότυπη μουσική του Bryce Dessner. Η βαθιά συγκινητική αυτή παράσταση, που εστιάζει στο εφήμερο των πραγμάτων και τη μεταβλητότητα όσων θεωρούμε δεδομένα και αιώνια, είτε απτά είτε άυλα, έχει παρουσιαστεί σε διεθνείς σκηνές στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο κ.α., αποσπώντας ενθουσιώδεις κριτικές, μετά την πρεμιέρα της στο Σίδνεϊ το 2021: «η εξαίσια χορογραφία του Μπονατσέλα συνδυάζει το σύγχρονο μπαλέτο, τη γιόγκα και τη μοντέρνα κίνηση, όπως εκτελείται με τον εντυπωσιακό αθλητικό τρόπο και την άγρια χάρη της ομάδας» (TimeOut). 

6 Ιουλίου    

Φιλαρμονική του Μονάχου – Andrés Orozco-Estrada – Hilary Hahn 

Έργα Μπραμς και Ντβόρζακ

Σε άλλη μία υψηλού επιπέδου κλασική συναυλία στο Ηρώδειο, θα έχουμε τη χαρά να απολαύσουμε τη Φιλαρμονική του Μονάχου, στην πρώτη της εμφάνιση στο ρωμαϊκό ωδείο, να συμπράττει με την κορυφαία σολίστ του βιολιού Χίλαρι Χαν, υπό τη διεύθυνση του χαρισματικού Αντρές Ορόσκο-Εστράδα. 

Οι ερμηνείες του Κολομβιανού μαέστρου διακρίνονται για την ενέργεια, την κομψότητα και το σφρίγος τους. Στη μέχρι τώρα εντυπωσιακή πορεία του έχει διατελέσει αρχιμουσικός στη Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Φραγκφούρτης, του Χιούστον και της Βιέννης. Από τη σεζόν 2023/24 είναι αρχιμουσικός της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της RAI, ενώ φέτος θα αναλάβει τη θέση του γενικού μουσικού διευθυντή της Κολωνίας.

Παγκόσμιας κλάσης ερμηνεύτρια, η Χαν εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ως παιδί-θαύμα, αποκτώντας γρήγορα ενθουσιώδες κοινό ανά τον κόσμο. Έχει συνεργαστεί με τις μεγαλύτερες ορχήστρες, οι σημαντικότεροι σύγχρονοι συνθέτες τής έχουν εμπιστευτεί έργα τους, ενώ από τη συλλογή της δεν λείπει κανένα διεθνές βραβείο κύρους.

Η περίφημη ορχήστρα του Μονάχου θα ερμηνεύσει τη Συμφωνία «του Νέου Κόσμου» του Ντβόρζακ, έργο-ορόσημο του ρομαντικού ρεπερτορίου, ενώ η Αμερικανίδα βιολονίστρια θα ξεδιπλώσει τη δεξιοτεχνία της στο απαιτητικό Κοντσέρτο για βιολί του Μπραμς. 

Αρχιμουσικός Andres Orozco-Estrada 

Σολίστ Hilary Hahn

8 Ιουλίου

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – Nicola Piovani

Μεγάλες ταινίες, μεγάλες μουσικές

Ποιος μπορεί να φανταστεί το Χάος των αδερφών Ταβιάνι ή τον Ρομπέρτο Μπενίνι να αψηφά τη φρίκη των στρατοπέδων χωρίς τη μουσική που έχει κυριολεκτικά στοιχειώσει τη μνήμη μας; Ο συνθέτης που έχει σφραγίσει τον ιταλικό κινηματογράφο των τελευταίων 50 χρόνων, μαθητής και συνεχιστής της αισθητικής του Μάνου Χατζιδάκι, δημιουργός περισσότερων από 130 σάουντρακ, διάδοχος του Νίνο Ρότα στις τελευταίες ταινίες του Φελίνι και βραβευμένος με Όσκαρ (για τη μουσική της ταινίας Η ζωή είναι ωραία), ο Νικόλα Πιοβάνι, ένας αληθινός μουσικός θρύλος του παγκόσμιου κινηματογράφου, ανεβαίνει στη σκηνή του Ηρωδείου, σε μια συνεργασία του Φεστιβάλ με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Ο Μαέστρος, μαζί με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, παρουσιάζει τη μουσική του μέσα από τρεις ορχηστρικές σουίτες – καρπό των εμβληματικών συνεργασιών του με τέσσερις μεγάλους ποιητές του ιταλικού σινεμά: τον Φεντερίκο Φελίνι, τους αδερφούς Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι και τον Ρομπέρτο Μπενίνι.

10 Ιουλίου

Chamber Orchestra of Europe – Κωνσταντίνος Καρύδης – Francesco Piemontesi

Έργα Κούκου, Λιστ, Πέρσελ, Μπερλιόζ

Ο Κωνσταντίνος Καρύδης έχει σήμερα κατακτήσει ξεχωριστή θέση στο στερέωμα των Ευρωπαίων αρχιμουσικών. Χάρη στη σπάνια μουσική ιδιοφυΐα του, ο Έλληνας μαέστρος, που έχει διευθύνει τις Φιλαρμονικές Ορχήστρες της Βιέννης, του Βερολίνου, του Μονάχου και της Ραδιοφωνίας της Στουτγάρδης, που έχει εμφανιστεί στα Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, του Ζάλτσμπουργκ και στα Προμς του Λονδίνου, στο Κόβεντ Γκάρντεν και στην Κρατική Όπερα της Βιέννης, σαγηνεύει παντού τα ακροατήρια αλλά και τους μουσικούς που καθοδηγεί από το πόντιουμ. 

Φέτος ο Καρύδης ανεβαίνει στο πόντιουμ του Ηρωδείου με την Chamber Orchestra of Europe (την οποία απολαύσαμε και πέρυσι υπό την μπαγκέτα του Σάιμον Ρατλ), με μια παγκόσμια πρώτη εκτέλεση ενός έργου του μέντορά του Περικλή Κούκου. Δημιουργός με διεθνή ακτινοβολία αλλά και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών από το 2000 έως το 2003, ο Κούκος έχει καταφέρει, όσο ελάχιστοι συνάδελφοί του, να διαμορφώσει ένα άμεσα αναγνωρίσιμο, απόλυτα συνεπές και εντελώς προσωπικό μουσικό ύφος. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης τη συνεργασία του Καρύδη με τον Φραντσέσκο Πιεμοντέζι, από τους πιο περιζήτητους πιανίστες του καιρού μας, στο Δεύτερο κοντσέρτο για πιάνο του Λιστ, ενώ η Φανταστική του Μπερλιόζ θα αποτελέσει αναμφίβολα την οργιαστική κορύφωση μιας εξαιρετικής από κάθε άποψη συναυλίας. 

11 Ιουλίου

Youssou N’Dour & Le Super étoile de Dakar

Κορυφαίος Αφρικανός καλλιτέχνης, ο Youssou N’Dour αποτελεί εδώ και δεκαετίες εμβληματική μορφή του μουσικού στερεώματος. Πολυβραβευμένος, με σπουδαίες διεθνείς συνεργασίες, ο καλλιτέχνης με καταγωγή από τη Σενεγάλη είναι από τους βασικότερους εκφραστές του αφρικανικού ήχου και θρυλική μορφή της world music.

Στη συναυλία του στο Ηρώδειο, θα πλαισιώνεται από τους αειθαλείς Le Super Étoile de Dakar, το σχήμα που τον συνοδεύει σταθερά από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και ένας από τους πιο αυθεντικούς εκφραστές του mbalax ήχου της Σενεγάλης.

13 Ιουλίου

Μίκη Θεοδωράκη – Οδυσσέα Ελύτη

Το Άξιον εστί 

To 2025 έχει ανακηρυχθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού «Έτος Μίκη Θεοδωράκη» καθώς συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του σπουδαίου συνθέτη. Συμμετέχοντας στον τιμητικό εορτασμό, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου παρουσιάζει το μεγαλειώδες Άξιον εστί, την ποιητική σύνθεση του Οδυσσέα Ελύτη που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Διπλά εμβληματικό έργο του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, το Άξιον εστί είναι ένα λαϊκό ορατόριο για λαϊκό τραγουδιστή, ψάλτη, αναγνώστη, μεικτή χορωδία, λαϊκά όργανα και συμφωνική ορχήστρα. Έξι δεκαετίες μετά την πρώτη του ζωντανή παρουσίαση (19 Οκτωβρίου 1964, Θέατρο Rex – Μαρίκα Κοτοπούλη) θα απολαύσουμε μια λαμπρή συναυλία με κορυφαίους συντελεστές, αντάξια της ακτινοβολίας του εθνικού μας συνθέτη. Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ο λαϊκός τραγουδιστής και ο Δημήτρης Πλατανιάς ερμηνεύει τα μέρη του ψάλτη, ενώ τα αναγνώσματα των «Παθών» απαγγέλλει ο Δημήτρης Καταλειφός. Μαζί τους, η Χορωδία του Δήμου Αθηναίων, η Χορωδία της ΕΡΤ και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τη διεύθυνση του Μύρωνα Μιχαηλίδη.

15 Ιουλίου        

Mahler Chamber Orchestra – Yuja Wang

Έργα Μπετόβεν, Σοπέν, Στραβίσνκι, ΤσαϊκόφσκιΗ Mahler Chamber Orchestra (Ορχήστρα Δωματίου Μάλερ), από τις δυναμικότερες ορχήστρες της Ευρώπης, επανέρχεται στο Ηρώδειο 15 χρόνια μετά την τελευταία της εμφάνιση στο Φεστιβάλ το 2010, υπό τη διεύθυνση του ανερχόμενου τότε Κωνσταντίνου Καρύδη. Στη φετινή συναυλία, σολίστ και maestra θα είναι η σπουδαία Κινέζα πιανίστρια Γιούτζα Γουάνγκ, που μας μάγεψε με την ερμηνεία της το 2019 στο ρωμαϊκό ωδείο.

17 Ιουλίου 

KISMET – Dave Holland / Chris Potter / Kevin Eubanks / Obed Calvaire

Εμβληματική μορφή της τζαζ με θρυλική πορεία, ο Βρετανός κοντραμπασίστας και συνθέτης Ντέιβ Χόλαντ έρχεται φέτος το καλοκαίρι στην Αθήνα, με τον στενό του συνεργάτη Κρις Πότερ και το νέο τους κουαρτέτο Kismet, για μια μοναδική βραδιά στο Ηρώδειο που αναμένεται να είναι μια πραγματική τζαζ μυσταγωγία.

19 Ιουλίου

Ντανιίλ Τρίφονοφ

Ρεσιτάλ πιάνου 

Έργα Τσαϊκόφσκι, Σοπέν, Μπάρμπερ

Ο σπουδαίος βιρτουόζος πιανίστας Ντανιίλ Τρίφονοφ επιστρέφει στο Ηρώδειο, μετά τον θρίαμβο της συναυλίας του 2021 με την ΚΟΑ, για ένα μοναδικό ρεσιτάλ. Συνδυάζοντας την άψογη τεχνική με σπάνια ευαισθησία και βάθος, οι ερμηνείες του Τρίφονοφ αποτελούν διαρκή πηγή δέους. Συμπράττει με τις σπουδαιότερες ορχήστρες παγκοσμίως και μαγεύει το κοινό σε κάθε σόλο ρεσιτάλ πιάνου. Το 2018 βραβεύτηκε με Grammy, ενώ οι ηχογραφήσεις του για την Deutsche Grammophon και οι συναυλίες του είναι πάντα αφορμή για τιμητικές διακρίσεις και εγκωμιαστικά αφιερώματα στον διεθνή τύπο. Για το παίξιμο του Τρίφονοφ η θρυλική Μάρτα Άργκεριχ έχει πει ότι δεν έχει ξανακούσει τίποτα παρόμοιο, και οι βρετανικοί Times υπερθεμάτισαν γράφοντας πως είναι αναμφίβολα ο μεγαλύτερος πιανίστας της εποχής μας.

ΟΠΕΡΑ / ΑΝΑΒΙΩΣΗ

26, 27, 29, 30 Ιουλίου

Εθνική Λυρική Σκηνή – Derrick Inouye – Κατερίνα Ευαγγελάτου

Ριγολέττος του Τζουζέππε Βέρντι

Η τολμηρή σκηνοθετική ματιά της Κατερίνας Ευαγγελάτου ζωντανεύει την ιστορία και τον κύκλο βίας που περιγράφει ο Βέρντι στην ιταλική επαρχία της δεκαετίας του 1980. Η ίδια φωτίζει την αντιφατική, σκοτεινή προσωπικότητα του Ριγολέττου μέσα από μια κοινωνία που ασφυκτιά κάτω από το βάρος της θρησκοληψίας, του συντηρητισμού και των προκαταλήψεων, μια κοινωνία που υποτιμά βαθιά τις γυναίκες και στην οποία κυριαρχεί το οργανωμένο έγκλημα. Την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής διευθύνει ο Ντέρικ Ίνουι. 

Η παραγωγή αυτή ανέβηκε πρώτη φορά με μεγάλη επιτυχία στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού το 2022. Με την αναβίωσή της τρία χρόνια στον ίδιο χώρο ολοκληρώνεται η καλλιτεχνική περίοδος 2024/25 της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. 

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

27, 28 & 29 Ιουνίου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου – Εθνικό Θέατρο 

Ulrich Rasche

Αντιγόνη

του Σοφοκλή

Tα τελευταία χρόνια έχει εδραιωθεί ένα ισχυρό καλλιτεχνικό στίγμα στην Επίδαυρο χάρη στις παγκόσμιες πρεμιέρες που επιδιώχθηκαν είτε σε συμπαραγωγή με κορυφαίους διεθνείς οργανισμούς (Schaubühne, Schauspielhaus Bochum, Residenztheater), είτε με τη μετάκληση σπουδαίων διεθνών θιάσων (όπως η Comédie-Française με τον Τιάγκο Ροντρίγκεζ), είτε με ανάθεση σκηνοθεσίας έργων του Αρχαίου Δράματος σε διακεκριμένους Ευρωπαίους σκηνοθέτες, όπως ο Φρανκ Κάστορφ το 2023 (Μήδεια) και ο Τιμοφέι Κουλιάμπιν το 2024 (Ιφιγένεια εν Αυλίδι), που συνεργάστηκαν με Έλληνες ηθοποιούς. Φέτος, ο Ούλριχ Ράσε που γνωρίσαμε το 2022, με τον συγκλονιστικό Αγαμέμνονα του Αισχύλου σε συμπαραγωγή με το Residenztheater του Μονάχου, επιστρέφει στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, για να σκηνοθετήσει αυτή τη φορά την Αντιγόνη του Σοφοκλή μ’ ένα λαμπερό καστ Ελλήνων ηθοποιών. Μια συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με το Εθνικό Θέατρο, σε μια παράσταση που θα δοθεί αποκλειστικά στην Επίδαυρο για τρεις ημέρες.

Ανεξίτηλος στη μνήμη όσων παρακολούθησαν τον Αγαμέμνονα μένει ακόμα ο εκστατικός παλμός των ερμηνευτών, καθώς βάδιζαν αέναα επάνω στην τεράστια μηχανοκίνητη περιστρεφόμενη σκηνή με ζωντανή μουσική υπόκρουση. Εξελίσσοντας την ανατρεπτική του σκηνική γλώσσα, ο Ράσε βασίζεται στη αξεπέραστη μετάφραση του Ν. Παναγιωτόπουλου για να αναδείξει την αγέραστη μορφή της Αντιγόνης.

Η παράσταση θα ανοίξει το πρόγραμμα των Επιδαυρίων το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου και αναμένεται να αφήσει έντονο αποτύπωμα στο επετειακό έτος 2025.

4 & 5 Ιουλίου         ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Θέατρο Πορεία – Δημήτρης Τάρλοου

Ηλέκτρα

του Σοφοκλή

Το θέατρο Πορεία επανέρχεται στην Επίδαυρο, αυτή τη φορά με τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Δημήτρη Τάρλοου στην πρώτη του σκηνοθεσία στο αργολικό θέατρο με τη σοφόκλεια εκδοχή της Ηλέκτρας. 

Σε έναν κόσμο που μαστίζεται από ολοκληρωτισμούς και κοινωνική αδικία, σε μια εποχή όπου η βία και η εκδίκηση παρουσιάζονται συχνά ως «αναγκαίο κακό», η Ηλέκτρα του Σοφοκλή αποκτά ανατριχιαστική επικαιρότητα. Η τραγωδία αυτή δεν είναι απλώς μια αφήγηση εκδίκησης, αλλά ένας καθρέφτης των ανθρώπινων διλημμάτων, της διαχρονικής σύγκρουσης ανάμεσα στη δικαιοσύνη και την ηθική.  

11 & 12 Ιουλίου       ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος – Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου  Μιχαήλ Μαρμαρινός

ζ – η – θ

Ο ξένος

Μια επιστροφή στις πηγές: Επίσκεψη σε τρεις ραψωδίες της Οδύσσειας 

Μετά τη ΝΕΚΥΙΑ με το ιαπωνικό θέατρο ΝΟ το 2015 και τους Ιχνευτές του Σοφοκλή το 2021, παραστάσεις που θα μας μείνουν αξέχαστες, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επανέρχεται στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου με μια ακόμα αναπάντεχη δραματουργική πρόταση καθοδηγώντας μια επιστροφή στις πηγές. Μια επίσκεψη σε τρεις ραψωδίες του έπους που αποκαλύπτει πώς αυτό το ατελεύτητο μυστήριο της προφορικής Αφήγησης (το βαθύ μυστήριο του θεάτρου) έχει τη δυνατότητα να μας εξακοντίζει συναρπαστικά «εκεί που η ιστορία ακόμα συμβαίνει».

19 Ιουλίου

Utopia – Θεόδωρος Κουρεντζής 

Γκούσταφ Μάλερ 

Τραγούδια για τα νεκρά παιδιά 

και Συμφωνία αρ. 4

Η ανακοίνωση κάθε νέας συναυλίας του Θεόδωρου Κουρεντζή δημιουργεί υψηλές προσδοκίες και αδημονία: για το παγκόσμιο μουσικόφιλο κοινό οι ερμηνείες του χαρισματικού αρχιμουσικού εγγυώνται μεγάλες συγκινήσεις. Πόσο μάλλον όταν η πληθωρική μουσική προσωπικότητα του Κουρεντζή αναμετριέται με το μεγαλείο του Μάλερ, που προκαλεί τον διανοητικό και συναισθηματικό κόσμο του ακροατή με τις υπαρξιακές αναζητήσεις και τις μεταφυσικές αγωνίες του.

Σε μια μοναδική συναυλία στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου για μια πολύ ιδιαίτερη επέτειο, τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ, ο πολυβραβευμένος Έλληνας αρχιμουσικός θα διευθύνει τη Utopia, την ανεξάρτητη ορχήστρα που ίδρυσε το 2022, στην Τέταρτη συμφωνία του Μάλερ, τη δημοφιλέστερη του Αυστριακού μουσουργού. Το τραγούδι του δ΄ μέρους θα ερμηνεύσει η εξαιρετική Ελβετή σοπράνο Ρέγκουλα Μίλεμαν, από τις κορυφαίες της γενιάς της.

Στο δεύτερο μέρος της βραδιάς, η κοντράλτο Eve Maud Hubeaux θα ερμηνεύσει τα σπαρακτικά Τραγούδια για τα νεκρά παιδιά (Kindertotenlieder), τον κύκλο τραγουδιών που συνέθεσε ο Μάλερ (1901-1904) σε φόρμα ορχηστρικών λίντερ, μελοποιώντας πέντε ποιήματα του Φρίντριχ Ρίκερτ.

25 & 26 Ιουλίου ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου – Πολιτιστικός Οργανισμός Λυκόφως

Γιάννης Χουβαρδάς 

Οιδίπους

Η ιστορία μιας μεταμόρφωσης: από το σκοτάδι στο φως

Γιορτάζοντας 50 χρόνια συνεχούς επαγγελματικής παρουσίας στο θέατρο, ο Γιάννης Χουβαρδάς μεταφράζει, διασκευάζει και σκηνοθετεί τον Οιδίποδα Τύραννο και τον Οιδίποδα επί Κολωνώ του Σοφοκλή σε μία παράσταση ως ενιαίο έργο. Υπό την καθοδήγηση του σπουδαίου Έλληνα σκηνοθέτη, μια ομάδα σημαντικών ηθοποιών και συντελεστών, θα αφηγηθούν, με ζωντανή μουσική, τη συγκλονιστική ιστορία του Οιδίποδα ξεκινώντας από το τέλος και πηγαίνοντας προς τα πίσω, στην αρχή του κακού. Ο τυφλός και σε προχωρημένη πλέον ηλικία Οιδίπους μαζί με τους στενούς του συγγενείς φτάνουν σε έναν τόπο μυστηρίου διάσπαρτο με ταφικά μνημεία, τον αρχαίο Κολωνό, όπου θα γνωρίσουν μέσω θεϊκής αποκάλυψης τα ιερά απόκρυφα που θα τους δώσουν την απάντηση στο γιατί έζησαν μια τόσο βασανισμένη ζωή. Στη διάρκεια αυτής της μετάβασης, τα πρόσωπα αναβιώνουν μαζί με τον Οιδίποδα τα συνταρακτικά συμβάντα του «Τυράννου» και, περνώντας μέσα από τα στάδια προσέγγισης του θεϊκού πνεύματος όπως παρατίθενται στον «Επί Κολωνώ», παρακολουθούν την τελική ανύψωση και ανάληψη του ήρωα στους ουρανούς. 

1 & 2 Αυγούστου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου – La Colline – théâtre national 

Wajdi Mouawad

Ο όρκος της Ευρώπης / Le Serment d’Europe

Ο Λιβανοκαναδός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός Ουαζντί Μουαουάντ, καλλιτεχνικός διευθυντής τα τελευταία χρόνια του La Colline – théâtre national, έγινε γνωστός στην Ελλάδα κυρίως ως ο σεναριογράφος του υποψήφιου για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας Μέσα από τις φλόγες (σκην. Denis Villeneuve, 2010), που βασίστηκε στο θεατρικό έργο του Πυρκαγιές (Incendies). Το σκοτεινό αυτό οδοιπορικό στον Λίβανο του εμφυλίου, που ξετυλίγεται μέσα από μια τραυματική οικογενειακή ιστορία, έχει στη ρίζα του μια βαθιά σύνδεση με την αρχαία τραγωδία, η οποία αποτελεί την κυριότερη πηγή έμπνευσης του Μουαουάντ: ο διχασμός στην καρδιά της οικογένειας, η πάλη των δύο φύλων, ο ξεριζωμός, η ολέθρια κληρονομιά της προηγούμενης γενιάς στις επόμενες και η αναζήτηση κάθαρσης είναι θέματα που επανέρχονται στα θεατρικά του έργα, τα περισσότερα σε διάλογο με ήρωες του Αρχαίου Δράματος. Θέατρο πολιτικό σε συνομιλία με τη σύγχρονη ιστορία, εμβαθύνει ταυτόχρονα στον Μύθο επιδιώκοντας να αναδείξει τις αρχετυπικές διαστάσεις της ανθρώπινης περιπέτειας, ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου. Από την άλλη, εστιάζει στην αναζήτηση ταυτότητας πέρα από φυλετικά, θρησκευτικά, οικογενειακά όρια, και ο φωτισμός των προσώπων μ’ έναν έντονα λυρικό λόγο προσδιορίζει μια ιδιαίτερα σύγχρονη προσέγγιση, όπως το είδαμε και στο τελευταίο του έργο Όλοι εμείς πουλιά, που ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο πέρσι. 

Ο Μουαουάντ είχε έρθει στο Ηρώδειο το 2011 με τον κύκλο Γυναίκες, σπονδυλωτή σκηνοθεσία των έργων του Σοφοκλή Αντιγόνη, Ηλέκτρα και Τραχίνιαι, με γαλλοκαναδικό θίασο σε μια διεθνή συμπαραγωγή.

Από τους πλέον ενδιαφέροντες σύγχρονους δραματουργούς διεθνώς, επανέρχεται φέτος στο Φεστιβάλ, πρώτη φορά όμως στην Επίδαυρο, με ένα νέο έργο εμπνευσμένο από αρχαίες ηρωίδες που γράφει με δική μας ανάθεση στο πλαίσιο του Κύκλου Contemporary Ancients. Θα το παρουσιάσει το πρώτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου μ’ έναν πολυεθνικό θίασο σε μια πολύγλωσση παράσταση, διεθνή συμπαραγωγή και από τα highlights του καλοκαιριού.

8 & 9 Αυγούστου

Μαρία Πρωτόπαππα

Ανδρομάχη

του Ευριπίδη

Μεταφερόμαστε μακριά από τα μεγάλα κέντρα, στην ελληνική επαρχία. Θεσσαλία, Φθιώτιδα, Θετίδειον. Στον οίκο του γιου του Αχιλλέα, του Νεοπτόλεμου. Ο βίαιος, σκληρός, ασεβής ήρωας της Ιλιάδας, που πάνω του στηρίχθηκε η νίκη των Ελλήνων στην Τροία, είναι ανίκανος να ανταποκριθεί στις ευθύνες του πατέρα, του συζύγου, του ηγέτη. Φεύγει για να βρει θεραπεία στο μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς. Ο πολεμικός παροξυσμός του έχει μολύνει το κρεβάτι, το σπίτι, την πόλη του. Μπροστά στα μάτια της γυναίκας που αδίκησε ανεπανόρθωτα, θα λάβει το είδος της τιμωρίας που ονομάστηκε νεοπτολέμειος τίσις. Η χώρα, η επαρχία, αποδεκατισμένη, αντιπροσωπεύεται από έναν γκροτέσκο Χορό γυναικών, εγκαταλελειμμένων, φοβισμένων, υποταγμένων μέσα στην απορία τους. 

Σε μιαν αντιστροφή της ηρωικής Ιλιάδας, στην Ανδρομάχη ο Ευριπίδης στηλιτεύει την αλαζονεία των Ελλήνων και την ψευδαίσθηση της ανωτερότητας του πολιτισμού τους. Οι προπολεμικές υποσχέσεις για μια ενωμένη, ισχυρή χώρα διαψεύδονται σε ένα τοπίο φθοράς, γήρατος, φόβου και φθόνου. Η ευθύνη βαρύνει όχι μόνο τους πρωτεργάτες, αλλά και όσους τους πίστεψαν και συνέβαλαν στον ευτελισμό των αξιών με την ανοχή τους. Η νέα γενιά πληρώνει το τίμημα.

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

22 & 23 Αυγούστου

Εθνικό Θέατρο – Θεόδωρος Τερζόπουλος

Ορέστεια 

του Αισχύλου

Η εμβληματική τριλογία του Αισχύλου Ορέστεια σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου, στην πρώτη συνεργασία του διεθνώς καταξιωμένου Έλληνα σκηνοθέτη και δασκάλου με το Εθνικό Θέατρο, αποτέλεσε από τις σπουδαιότερες στιγμές στην πρόσφατη ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Μετά τη θριαμβευτική της πορεία σε ξεχωριστούς σταθμούς, η παράσταση επιστρέφει στις 22 & 23 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, ολοκληρώνοντας τον φετινό επιδαύριο κύκλο του Φεστιβάλ.

Η Ορέστεια του Τερζόπουλου συνιστά ένα έργο διανοητικού και φιλοσοφικού βάθους, που κατορθώνει με τη συνταρακτική του ενέργεια να διευρύνει τα όρια της τέχνης, και να αφηγηθεί, εντέλει, την ιστορία της ίδιας της ανθρωπότητας. Ως πράξη αδιαμφισβήτητα πολιτική και εμπειρία πολυδιάστατα πνευματική, η παράσταση έτυχε διθυραμβικής υποδοχής τόσο από τους χιλιάδες θεατές που την παρακολούθησαν όσο και από τα εγχώρια και διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Μετά την πρεμιέρα της στην Επίδαυρο το  2024, την περιοδεία που ακολούθησε στην Ελλάδα και την Κύπρο, και την παρουσίασή της στη Βιτσέντσα της Ιταλίας, όπου άνοιξε τον 77ο Κύκλο Κλασικών παραστάσεων στο ιστορικό θέατρο Olimpico, η μοναδική αυτή παράσταση επιστρέφει στον τόπο από όπου ξεκίνησε το συναρπαστικό της ταξίδι, για να προσφέρει σε όλους μας τη δυνατότητα να τη ζήσουμε για ακόμα μια φορά. 

EΚΘΕΣΙΑΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

27 Ιουνίου – 23 Αυγούστου

Αντιγόνη. Νόμος και Ανυπακοή.

Περιοδική έκθεση 

Με αφορμή την παγκόσμια πρεμιέρα της παράστασης της Αντιγόνης σε σκηνοθεσία του Ούλριχ Ράσε (συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας), ο εκθεσιακός χώρος του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου φιλοξενεί μια νέα περιοδική έκθεση, με τίτλο Αντιγόνη. Νόμος και Ανυπακοή.

Ανοιχτή για το κοινό καθ’ όλη τη διάρκεια των παραστάσεων στο αργολικό θέατρο, η έκθεση παρουσιάζει τις μεταμορφώσεις που γνώρισε στα 70 χρόνια των Επιδαυρίων ένα από τα πιο εμβληματικά έργα της αρχαίας δραματουργίας, που καθόρισε τη δυτική νεωτερική συνείδηση.

Πολύτιμα τεκμήρια από το αρχείο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και πολλών ακόμη πολιτιστικών οργανισμών και θιάσων της Ελλάδας και του εξωτερικού (φωτογραφίες, κοστούμια, μακέτες, παρτιτούρες και οπτικοακουστικό υλικό) ανακαλούν στη μνήμη του επισκέπτη σημαντικές στιγμές του θεσμού των Επιδαυρίων και αναδεικνύουν το παλίμψηστο της θεατρικής ερμηνείας μέσα σε μια ιστορική προοπτική, καλώντας τον θεατή να αποπειραθεί τον δικό του αναστοχασμό πάνω στα θεμελιώδη ερωτήματα του έργου: την έννοια του νόμου και την ανυπακοή ως προσωπική και πολιτική επιλογή, τις τραγικές εσωτερικές αντιφάσεις της έννοιας της δικαιοσύνης, τη σύγκρουση του εθιμικού και του πολιτικού δικαίου, της οικογένειας και του κράτους, τα εξουθενωτικά προσωπικά διλήμματα μπροστά στον εμφύλιο σπαραγμό. 

27 Ιουνίου – 23 Αυγούστου

«Μικροί Ιχνευτές»

Δημιουργική απασχόληση παιδιών στην Επίδαυρο

Το επιτυχημένο θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα «Μικροί Ιχνευτές » συνεχίζεται και φέτος, φέρνοντας κοντά στα παιδιά το υπέροχο και μυστηριώδες σύμπαν των αρχαίων μύθων. Ενώ οι μεγάλοι παρακολουθούν την παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου απερίσπαστοι, τα παιδιά απασχολούνται δημιουργικά προσεγγίζοντας το περιεχόμενο του ίδιου έργου. Στο πρόγραμμα συμμετέχει ομάδα έμπειρων θεατροπαιδαγωγών και δασκάλων μουσικοκινητικής και αισθητικής αγωγής.

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο

κατά τη διάρκεια των παραστάσεων

στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Για παιδιά 5-10 ετών

ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ 

Ώρα έναρξης παραστάσεων 21.30

4 & 5 Ιουλίου

Όλια Λαζαρίδου

Θήβα μοναξιά

του Κυριάκου Χαρίτου

Εμπνευσμένο από την Αντιγόνη του Σοφοκλή

Η μνήμη δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από γλώσσα. Σε μια επαρχία ξεγραμμένη εδώ και χρόνια, μια φωνή ψάχνει εκείνο το κορίτσι που το λέγαν Αντιγόνη. Η πόλη ξυπνά. Θυμάται. Μπαινοβγαίνει στο όνειρο. Τα θραύσματά της αντηχούν. Μένουν για λίγο. Μετά γίνονται σκόνη.

Βραβευμένος συγγραφέας και σεναριογράφος, ο Κυριάκος Χαρίτος (Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου 2023) γράφει μια λαϊκή παραλογή εμπνευσμένη από τον μύθο της Αντιγόνης που σκηνοθετεί η Όλια Λαζαρίδου. Αποφεύγοντας τη γραμμικότητα ενός κειμένου που οι θεατές γνωρίζουν απέξω κι ανακατωτά, το Θήβα μοναξιά κινείται τόσο προς τα μπρος όσο και προς τα πίσω. Έχει τη μορφή ενός παραμιλητού. Ενός τραγουδιού. 

Η αφήγηση, άλλοτε σε έμμετρο κι άλλοτε σε πεζό λόγο, συνομιλεί με τη μουσική που ερμηνεύεται ζωντανά επί σκηνής. Ηθοποιοί και μουσικοί συνθέτουν μια ονειρική μπάντα που πότε μιλά, πότε τραγουδά και πότε ψάλλει και μας μεταφέρει στα χώματα ενός τόπου γεμάτου θραύσματα μνήμης σαν κτερίσματα. 

Η παράσταση συνομιλεί με την εναρκτήρια παραγωγή του Φεστιβάλ στην Επίδαυρο (Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Ulrich Rasche).

11 & 12 Ιουλίου

Χρήστος Στέργιογλου – Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης

Ιαχές

του Ταξιάρχη Δεληγιάννη και του Βασίλη Τσιουβάρα  

Πώς θα μπορούσε άραγε να ηχήσει μουσική από τη σκέψη του πρόσφυγα τη σκέψη του αιχμάλωτου τη σκέψη του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια, όπως γράφει ο Σεφέρης στον «Τελευταίο σταθμό»· από τον θρήνο της Εκάβης που πάει να γίνει σκλάβα μετά την άλωση της Τροίας στις Τρωάδες του Ευριπίδη· από τον πόνο των ανθρώπων που έχουν βιώσει τη σκλαβιά σε όλη τους τη ζωή;

Ερωτήματα σαν αυτό αποτέλεσαν οδηγό σε μια σύνθετη έρευνα που επιχειρεί να οδηγήσει την αρχαία και νεότερη ποίηση και τη μουσική σε νέα, αχαρτογράφητα μονοπάτια, με απώτερο στόχο να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μουσικό έργο που ασχολείται με διαχρονικά και πανανθρώπινα ζητήματα.

Οι Ιαχές είναι μια παράσταση που, με άξονα τη σκλαβιά, τον ξεριζωμό και τη μετανάστευση ανά τους αιώνες, διερευνά τα σημεία τομής και την οργανική συγγένεια ανάμεσα στην ποίηση, το Αρχαίο Δράμα και το μέλος, τη μουσική.

Αποσπάσματα από αρχαίες τραγωδίες, στίχοι από τη δημοτική και νεότερη ελληνική και παγκόσμια ποίηση και πρωτότυπα κείμενα συνενώνονται και ενσωματώνονται σ’ ένα πρωτότυπο μουσικό έργο σε σύνθεση του Αλέξανδρου Δράκου Κτιστάκη. Το έργο ερμηνεύει το Alex Drakos Quartet, σε μια επί σκηνής μουσική συνομιλία με χαρισματικούς ερμηνευτές τον Χρήστο Στέργιογλου, που σκηνοθετεί την παράσταση, και τον λυρικό τραγουδιστή Γιώργο Ιατρού. 

18 Ιουλίου 

Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου – Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Ηλέκτρα 7 

Ταινία εμπνευσμένη από την Ηλέκτρα του Σοφοκλή

Άλλη μια αναπάντεχη σύμπραξη στο πλαίσιο των εορτασμoύ των 70 χρόνων του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου! Το Φεστιβάλ ενώνει φέτος τις δυνάμεις του με την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου για τη δημιουργία μιας ταινίας που αποτελεί πρόταση της ΕΑΚ η οποία αντλεί την έμπνευσή της από την Ηλέκτρα του Σοφοκλή. Μέρος του επιτυχημένου κύκλου Contemporary Ancients, που φέτος ανοίγεται και στην τέχνη του κινηματογράφου, η ταινία σε σενάριο Παναγιώτη Χριστόπουλου, θα αποτελείται από 7 κεφάλαια, –όσες και οι 7 δεκαετίες του Φεστιβάλ!–, το καθένα σκηνοθετημένο από διαφορετικό *ή σκηνοθέτη *ιδα. Επτά διακεκριμένες και διακεκριμένοι δημιουργοί, με συμμετοχές σε κινηματογραφικά φεστιβάλ εντός και εκτός Ελλάδος, επιλέχθηκαν ώστε να εκπροσωπούν το ευρύ φάσμα της σύγχρονης ελληνικής κινηματογραφίας και να συμβάλουν με τη δική τους ματιά σ’ αυτή την πρωτότυπη κινηματογραφική σκυταλοδρομία. Είναι (με αλφαβητική σειρά) οι: Αλέξανδρος Βούλγαρης, Σοφία Εξάρχου, Νεριτάν Ζιντζιρία, Χριστίνα Ιωακειμίδη, Μπάμπης Μακρίδης, Αργύρης Παπαδημητρόπουλος και Ελίνα Ψύκου. Την εκτέλεση της παραγωγής έχει αναλάβει η εταιρεία Marni Films με παραγωγό τη Μίνα Ντρέκη. Θα συνεργαστούν με διαφορετικούς διευθυντές φωτογραφίας και μοντέρ, ενώ οι υπόλοιποι συντελεστές και ηθοποιοί θα είναι κοινοί. 

25 & 26 Ιουλίου

ΘΕΑΤΡΟ 

Γιάννης Σκουρλέτης – bijoux de kant

Δεξιά της κοίτης

του Γιάννη Παλαβού 

Εμπνευσμένο από τον Οιδίποδα επί Κολωνώ του Σοφοκλή 

Συνεδρία πολέμου 

του Άρη Αλεξανδρή 

Εμπνευσμένο από τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη

Δύο γυναικείους μονολόγους εμπνευσμένους από το Αρχαίο Δράμα με την υπογραφή σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων, του Γιάννη Παλαβού και του Άρη Αλεξανδρή, παρουσιάζουμε και φέτος στο πλαίσιο του Κύκλου Contemporary Ancients σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη. Γραμμένοι με ανάθεση του Φεστιβάλ, αντλούν και οι δύο ελεύθερα από τους αρχαίους μύθους αποκαλύπτοντας σύγχρονες πτυχές τους σε πρωτότυπα, ανατρεπτικά έργα.

Συγγραφέας των συλλογών διηγημάτων Αστείο (Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 2013) και Το παιδί (2019), ο Γιάννης Παλαβός αντλεί από τον Οιδίποδα επί Κολωνώ για να φωτίσει την αρχετυπική σχέση πατέρα-κόρης μέσα από τον μονόλογο μιας γυναίκας που σκιαγραφεί το πορτρέτο του πατέρα της, περιπλανώμενου λαϊκού οργανοπαίκτη στην ελληνική επαρχία, διωγμένου και κατατρεγμένου, όπως ο ήρωας αναφοράς, μ’ εκείνη μοναδικό στήριγμά του. Ο πατέρας, λαϊκός οργανοπαίκτης που διά της τέχνης του λύνει τα αινίγματα των άλλων αλλά αδυνατεί να λύσει το δικό του, περιπλανιέται διωγμένος κι ανήμπορος με μόνο στήριγμα την κόρη του. Έναν χρόνο μετά τον θάνατό του, η κόρη τελεί στη μνήμη του ένα άτυπο μνημόσυνο, ιχνηλατώντας την προσωπικότητά του και κάνοντας παράλληλα έναν απολογισμό της σχέσης τους, πικρό και τρυφερό μαζί.

Από την πλευρά του, ο Άρης Αλεξανδρής (Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2023 για το μυθιστόρημα Πώς ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής έχασε τα πάντα), έχοντας μόλις εκδώσει το δεύτερο βιβλίο του Τρία επί ψυχής (2024), εμπνέεται από τη Λυσιστράτη δίνοντας έναν σπαρταριστό μονόλογο για την παρακμή του σεξ στην εποχή των ψηφιακών μέσων κι έναν νέο, ιδιότυπο πόλεμο με πεδίο μάχης το ανθρώπινο σώμα. Εδώ, η Λυσιστράτη είναι μια αγανακτισμένη ψυχολόγος που έχει κουραστεί να ακούει τις θεραπευόμενες και τους θεραπευόμενούς της να κλαυθμυρίζουν για τα στραβά των σχέσεων και των επιλογών τους. Οργανώνει, λοιπόν, μια ομαδική διαδικτυακή συνεδρία για να δώσει στους συμμετέχοντες την πιο κρίσιμη συμβουλή: να απέχουν από το σεξ. Σε μια εποχή υπερδιάθεσης του σεξ, τι θέση έχει στην πραγματική ζωή των ανθρώπων; Η αποφασιστικότητα συγκρούεται με την αμφιβολία και οι παραδοσιακές αντιλήψεις για τον έρωτα συνομιλούν με τα άβολα δεδομένα της ψηφιακής εποχής.

2 Αυγούστου

Seeds (M. & C. Kalkanis) ft. Alcmini

Η άλλη ματιά

Πώς η τέχνη της ποίησης και της αφήγησης αλληλεπιδρούν με τη μουσική για να συνθέσουν ένα νέο ηχητικό περιβάλλον; Πόση δύναμη έχει μια φωνή που τραγουδάει a capella και τι αλλάζει όταν συνομιλεί με ήχους και άλλα όργανα; Ταιριάζει περισσότερο το ηχόχρωμα των ακουστικών οργάνων με στίχους που έρχονται από παλιά και τι συμβαίνει όταν εμφανίζονται ηλεκτρονικοί ήχοι και λούπες; Μπορεί η ποιητική απαγγελία ή η αφήγηση να ηχήσει ως μουσικό όργανο στα αυτιά μας; 

Οι Seeds, το ντουέτο του Μιχάλη και Χρήστου Καλκάνη ιχνηλατούν τα όρια της συνύπαρξης της μουσικής με την τέχνη της ποίησης, της αφήγησης και του παραδοσιακού τραγουδιού. Μαζί τους η Alcmini, από τις ανερχόμενες φωνές του παραδοσιακού τραγουδιού και μέλος του γυναικείου φωνητικού συνόλου Chóres, φέρνει διαχρονικές μελωδίες στο σήμερα.

Πηγές έμπνευσης της παράστασης είναι η φύση και η μνήμη. Η φύση με τα δώρα της, τη σοφία της, την πολυπλοκότητα και ταυτόχρονα την απλότητα της, απειλείται όσο ποτέ. Ακόμη όμως μας εμπνέει και μας δείχνει τον δρόμο. Η μνήμη είναι η ιστορία μας, είναι η παράδοση, είναι οι ρίζες – χωρίς αυτές το δέντρο δεν μπορεί να ψηλώσει. Μουσική, ποίηση, ιστορίες και παραδοσιακά τραγούδια συνυφαίνονται με τη φύση και τη μνήμη σ’ αυτή την παράσταση που ζητά να μας φέρει πιο κοντά στις ρίζες μας, πιο κοντά στον εαυτό μας.

9 Αυγούστου

Μίλτος Λογιάδης – Αλίκη Καγιαλόγλου – The D Project 

Αφιέρωμα στον Άστορ Πιατσόλα

Ίσως να ήταν ένα θεϊκό σημάδι όταν η μεγάλη Νάντια Μπουλανζέ παρότρυνε τον Άστορ να απελευθερώσει το όραμά του και έτσι να μας χαρίσει έναν νέο και μαγικό κόσμο, έναν κόσμο που δεν είχε υπάρξει έως τότε. 

Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 1940 όταν ο Άστορ Πιατσόλα συνέδεσε για πρώτη φορά το αργεντίνικο τάνγκο με την τζαζ και την κλασική μουσική, με ανεξάντλητη έμπνευση και νέους αριστουργηματικούς συνδυασμούς ηχοχρωμάτων, που ένωναν το πάθος με το όνειρο και τη δεξιοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια, σολίστ και σύνολα σε όλον τον κόσμο παρουσιάζουν τη μουσική του Πιατσόλα. Ο Μάνος Χατζιδάκις σύστησε τον Πιατσόλα στο ελληνικό κοινό το 1991, και το ελληνικό κοινό αγάπησε τη μουσική του από την πρώτη στιγμή.

Το D Project, ένα σύνολο που δημιούργησε ειδικά γι’ αυτή τη συναυλία ο σολίστ των κρουστών Δημήτρης Δεσύλλας συνεργάζεται με τη θρυλική Αλίκη Καγιαλόγλου και, υπό την μπαγκέτα του Μίλτου Λογιάδη, μπαίνει στον μαγικό κόσμο του Nuevo Tango, σε μια μοναδική συνάντηση σπουδαίων Ελλήνων μουσικών με τον κορυφαίο Αργεντίνο δημιουργό.

16 Αυγούστου

Μαρία Φαραντούρη – Τάσης Χριστογιαννόπουλος

Νύχτα μαγικιά – 100 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης

Το 2025 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη. Με την αφορμή αυτή, η Μαρία Φαραντούρη, εμβληματικά ταυτισμένη με τον Μίκη, μαζί με έναν από τους σημαντικότερους λυρικούς μας ερμηνευτές, τον Τάση Χριστογιαννόπουλο, παρουσιάζει ένα ρεπερτόριο τραγουδιών με έμφαση στη λυρική του πλευρά του Θεοδωράκη. Στην παράσταση που φιλοξενείται στη Μικρή Επίδαυρο θα ακουστούν αποσπάσματα από τα έργα Οδύσσεια (σε ποίηση Κώστα Καρτελιά), Λυρικά (σε ποίηση Τάσου Λειβαδίτη), Τα Λυρικότερα και Βεατρίκη (σε ποίηση Διονύση Καρατζά) και Τα Λυρικώτατα (σε ποίηση Γιάννη Θεοδωράκη). 

23 Αυγούστου

Μίλτος Λογιάδης – Αντώνης Σουσάμογλου  

Τραγούδια του Μεσοπολέμου

Ο Μίλτος Λογιάδης και ο Αντώνης Σουσάμογλου παρουσιάζουν ένα καλειδοσκόπιο τραγουδιών της εποχής του μεσοπολέμου στην Ελλάδα και την Ευρώπη, μιας εποχής φαινομενικά ανέμελης, που όμως προμήνυε μια από τις χειρότερες καταιγίδες στην ανθρώπινη Ιστορία.

Μια εποχή που το αστικό τραγούδι συνυπήρχε με τους αμανέδες της Σμύρνης και το γερμανικό καμπαρέ σε μια Ελλάδα που προσπαθούσε να βρει τη μουσική της ταυτότητα στον απόηχο της Μικρασιατικής Καταστροφής και της παράλληλης άνθησης της λόγιας δημιουργίας ενώ σε διαφορετικούς κόσμους συνυπάρχουν ο Κώστας Γιαννίδης με τον Σουγιούλ και τον Αττίκ, ο Νίκος Σκαλκώτας με τον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Γιάννη Παπαϊωάννου.

30 Αυγούστου

Μαρίνα Σπανού

Μια μουσική παράσταση με θεατρικά στοιχεία παρουσιάζει στη Μικρή Επίδαυρο η γνωστή τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Μαρίνα Σπανού, φέρνοντας στη σκηνή τραγούδια δικά της που γεννήθηκαν στην Παλαιά Επίδαυρο αλλά και συνθέσεις σύγχρονων δημιουργών που έχουν περάσει από το αρχαίο θέατρο.

Έχοντας αναπτύξει βιωματική σχέση μ’ αυτό τον τόπο από παιδί, η καλλιτέχνιδα μεγάλωσε στις κερκίδες του θεάτρου, και τα τραγούδια που πλαισίωναν τις επιδαύριες παραστάσεις έγιναν το σάουντρακ των παιδικών της αναμνήσεων. Έτσι, αποφάσισε να επιστρέφει κάθε καλοκαίρι στην Επίδαυρο, «τη δική της γειτονιά», που την έχει συνδέσει με την εφηβεία της, την πρώτη ενηλικίωση, όλους τους ζεστούς έρωτες και, φυσικά, τις μουσικές που ενέπνευσαν αργότερα τη δισκογραφία της.

Αυτό το βράδυ Σαββάτου, λοιπόν, λίγο πριν αποχαιρετήσουμε τον Αύγουστο, μας καλεί να ανατρέξουμε «στην όποια Επίδαυρο έχει ο καθένας στη ζωή του, στο όποιο καταφύγιο, και να δούμε πώς οι απλές μελωδίες που γράφονται σε μπαλκόνια εξελίσσονται και μοιράζονται πάνω στη σκηνή, πάντα με πυξίδα τις παιδικές μας μνήμες». Η ορχήστρα θα γεμίσει εξομολογητικές ιστορίες, μουσικές διαδρομές και εφηβικές εικόνες. Θα ξαναζωντανέψουμε παλιά θεατρικά τραγούδια και θα τα γεφυρώσουμε με καινούρια, όλα αυτά που γράφτηκαν για εκείνα τα μέρη· τα μέρη στα οποία γυρνάμε κάθε χρόνο και μας περιμένουν να ακουμπήσουμε πάνω τους ένα ακόμη κομμάτι μας· εκεί όπου συναντάμε τον μικρό μας εαυτό, αναμετριόμαστε μαζί του και αποφασίζουμε πως τελικά μπορεί και να έχουμε την ανάγκη να τον ακούμε πιο συχνά.

STUDIO RESIDENCY 

16 – 28 Ιουνίου

Πάροδος

Πόλη – Πολίτης – Πολιτική | Ο αφανής ήρωας στην Τραγωδία 

Η Πάροδος, το διακαλλιτεχνικό ερευνητικό πρόγραμμα (studio residency) που εγκαινιάσαμε το 2021, έχει στόχο να δώσει τη δυνατότητα σε καλλιτέχνες*ιδες από ένα ευρύ φάσμα τεχνών να προχωρήσουν, υπό ιδανικές συνθήκες, την έρευνά τους πάνω στη δραματουργία του Αρχαίου Δράματος in situ. Η ερευνητική διαδικασία έχει πρακτικό χαρακτήρα και αναπτύσσεται σε δύο στάδια: το πρώτο στάδιο (έρευνα) πραγματοποιείται στην Αθήνα, ενώ το δεύτερο στάδιο (εφαρμογή) στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου. Τον γενικό συντονισμό και την καθοδήγηση φέτος έχει αναλάβει ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς.