Η ατομική έκθεση της Γιούλας Χατζηγεωργίου με τίτλο Sourdine και η επίσης ατομική έκθεση της Ελένης Λύρα με τίτλο Crossing φιλοξενούνται στον εκθεσιακό χώρο Flat 1 στην Βιέννη, από τις 14 μέχρι και τις 26 Φεβρουαρίου 2024. Την επιμέλεια των δύο εκθέσεων έχει αναλάβει ο Δρ. Στρατής Πανταζής.

Η Κύπρια καλλιτέχνης Γιούλα Χατζηγεωργίου έδωσε τον τίτλο “Sourdine” στην τρέχουσα ατομική της έκθεση στο flat1, ορμώμενη από το ξύλινο εξάρτημα sourdine, το οποίο προσαρμόζεται σε διάφορα όργανα και ιδιαίτερα σε έγχορδα, προκειμένου να “σιγάσει” τον ήχο και να αλλάξει το ύψος του. Η πλειονότητα των έργων που παρουσιάζονται στην έκθεση βασίζονται σε ανέκδοτο φιλμ 16 mm και φωτογραφίες από τη δεκαετία του 1930 του Έλληνα μουσικολόγου και μουσικοπαιδαγωγού Σπύρου Σκιαδαρέση (1904 – 1967) και εστιάζουν σε μία από τις εθνολογικές εκθέσεις, γνωστές ως ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι, που διοργανώθηκαν στο Jardin d’Agronomie Tropicale στο Παρίσι. Συγκεκριμένα, σε αυτές τις εκθέσεις, Αφρικανοί από τις γαλλικές αποικίες, ημίγυμνοι, εκθέτονταν ως παράξενα ανθρωποειδή ανάμεσα στους κατοίκους, τους λευκούς, τους “πολιτισμένους” της μεγαλούπολης. Οι άνθρωποι ανάγονται σε θέαμα, σε αντικείμενο μελέτης: χωρίς συναίσθημα, νου και ουσία. Ομοίως, η εύθραυστη εγκατάστασή της “doll”, φτιαγμένη από στάχτες, γίνεται φόρος τιμής στα παιδιά, θύματα των μηχανισμών της εξουσίας, που αδυνατούν να ζήσουν και να ονειρευτούν. Είναι ευαίσθητα στο παραμικρό χτύπημα που φανερώνει την καταστροφή, τον θάνατο και τη φθορά.

Η Ελληνίδα καλλιτέχνης Ελένη Λύρα εστιάζει στο ανθρώπινο δράμα στην ατομική της έκθεση “Crossing“. Στη σειρά φωτογραφιών της (2001 – 2020) που εκτυπώνονται σε ύφασμα, άγγελοι-παιδιά ή άγγελοι-γέροι απομακρύνονται από τη γη, κατευθυνόμενοι προς τον ουρανό, σε μια στάση που θυμίζει τη Σταύρωση του Χριστού, σύμβολο του περάσματος από τη ζωή στο θάνατο, προκειμένου να σώσει την ανθρωπότητα και να φέρει τον εξαγνισμό. Παρομοίως το γλυπτό της με το γυναικείο φόρεμα σε σχήμα Σταυρού εκφράζει και πάλι το ενδιαφέρον της Λύρα για τους αδύναμους, ενώ το γύψινο γλυπτό της, εμπνευσμένο από τα γλυπτά του Ερμή ή της Ήρας (Ἑρμαῖ) που πρωτοεμφανίστηκαν σε διάφορα μέρη της Αρχαίας Ελλάδας, κάνει αναφορές στην έμφυλη βία. Για την καλλιτέχνιδα, οι γυναίκες, τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι είναι συχνά τα πρώτα θύματα στο “παιχνίδι” της διεκδίκησης και της ανατροπής της εξουσίας.

Τα έργα και των δύο καλλιτεχνών φέρνουν στο προσκήνιο τη σκοτεινή πλευρά του πολιτισμού μας, η οποία έχει αποσιωπηθεί ή ωραιοποιηθεί. Καταφέρνουν να μας υπενθυμίσουν την αλήθεια και τα θεμελιώδη προβλήματα του “πολιτισμού” μας.

flat1
Radetzkystrasse 4
1030 Wien