Συνεχίζεται το “ταξίδι” στην Αγία ακολουθώντας τα βήματα που προτείνει ο Δήμος για να γνωρίσουνε οι επισκέπτες τη φύση, την κουζίνα, τις δραστηριότητες, τις παραλίες και τα βουνιά της περιοχής.

Ο Δήμος Αγιάς εγκαινιάζει μια σειρά προτάσεων για το καλοκαίρι του 2025. Με την ακτογραμμή του στα 45 χιλιόμετρα, τους αστείρευτους προορισμούς, τις ομορφιές του Κισσάβου και του Μαυροβουνίου, αλλά και την τεράστια πολιτιστική του κληρονομιά, ο Δήμος Αγιάς προτείνει 45 «βήματα» για τους επισκέπτες του φετινού καλοκαιριού, για  45 ημέρες από την 1 η Ιουλίου μέχρι τις 15 Αυγούστου.

Κάθε προορισμός, κάθε χιλιόμετρο για κάθε μέρα,  μετατρέπονται σ’ έναν «ταξιδιωτικό οδηγό» για τους επισκέπτες που έχουν την πρόθεση να ανακαλύψουν ή να θυμηθούν τις ομορφιές του Δήμου Αγιάς.

Κάθε μέρα, ένας νέος προορισμό ή μία δραστηριότητα γεμίζοντας το καλοκαίρι των επισκεπτών της περιοχής με μοναδικές εμπειρίες και προτάσεις για χαλάρωση, γεύσεις και αναψυχή.

Βήμα#33| Παλαιόπυργος-Αλεξανδρινή

ΠΑΛΑΙΟΠΥΡΓΟΣ     

Περιλαμβάνει και τον οικισμό Αλεξανδρινή. Παλιά ονομασία Νυχτερέμι. Είναι ένα μικρό χωριό στη μέση μιας εύφορης κοιλάδας μέσα στο Δέλτα του Πηνειού. Πρόκειται για το αγαπημένο χωριό του Α. Καρκαβίτσα, ο οποίος με σκηνικό τον Παλαιόπυργο συνέδεσε το διήγημα του «Ο Ζητιάνος».

Παλαιόπυργος

Αλεξανδρινή

Ανάμεσα από ποτάμι και θάλασσα μια σπάνια παραλία, με χρυσαφένια αμμουδιά μήκους περίπου 2 χλμ., δίπλα ακριβώς από τις εκβολές του Πηνειού. Νερά ανάμεικτα  με οργιώδη παραποτάμια βλάστηση  μακριά από κάθε θόρυβο της σύγχρονης εποχής.

Βήμα#34| Στρίντζος-Δέλτα Πηνειού 

Μια αρχέγονη φύση  με τους ερωδιούς να ενοχλούν τα μπλε καβούρια, μια τεράστια παραλία άμμου γεμάτη κοχύλια ένα απόκοσμο σκηνικό με καλύβες και ανθρώπους που δεν μιλάνε δεν κοιτάζουν δεν ενοχλούν, απλά συνυπάρχουν με το τοπίο.

Σίγουρα όχι για πολλούς αλλά με βεβαιότητα  για ψαγμένους…

Κάποιοι περίεργοι που δεν μιλάνε ελληνικά και τα βαν τους, κατασκηνωτές που μαλλον χαθήκανε, σκιές ψαράδων με τα καλαμιά, ελάχιστες βάρκες  που βγαίνουν από το γλυκό νερό στο αλμυρό, μερικοί που δεν αρέσκονται στα φιρμάτα μαγιό και δεν αγοράσαν, εικόνες που θα δούμε.

Πολλές φορές ομάδες πολύχρωμες ανθρώπων που τέλειωσαν την εξερεύνηση του ποταμού με τα κανό τους σε οργανωμένη κατάβαση αλλά και κάποιους με κιάλια που μάλλον ενδιαφέρονται για τους κορμοράνους τους ερωδιούς ακόμη και τα φλαμίνγκο που κρύβονται. Τίποτα άλλο….

Βήμα#35| Νερόμυλοι

Το χωριό Πήρε το όνομα από  τους πολλούς νερόμυλους που   λειτουργούσανε παλιότερα.  Νερόμυλοι – μύλοι για την άλεση δημητριακών αλλά και υδροτριβές για την μεταποίηση φλοκάτης.

Οι νερόμυλοι και οι νεροτριβές αποτελούσαν και αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του χωριού όπου συνεχίζουν  να λειτουργούνε μέχρι και σήμερα με την σύγχρονη μορφή εξυπηρετώντας ακόμη εκατοντάδες κατοίκους εντός και εκτός Δήμου  με την μεταποίηση φλοκάτης και τον καθαρισμό κουβερτών και χαλιών.

Βήμα#36| Παρακάρλια Διαδρομή

Έλαφος

“Αποκομμένη” σχεδόν από τα υπόλοιπα χωριά του Δήμου Αγιάς, η Έλαφος (παλαιότερα Βουλγαρίνη) από τον κτήτορα του χωριού Βούλγαρη). Το νεότερο όνομα Έλαφος δόθηκε εξαιτίας ενός θρύλου που ήθελε ένα ελάφι να εμφανίζεται πίσω από το ιερό του ναού το Δεκαπενταύγουστο και στη συνέχεια να αποτελεί το γεύμα των πανηγυριστών.

Επισκέψιμοι χώροι: Σημαντικό αξιοθέατο του χωριού ο προϊστορικός οικισμός της Κάρλας  και το λαογραφικό εκθετήριο της Ελάφου. Το δάσος «Μαυροβούνιο» στην καρδιά του χωριού, ελκύει το ενδιαφέρον μας, καθώς είναι κατάφυτο με δρυς, οξιές, καστανιές. Αξιόλογο θρησκευτικό μνημείο η Μονή Καμπάνας του 19ου αιώνα και το μνημείο των σφαγιασθέντων προκρίτων του χωριού το 1878 στη θέση “Σκοτωμένοι” τέσσερα χιλιόμετρα έξω από το χωριό.

Καστρί

Η τοποθεσία του χωριού στη Β.Δ. παρακάρλια όχθη, όλα δείχνουν ότι κατοικείται από τη νεολιθική ακόμα εποχή: Στο λόφο ‘’Κάστρο», πάνω στα θεμέλια του αρχαιοελληνικού τείχους υψώθηκε το βυζαντινό Κάστρο, όπου προφανώς αποτελούσε την ακρόπολη της Βυζαντινής Πόλης Κέστριτζα. Επί Τουρκοκρατίας εμφανίζεται ως Κεσσερτίτσκιο-Καστρίτσκιοι, απ’ όπου και κατ’ απλούστευση έγινε Καστρί. Το τείχος στο λόφο μπορούσε, κατά Νικόνανο, να ελέγχει τον Κάμπο Λάρισας, την είσοδο στην πεδιάδα της Αγιάς και το δρόμο προς Κανάλια και Βόλο. Επίσης μπορούσε να ελέγχει και την κίνηση στην λίμνη Κάρλα.

Ορισμένοι ερευνητές ταυτίζουν το Καστρί με την αρχαία πόλη Κερκίνειον, ενώ άλλοι με την μυθική Άμυρο, όπου λατρευόταν ως επιχώριος θεός ο Ασκληπιός και ως ήρωας ο Αργοναύτης Ιάσων.

Βήμα#37| Δήμητρα-Μαρμαρίνη

Δήμητρα ( παλιά ονομασία: Τζούξανη )

Το χωριό Δήμητρα είναι η έδρα της Δημοτικής Ενότητας Λακέριας. Το παλιό όνομα του χωριού είναι Τζούξανη. 

Επισκέψιμοι χώροι: Νοτιοανατολικά του χωριού βρέθηκε μαγούλα, στην κορυφή της οποίας υπάρχει τύμβος της κλασσικής εποχής. Στη στροφή του δρόμου προς Νότια, ανάμεσα στη Δήμητρα και το χωριό Γερακάρι, σώζεται ο μικρός ναός του Αγίου Νικολάου του “Φονιά”, ενώ οι λόφοι ανατολικά του ναού ταυτίζονται από ορισμένους ερευνητές με τους Δίδυμους Κολωνούς, και συνδέονται με την Κορωνίδα μητέρα του Ασκληπιού. κοντά στους οποίους εντοπίζεται πιθανόν η θέση της αρχαίας Λακέριας. Σώζεται το παλιό σχολείο του χωριού, που χρονολογείται στα τέλη του 19 ου αιώνα. 

Μαρμαρίνη 

Το χωριό βρίσκεται στους πρόποδες του Κισσάβου στο μέσο περίπου της διαδρομής Λάρισας-Αγιάς. Στην Αγιώτικη ντοπιολαλιά το χωριό ονομάζεται Μαρμάριανη.

Επισκέψιμοι χώροι: Αξιόλογο μνημείο αποτελούσε το σταυροπηγιακό μοναστήρι των Μαρμαριανών, που οφείλει το όνομά του – όπως και το ίδιο το χωριό – στο λατομείο μαρμάρου στο Μόψιον όρος, 3 χιλ. μακρύτερα. Κοντά στο μοναστήρι των Μαρμαριανών η σύγχρονη έρευνα τοποθετεί τη βυζαντινή Χάρμαινα, όπου γνωρίζουμε πως υπήρχε ένα άλλο μοναστήρι, της Παναγίας, το οποίο δωρίστηκε το 1277 στο μοναστήρι της Μακρυνίτισσας. Σώζονται επίσης αρκετοί νερόμυλοι και έχουν ανασκαφεί τάφοι της Μυκηναϊκής εποχής. Το ρέμα που κατεβαίνει από τον Κίσσαβο και διαρρέει το χωριό είναι απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, πνιγμένο στα πλατάνια, σχηματίζοντας μικρές φυσικές λιμνούλες.

Βήμα#38| Άγιοι Ανάργυροι-Ασκηταριά-Ποταμιά

Η Μονή των Αγίων Αναργύρων συναντάται περίπου 3 χλμ. έξω από την Αγιά, πηγαίνοντας προς τα παράλια. Αναφέρεται ότι έχει ανοικοδομηθεί περί το 1588 μ.Χ.

Κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο διώροφος οχυρωματικός πύργος με χαμηλό θόλο, ο οποίος και περισώζεται. Είναι μονόχωρη ξυλόστεγη βασιλική και οι
περίτεχνες τοιχογραφίες της ανάγονται χρονικά στο 17ο αιώνα, περίοδο που έγινε και η ανακαίνισή της. Τελευταία ανακαινίστηκε το 1995

Βρίσκεται μέσα σε καταπράσινο τοπίο με ποταμάκι από δίπλα και μέσα σε μεγάλα πλατάνια. Απέναντι από το ποταμάκι μέσα στα κοιλώματα ψηλού βράχου,
σώζονται τα δύο ασκηταριά της Μονής από το 12ο αι. με αγιογραφίες πάνω στον βράχο. Ο επισκέπτης μπορεί φτάσει και να δει από κοντά τα ασκηταριά, ανεβαίνοντας την πέτρινη και λαξευμένη στο βράχο σκαλωσιά.

Το δάσος της Μονής είναι οργανωμένο ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για φαγητό στην εξοχή και ως χώρο αναψυχής. Είναι γνωστό για την γιορτή της Πρωτομαγιάς, όπου συγκεντρώνεται μεγάλο πλήθος κόσμου και το γλέντι είναι μοναδικό.

ΠΟΤΑΜΙΑ– παλιό σαρακατσάνικο χωριό

Το χωριό Ποταμιά βρίσκεται σε απόσταση 7χλμ από τη Αγιά στον παλιό δρόμο Αγιάς-Αγιοκάμπου. Χτισμένο στα ριζά του Μαυροβουνίου, με αξιόλογη βλάστηση από πλατανόδασος και καστανόδασος. Με θαυμάσια διαμορφωμένους χώρους αναψυχής σε Καμάρα και Βρύσες.

Επισκέψιμοι χώροι: Σημαντική στάση για τον επισκέπτη και ευκαιρία να γνωρίσει τον τόπο και τους κατοίκους της είναι το Λαογραφικό Εκθετήριο με γεωργικά εκθέματα. Απαραίτητη στάση για τον επισκέπτη είναι το γεφύρι του Αλλαμάνου και η τοποθεσία «Βρύσες» στην είσοδο του χωριού.