‘Ήδη από τον Απρίλιο του 1877 μαινόταν ο Ρωσοτουρκικό Πόλεμος που θα άλλαζε το χάρτη στα Βαλκάνια. Η Ρωσία, υποστηρίζοντας τις διεκδικήσεις της Σερβίας, Μαυροβουνίου, Βουλγαρίας και Ρουμανίας είχε κηρύξει τον πόλεμο στην καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στα τέλη Ιανουαρίου 1878, οι Ρωσικές δυνάμεις βάδιζαν προς την Κωνσταντινούπολη αλλά η προέλαση τους διακόπηκε από την επέμβαση των άλλων Μεγάλων Δυνάμεων. Ο πόλεμος έληξε με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (3 Μαρτίου 1878) που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ρουμανίας, της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, καθώς και την ίδρυση του Βουλγαρικού Πριγκιπάτου.

Η Ελλάδα σε αυτή τη συγκυρία επέλεξε, τουλάχιστον επίσημα, την πολιτική της ουδετερότητας. Ωστόσο, ανεπίσημε το ελληνικό κράτος υποστήριξε τις εξεγέρσεις που ξέσπασαν σε Ήπειρο, Μακεδονία, Κρήτη και Θεσσαλία κυρίως με ληστρικές ομάδες και εθελοντές.

Ειδικά στη Θεσσαλία, η επανάσταση επίκεντρο το Πήλιο, είχε σημειώσει επιτυχίες και έδειχνε να εδραιώνεται. Στις αρχές Φεβρουαρίου δύναμη 250 αντρών κινήθηκε στην Αγιά για την ενίσχυση των επαναστατών, ενώ προχώρησαν στην κατάληψη των αποθηκών του χωριού Βουλγαρινή (Έλαφος), αποκομίζοντας σημαντικά εφόδια για τους επαναστάτες. Ωστόσο, οι κινήσεις των επαναστατικών ομάδων δεν ήταν συντονισμένες ενώ παρέμεναν ανοργάνωτες. Το διασπαρμένο τμήμα των ενόπλων δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τον πιο πολυάριθμο τουρκικό στρατό που έφτασε στην περιοχή με επικεφαλής τον Αμούς Αγά και τράπηκε σε φυγή αφήνοντας ουσιαστικά απροστάτευτη τη Βουλγαρινή.

Οι κάτοικοι του χωριού, έντρομοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους αναζητώντας ασφάλεια στα βουνά. Οι πρόκριτοι του χωριού, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να σώσουν το χωριό, αποφάσισαν αν συναντήσουν τον Αμούς Αγά και να τον εξευμενίσουν προσφέροντας του δώρα και χρήματα. Βάδισαν προς το στρατόπεδο του γνωρίζοντας ίσως ότι η κίνηση τους ήταν μάταιή. Πράγματι, ο αγάς πήρε τα χρήματα αλλά εκτέλεσε τους προκρίτους ενώ έκαψε τα πτώματα. Αλλά ούτε η Βουλγαρινή διασώθηκε. Οι Τούρκοι εισέβαλαν στο χωριό και το λεηλάτησαν ενώ σκότωσαν και όσους κατοίκους βρήκαν στο χωριό.

Εφημερίς-11-2-1878

Λίγα χρόνια αργότερα, στο Συνέδριο του Βερολίνου, οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα της προσάρτησης της Θεσσαλίας στο ελληνικό κράτος. Η θυσία των προκρίτων της Βουλγαρινής, καθώς και όσων ακόμα πήραν μέρος στην επανάσταση δεν ήταν μάταιη.

Η πρώτη συνάντηση των πληρεξούσιων των διαφόρων χωρών στο συνέδριο του Βερολίνου. Πίνακας του Άντον φον Βέρνερ (1884)

Ο Δήμος Αγιάς, τιμώντας τους νεκρούς τελεί ετήσιο μνημόσυνο στο χωριό Έλαφος (σημερινή ονομασία της Βουλγαρινής).

Η τελετή θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου στην κοινότητα Ελάφου στις 10.00 π.μ.