Συνομιλία με τον Διευθυντή του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη Τάκη Μαυρωτά για την έκθεση, την πολύχρονη συνεργασία του με τον Βασίλη Θεοχαράκη και την διαδρομή του ως ιστορικός τέχνης και επιμελητής εκθέσεων.

Το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας, παρουσιάζει την έκθεση Βασίλης Θεοχαράκης, Γλαυκή θάλασσα, την οποία εγκαινίασε η Υπουργός Τουρισμού, κυρία Όλγα Κεφαλογιάννη το Σάββατο, 16 Σεπτεμβρίου 2023, στις 20:00 στην Ύδρα.

Για πρώτη φορά το διεθνές φιλότεχνο κοινό της Ελλάδας και της Ύδρας θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει την προσωπική προσέγγιση της παράδοσης της θαλασσογραφίας μέσα από τη ζωγραφική διάσταση του καλλιτέχνη Βασίλη Θεοχαράκη.

Όπως επισημαίνει ο επιμελητής της έκθεσης Τάκης Μαυρωτάς στην αποκλειστική συνέντευξη για το Days of Art in Greece “ο τίτλος αναδύεται από τα ίδια τα έργα, από εικόνες της θάλασσας, εικόνες της Ελλάδας που ο ίδιος ο ζωγράφος αγαπάει, είναι αναπόσπαστο μέρος της δημιουργικής του πνοής.”

“Η έκθεση”, συνεχίζει, “συνοψίζεται μέσα από τριάντα έργα περίπου, ελαιογραφίες και υδατογραφίες, έργα τα οποία αναδύουν την “πνοή” της Ελλάδας. Ο Βασίλης Θεοχαράκης είναι ασκημένος στο να προσεγγίζει με τη δική του ευαισθησία και φυσικά με τον δικό του μορφοπλαστικό ιδίωμα τις ατελείωτες
ομορφιές των ελληνικών παραλιών. Η προηγούμενη έκθεση που έγινε στο ́Ιδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη είχε τον τίτλο “Στην Άκρη” και αυτός ο τίτλος είναι αποτέλεσμα της προσέγγισης της “άκρης”, της παρατήρησης του κόσμου. Στην έκθεση “Γλαυκή Θάλασσα” αποτυπώνει με τα “υδατοχρώματα” του τις μορφές των ακτών και με το φως και τον ατελείωτο πλούτο χρωμάτων αναδύει τη μοναδική ομορφιά και το αιώνιο από τα ελληνικά τοπία. Ο Βασίλης Θεοχαράκης έχει ταξιδέψει σχεδόν σε όλον τον κόσμο, το βλέμμα του όμως εδώ και εξήντα χρόνια εστιάζεται επίμονα στα ελληνικά νησιά, στην Ύδρα, το Μεγανήσι, την Κεφαλλονιά, την Κέρκυρα, την Ιθάκη και τα ίδια μέρη τα επισκέπτεται αδιάλειπτα αυτά τα χρόνια αναζητώντας κάθε φορά να δημιουργήσει εικόνες διαφορετικού αισθητικού ύφους.”

Όσον αφορά τον χώρο παρουσίασης της έκθεσης, το Ιστορικό Αρχείο -Μουσείο της Ύδρας, ο κύριος Μαυρωτάς τον χαρακτηρίζει ως “έναν από τους πιο εμβληματικούς πολιτιστικούς χώρους του τόπου μας, είναι ένα μουσείο το οποίο λειτουργεί υποδειγματικά από την προϊσταμένη την κυρία Ντίνα Αδαμοπούλου και δίνει την ευκαιρία σε σύγχρονους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν την δουλειά τους. Η έκθεση θα διαρκεί στην Ύδρα για δύο μήνες δίνοντας την ευκαιρία σε φίλους των καλών τεχνών, Έλληνες και ξένους, να γνωρίσουν την τοπιογραφία του Βασίλη Θεοχαράκη”.

Με αφορμή την σημαντική έκθεση που εγκαινιάζεται στην Ύδρα, o κύριος Μαυρωτάς αναφέρεται στην ιδιότητα του επιμελητή και στην εξέλιξή της με γνώμονα την προσωπική του, πολύχρονη, πολυδιάστατη πορεία τονίζοντας ότι “Eίναι πάντα μια πρόκληση να δημιουργήσεις μια νέα έκθεση. Έχω επιμεληθεί τις εκθέσεις του Βασίλη Θεοχαράκη στο Μουσείο Μπενάκη, στο Palazzo Venezia στη Ρώμη, στο Σισμανόγλειο Μέγαρο στην Κωνσταντινούπολη, στο Δημαρχείο του 6ου διαμερίσματος στο Παρίσι και στο Ίδρυμα Β&Μ Θεοχαράκη. Έχω μελετήσει το έργο του τις τελευταίες δύο δεκαετίες και ήταν μια ακόμη πρόκληση να πραγματοποιηθεί αυτή η έκθεση και να έχω τη χαρά να την επιμεληθώ. Η πρόταση έγινε από το Μουσείο της Ύδρας και με μεγάλη χαρά την επιμελήθηκα. Ξεκίνησα την πορεία μου παρουσιάζοντας την έκθεση ”‘Οψεις μιας μεγάλης Ελλάδος” του Enzo Crea στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης. Aμέσως μετά επιμελήθηκα στην Εθνική Πινακοθήκη την έκθεση “Απολογισμός μια Συλλογής” με έργα από τη συλλογή του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης. Στη συνέχεια εργάστηκα ως επιμελητής στην Πινακοθήκη Πιερίδη και τα τελευταία δεκαεπτά συναπτά χρόνια ως Διευθυντής του εικαστικού προγράμματος του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη. Όλα αυτά τα χρόνια στόχος και σκοπός μου ήταν η παρουσίαση των μεγάλων δασκάλων της τέχνης, που διαμορφώνουν την αισθητική μας και τον τρόπο να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και την πολυπλοκότητά του.

Είχα τη χαρά να επιμεληθώ εκθέσεις κορυφαίων καλλιτεχνών όπως του Τάκη, της Χρύσας, του Αλέκου Φασιανού, του Δημήτρη Μυταρά, αλλά και του Pablo Picasso και Jean Cocteau και εκθέσεις όπως του Γιάννη Γαΐτη και του Νίκου Εγγονόπουλου και μεγάλων εκφραστών της Σχολής του Μονάχου, του Νικολάου Γύζη και του Κωνσταντίνου Βολανάκη, αλλά θα ήθελα να σταθώ και στις θεματικές εκθέσεις “Όταν το Φως Χορεύει” του Γιώργου Σεφέρη, μια μεγάλη θεματική έκθεση που έγινε στο Ίδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη και μετά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών. Όπως και στην έκθεση του άλλου νομπελίστα ποιητή, Οδυσσέα Ελύτη “Ποίηση και Ζωγραφική” η οποία παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Θεοχαράκη στην Αθήνα και στο Τελλόγλειο Ίδρυμα στη Θεσσαλονίκη. Θα ήθελα να αναφερθώ και στην έκθεση του Giorgio de Chirico στο Ίδρυμα Ωνάση στη Νέα Υόρκη όπου παρουσιάσαμε τον μεγάλο καλλιτέχνη μέσα από εκατό αντιπροσωπευτικά έργα της εξελικτικής του πορείας”.

Μιλώντας για την διεθνή του καριέρα ξεχωρίζει “τις συνεργασίες με μεγάλα μουσεία στο εξωτερικό όπως το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης με τον τίτλο “Νεκρές Φύσεις από τον 16ο στον 21ο αιώνα” και την έκθεση “Τα Πρόσωπα του Μοντερνισμού” που οργανώθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη Βουκουρεστίου και την Εθνική Πινακοθήκη Σόφιας με το Ίδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη, στην οποία στοχεύσαμε στο να εξερευνήσουμε, μέσα από 120 έργα, την ύπαρξη του μοντερνισμού την περίοδο 1910-1940 στις χώρες των Βαλκανίων.”

Η “τέχνη” της επιμέλειας αποδίδει, σύμφωνα με τον ίδιο, δημιουργικές, πνευματικές συναρτήσεις και εμπειρίες ζωής. “Είχα την ευτυχία να παρουσιάσω τους καλλιτέχνες που θαυμάζω” αναφέρει. “Είναι μεγάλη τιμή για έναν επιμελητή να τον εμπιστεύονται οι καλλιτέχνες για να παρουσιάσουν το έργο τους. Θεωρώ μεγάλους μου δασκάλους, μέσα από τη συνεργασία μας, τον Παναγιώτη Τέτση, τον Δημήτρη Μυταρά, τον Αλέκο Φασιανό, τον Γιάννη Παρμακέλη και δεν ξεχνώ τον Τάκη, τη Χρύσα, τους καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκα και επιμελήθηκα πολλές εκθέσεις αλλά και τον Κώστα Βαρώτσο και τόσους άλλους καλλιτέχνες που είχα τη χαρά να συνεργαστώ ως επιμελητής μαζί τους.”

Το θαλασσινό τοπίο, το φως, οι αποχρώσεις των κυμάτων, οι αφηρημένοι επιβλητικοί όγκοι των βράχων που συνυπάρχουν με τους κυματισμούς, η μαγεία του μυστηρίου του βυθού, ο νέος ορίζοντας των ματιών, συνθέτουν ένα αυθεντικό ελληνικό θαλασσινό τοπίο μέσα από την προσωπική τέχνη και
αισθητική του ζωγράφου Βασίλη Θεοχαράκη.

Σε μια συνολική εικόνα θαλάσσιων διαδρομών όπως αυτή αποτυπώνεται μέσα από την επιμέλεια της έκθεσης “Γλαυκή Θάλασσα” από τον Τάκη Μαυρώτα.

Γλαυκή θάλασσα
Έκθεση Βασίλη Θεοχαράκη
στην Ύδρα
Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας
16/09/2023-16/11/2023
Επιμέλεια έκθεσης: Τάκης Μαυρωτάς

Ο Βασίλης Θεοχαράκης γεννήθηκε στον Πειραιά. Παράλληλα με τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε το 1957, παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον σπουδαίο ζωγράφο Σπύρο Παπαλουκά, Καθηγητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Τα έργα του παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το 1957, στο Διεθνές Φεστιβάλ Νέων στη Μόσχα, καθώς και στην 5η Πανελλήνια Έκθεση Ζωγραφικής στο Ζάππειο. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα (Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, Μουσείο Βορρέ, Ίδρυμα Πιερίδη, Πινακοθήκη Ρόδου, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ, MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Συλλογές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης κ.ά.), καθώς και στο εξωτερικό. Έχει τιμηθεί από τη γαλλική κυβέρνηση με τη διάκριση του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, έχει ανακηρυχθεί Μέγας Χαρτουλάριος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έχει λάβει το παράσημο Order of the Rising Sun with Neck Ribbon από τον Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας καθώς και το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το 2007 ίδρυσε το κοινωφελές Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Βασίλη & Μαρίνας Θεοχαράκη, το οποίο στεγάζεται στο πολυώροφο κτίριο της οδού Βασιλίσσης Σοφίας 9, στην Αθήνα.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 16 Νοεμβρίου 2023 και θα συνοδεύεται από πολυσέλιδο ομότιτλο κατάλογο των εκδόσεων Μέλισσα, με όλα τα εκτιθέμενα έργα, καθώς και κείμενα των Christopher Hudson (τ. Διευθυντής Εκδόσεων του Μητροπολιτικού Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης), Τάκη Μαυρωτά, Claudio Strinati (τ. Έφορος των Μουσείων της Ρώμης), Παναγιώτη Τέτση, Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα και Άγγελου Δεληβορριά.

Ο Τάκης Μαυρωτάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Αποφοίτησε από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών, όπου έκανε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα “Το σώμα του έρωτα και του θανάτου στη νεοελληνική ζωγραφική”. Εργάστηκε στο γραφείο του καθηγητή Γ. Π. Σαββίδη και μετά το
1988 στο πολιτιστικό Ίδρυμα Πιερίδη, καθώς επίσης και στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη ως εικαστικός συντάκτης. Είναι Διευθυντής Εικαστικού Προγράμματος του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη. Έχει διατελέσει διευθυντής του Ιδρύματος Πιερίδη και μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης, του
Ελληνικού Φεστιβάλ, του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, της Εθνικής Επιτροπής Χορηγιών του Υπουργείου Πολιτισμού, της Εταιρείας Ελλήνων Τεχνοκριτικών (Α.Ι.CA.). Έχει επιμεληθεί πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις: “Όψεις μιας μεγάλης Ελλάδας” του Enzo Crea στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1987, “Απολογισμός μιας Συλλογής του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης” στην Εθνική Πινακοθήκη, 1988, “Αναδρομική έκθεση Δημήτρη Μυταρά” στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1989, “Μεσαιωνική Κυπριακή κεραμική 13ος-16ος αιώνας” στο Σπίτι της Κύπρου, Αθήνα, 1990, και ακολούθως στο Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και στο Μέγαρο Τόκου-12η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, “Δημήτρης Μυταράς – Χρίστος Καράς” στη Metropolis Art Galleries, Νέα Υόρκη, 1991, “Θησαυροί της Αρχαίας Κυπριακής Τέχνης” στο Σπίτι της Κύπρου, 1991, “Συλλογή Β. Φρυσίρα” στην Πινακοθήκη Πιερίδη και στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, 1991, “Νέοι Σύγχρονοι Έλληνες Δημιουργοί” στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 1992, “Συλλογή Β. Φρυσίρα” στα Νεώρια Χανίων, 1993, “Πηλός και πλαστική δημιουργία” στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 1993, και ακολούθως στην Πινακοθήκη Πιερίδη, στο Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας και στη Βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου Ρεθύμνης, 1994, “Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική Συλλογή Β. Φρυσίρα” στη Θεσσαλονίκη, 1994, “Σύγχρονη Κυπριακή Τέχνη – Τράπεζα Κύπρου”,HELEXPO Θεσσαλονίκης, 1994, “Κύπρος – 9000 χρόνια πολιτισμού” στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΟΚ στην Κέρκυρα, 1994, “Κύπρος – 9000 χρόνια πολιτισμού” στη Βουλή των Ελλήνων, 1996, “Μεταπολεμική πρωτοπορία στην Ελλάδα” στη Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου, 1996, “Κυπρίων πλους” στο Ίδρυμα Μαμιδάκη, Άγιος Νικόλαος Κρήτης, 1996, “Δημήτρης Σακελλίων” στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1998, “Ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας στη Ζωγραφική του Αλέκου Φασιανού”, στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 1998, “Παναγιώτης Τανιμανίδης” στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1999, “Κυπριακές Αρχαιότητες από το Μουσείο του Ιδρύματος Πιερίδη”, στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1999, “Συλλογή Γιάννη Κυνηγόπουλου”, στη Σύρο, 1999, “Takis – Chryssa” στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 2000, “Γιάννης Αδαμάκος” στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2000, “Συλλογή Κέντρου Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης”, στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2000, “Γιώργος Ξένος” στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2001, “Αρχαία Κυπριακή Τέχνη”, στο Μουσείο Πιερίδη, στην Αθηναΐδα, 2001, “Ολυμπισμός και Τέχνη – Συλλογή του Ολυμπιακού Μουσείου της Λοζάνης”, στην Αθηναΐδα, 2002, “Ζωγραφικός και Αρχιτεκτονικός χώρος – Φασιανός – Παπαϊωάννου” στην Αθηναΐδα, 2003, “Η
Κληρονομιά του Απόλλωνα” στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 2003, “Βήματα Ζωής” της Χριστίνας Σαραντοπούλου στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2003, “Οι γείτονές μας” στην Αθηναΐδα, 2004, “Κίονες και πεσσοί” στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 2005, “Με το φακό στραμμένο στις Κυκλάδες” στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, 2005, κ ά.