Ο Δήμος Αθηναίων παρουσιάζει, μέσω του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), από 29 Μαΐου έως 7 Σεπτεμβρίου 2025 στην Πινακοθήκη, την έκθεση «Ιστορίες Ανεμελιάς», σε επιμέλεια Κώστα Νικάκη και Στέιση Βεντούρα. 

Πρόκειται για μια ομαδική έκθεση με έργα από τις μόνιμες συλλογές της Πινακοθήκης, ζωγραφικά, χαρακτικά, γλυπτά, καθώς και σπάνιο φωτογραφικό υλικό από το φωτογραφικό αρχείο και τη συλλογή σκιτσογραφιών της. Επίσης, για πρώτη φορά, παρουσιάζονται στο κοινό επιλεγμένα έργα από τη δωρεά Βλάσση Φρυσίρα.

Η συμμετοχή νέων δημιουργών από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην έκθεση λειτουργεί ως διακριτική, αλλά ουσιαστική υπενθύμιση του διαλόγου, σε μια συνάντηση πραγματική και συμβολική ανάμεσα στις γενιές, αφήνοντας χώρο για ανταλλαγή και αναστοχασμό.

Η έκθεση προσκαλεί τον επισκέπτη σε ένα εικαστικό καλοκαίρι στην καρδιά της πόλης, παραθέτοντας ένα συμπαγές αφήγημα έξι θεματικών:
«Η εποχή της αθωότητας» με έργα που κάνουν αναφορά στην παιδική ανεμελιά, όχι μόνο ως ηλικιακή φάση ή συναισθηματική κατάσταση· αλλά ως στάση ζωής. «Απολαμβάνοντας την ανεμελιά» ως ενήλικες που συχνά ξεχνάμε τη χαρά «χωρίς σκοπό» και χανόμαστε μέσα στην πυκνότητα των «πρέπει». 

«Οι Αντηχήσεις του Καλοκαιριού» με τη ζεστασιά του ήλιου, τη θαμπή σιγή των μεσημεριών και τη διαρκή υπόσχεση του νερού, γίνεται το ιδανικό σκηνικό για την Ανεμελιά. Η ραστώνη απλώνεται σαν πέπλο πάνω στην καθημερινότητα, επιβραδύνοντας τον χρόνο και προσκαλώντας μας σε μια πιο άμεση σχέση με το σώμα, τη φύση και τον εαυτό μας.  

«Η Σιωπή της στιγμής» ως βαθιά υπαρξιακή στάση, μια ήρεμη αποδοχή του κόσμου, χωρίς ανάγκη ελέγχου ή εξήγησης, βιασύνης και βεβιασμένων απαντήσεων.

«Στην Ηρεμία του Ορίζοντα» η ανεμελιά δεν είναι μόνο ένα συναίσθημα, αλλά και μια στάση απέναντι στο τοπίο, μια σχέση όπου η ελευθερία υπερβαίνει την απλή αναπαράσταση της φύσης, του καθαρού, ανοιχτού, αδιάκοπου ορίζοντα. Στην τελευταία θεματική

«Ψήγματα ανεμελιάς» με σύγχρονες εικαστικές πρακτικές, η ανεμελιά δεν εμφανίζεται ως μια απλή φυγή από την πραγματικότητα ή ως ελαφρότητα. Αντιθέτως, λειτουργεί ως ένα υπαρξιακό και ποιητικό αντίβαρο στις επιταγές του ελέγχου, της παραγωγικότητας και της υπερανάλυσης.  

Στο ερώτημα τι είναι ανεμελιά δίνουν ενδιαφέρουσες, συχνά αναπάντεχες απαντήσεις και οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες επισημαίνοντας την πολυπρισματική έννοια της ανεμελιάς.