Η ιστορικός τέχνης Μαρία-Μόσχα Καρατζόγλου, σημειώνει σχετικά με το έργο του Gösta Hellner:

“Θέλοντας να ταξινομήσει κανείς το πολυσχιδές, πολυάριθμο, παραγόμενο σε μεγάλη έκταση χρόνου και, πάνω απ’ όλα, αξιοθαύμαστο έργο του καλλιτέχνη Gösta Hellner, μπορεί να μεταχειριστεί διάφορες κατηγορίες: να το χωρίσει ανάλογα με τις διαστάσεις και το υλικό, σε επιτοίχια έργα, που κι αυτά με τη σειρά τους διακρίνονται σε αμιγώς ζωγραφικά έργα και σε τεχνικές που ενωματώνουν το collage, την υφαντική, το readymade και τη φωτογραφία (την οποία άλλωστε ο καλλιτέχνης γνώριζε και είχε αποδώσει στον ύψιστο τεχνικό και καλλιτεχνικό βαθμό στο παράλληλο έργο του, αυτό της φωτογραφίας)ή άλλα επιτοίχια που στηρίζονται αποκλειστικά στις τεχνικές αυτές, καθώς και σε κατασκευές και σε μικρά και μεγαλύτερα γλυπτά. Ή μπορεί, με κριτήριο την εγγύτητα στη φυσιοκρατία, να αναγνωρίσει έργα με σχετικά μικρό ή και αρκετά μεγάλο βαθμό αφαίρεσης. Ακόμα, με γνώμονα την ένταξη σε κίνημα τέχνης (ή μάλλον την παραπομπή, καθώς τα έργα του Gösta Hellner είναι μία κατηγορία από μόνα τους), μπορεί να μιλήσει κανείς για έργα που άλλοτε με τη φρεσκάδα τους, την ενσωμάτωση του τυχαίου, μια τονισμένη α-χρονικότητα και ένα λεπτό χιούμορ παραπέμπουν στο κίνημα nouveauréalisme και σε καλλιτέχνες όπως οι Arman,César ή Niki de Saint Phalle, άλλοτε για έργα που με τη διάδραση που δημιουργούν με τον αέρα, αλλά και με τον θεατή, ο οποίος μπορεί να επέμβει σε αυτά, φέρνουν στον νου την kineticart καλλιτεχνών όπως ο Alexander Calder ή ο Takis, άλλοτε για έργα που δημιουργούν οπτικές ψευδαισθήσεις, στα πρότυπα έργων εκπροσώπων της οpart, όπως του VictorVasarely, άλλοτε για έργα που με την έμμεση αλλά σαφή κριτική που ασκούν στην εμπορευματοποίηση της τέχνης και την εγκληματική υπερεκμετάλλευση των περιβαλλοντικών πόρων και την αξιοποίηση «ευτελών» υλικών, παραπέμπουν στην εννοιολογική τέχνη, π.χ. στην artepoveraή την junkartκαι τους «σκουπιδάνθρωπους» του HA Schult και άλλοτε για έργα (κυρίως αυτά που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε οριακά ως και εφαρμοσμένης τέχνης, όπως οι κούκλες), που μακριά από τον εκχυδαϊσμό των βιομηχανικών προϊόντων και την προσοχή στη λεπτομέρεια, μας φέρνουν κοντά στα αιτήματα για ενοποίηση και εκδημοκρατισμό της τέχνης του κινήματος Arts and Crafts ή ακόμα και του Bauhaus.”

Με τη σειρά της η επιμελήτρια Άννα Πετροπούλου εστιάζει στην έκθεση που θα πραγματοποιηθεί 25 Ιουνίου-25 Ιουλίου 2025: 

“Ο Gösta Hellner δεν σταμάτησε ποτέ να δημιουργεί με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα τεράστιο εικαστικό έργο. Ο μετασχηματισμός της ύλης, των χρωμάτων, και των ιδεών είναι εμφανής σε ολόκληρη την καλλιτεχνική του πορεία. Τα έργα του δεν είναι “βαριά”, ούτε στατικά. Είναι Ιδιαίτερα πρωτότυπα και άχρονα. Κινητικά τα περισσότερα και μεταλλασσόμενα. Ακόμη και όσα δεν κινούνται δημιουργούν την ψευδαίσθηση της κίνησης. Σε ολόκληρο το έργο του διακρίνονται επιρροές από τα ευρωπαϊκά κινήματα όπως του Bauhaus, της Junk &Recycled Art, του κινήματος Arts and Crafts, κ.ά. Οπότε πέρα από την αρχική εντύπωση της παιδικότητας και της χαράς, τα έργα αυτά έχουν βαθιές ρίζες στον πολιτισμό περισσοτέρων λαών και παραδόσεων  Είναι το αποτέλεσμα βαθειάς έρευνας, μελέτης και εσωτερικής διεργασίας αγγίζοντας την εθνολογία και την παγκοσμιότητα.

Η αναδρομική αυτή έκθεση του Gösta Hellner, που πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, φωτίζει – λόγω του τεράστιου όγκου του – μόνο κάποιες πτυχές του έργου ενός ευφάνταστου καλλιτέχνη. Στον φιλόξενο χώρο του Κέντρου Τεχνών η επιμελήτρια μπορεί να αναδείξει μόνο δειγματοληπτικά το πλούσιο και πολυπτυχές έργο του.”

Διάρκεια έκθεσης:
25 Ιουνίου έως 25 Ιουλίου 2025
Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη -Παρασκευή 11:00-19:00
Σάββατο – Κυριακή 10:00-15:00
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη

Επιμέλεια έκθεσης:
Άννα Πετροπούλου
Μυρτιά Hellner
Μουσική:
Anastazios