Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Leucò παρουσιάζει, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, από μια ιδέα των Jean Blanchaert, Stefania Pennacchio και Βασίλη Βασιλειάδη, τη διεθνή και περιοδεύουσα εκδήλωση «Καιρός/Όμοροι – Μόνο ο χώρος θυμάται, μια συνάντηση μεταξύ Ελλήνων της Ανατολής και Ελλήνων της Δύσης» σε τρία ορόσημα, το πρώτο από τα οποία έχει ήδη πραγματοποιηθεί στις Συρακούσες. Το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα από τις 13 έως τις 30 Οκτωβρίου και θα ολοκληρωθεί στην Κύπρο τον Μάιο του 2023. Στόχος της έκθεσης είναι να προωθήσει τις πολιτιστικές συγγένειες που υπήρχαν ανέκαθεν στη λεκάνη της Μεσογείου.

Ο εναρκτήριος κύκλος της διοργάνωσης ξεκίνησε με μια ημέρα αφιερωμένη στη μελέτη της γλώσσας, του χρόνου και του χώρου, η οποία πραγματοποιήθηκε στην πόλη των Συρακουσών στο Palazzo Vermexio, όπου μίλησαν και συμμετείχαν κορυφαίες προσωπικότητες από τον ιταλικό, ελληνικό και κυπριακό πολιτιστικό χώρο. Παράλληλα, εγκαινιάστηκε η διατομική έκθεση γλυπτικής και ζωγραφικής της Stefania Pennacchio και του Βασίλη Βασιλειάδη στο Ex Convento del Ritiro di S. Francesco στις Συρακούσες.

Το δεύτερο στάδιο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 21 Σεπτεμβρίου 2022, στις 18:00, στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο, όπου θα προβληθεί το βίντεο-ντοκιμαντέρ “A-Kairos” σε σκηνοθεσία της Katrina Eglite. Θα ακολουθήσει η παρουσίαση του καταλόγου της εκδήλωσης, που εκδόθηκε από την Leucò Art Gallery.

Η έκθεση «Καιρός/Όμοροι – Μόνο ο χώρος θυμάται, μια συνάντηση μεταξύ Ελλήνων της Ανατολής και Ελλήνων της Δύσης», η οποία θα εγκαινιαστεί στις 13 Οκτωβρίου 2022 στις 6 το απόγευμα στο Ίδρυμα Κακογιάννη, θα είναι ανοιχτή για το κοινό έως τις 30 Οκτωβρίου 2022.

Η συνέντευξη Τύπου θα πραγματοποιηθεί ως εξής:

• Χαιρετισμός από τον Δρ. Francesco Neri, Διευθυντή του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Aθηνών
• Χαιρετισμός από τον Δρ. Fabio Granata – Σύμβουλο Πολιτισμού του Δήμου Συρακουσών,
• Προβολή του βίντεο-ντοκιμαντέρ “A-Kairos” σε σκηνοθεσία της Katrina Eglite,
• Ομιλίες από τους:
• Jean Blanchaert, επιμελητή της έκθεσης και διεθνή γκαλερίστα,
• Ξένια Καλδάρα/Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Αθήνα
• Mariangela Ielo, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αντιπρόεδρο της Εταιρείας “Dante Alighieri” Αθήνας
• Stefania Pennacchio/Βασίλης Βασιλειάδης, καλλιτέχνες της έκθεσης και δημιουργούς της εκδήλωσης.

Σύλληψη της εκδήλωσης

Το σχέδιο ξεκινά με τη λέξη “Limitrofi”, η οποία είναι σύνθετη της λατινικής λέξης limes, δηλαδή σύνορο, και της ελληνικής λέξης τρέφω (tréfo) που σημαίνει τρέφω. Το σύνορο αντιπροσωπεύει έτσι την άκρη που μας τρέφει και μας προστατεύει, επιτρέποντάς μας να διαμορφώσουμε την ύλη και το χρώμα για να πούμε την ιστορία μας. Η διαχείριση των εκθεσιακών χώρων σχεδιάστηκε επίσης από τους καλλιτέχνες και τον επιμελητή με τέτοιο τρόπο ώστε να τονιστεί ο δυϊσμός μεταξύ της “χρονικής” συνιστώσας που αντιπροσωπεύουν τα υλικά και κάθετα έργα της Stefania Pennacchio και της “χωρικής και γραμμικής” συνιστώσας των πάνελ που χρησιμοποιεί επίσης ο Βασίλης Βασιλειάδης μέσω της έντασης του χρώματος. Η αφήγηση του χρόνου αντλεί έτσι σχεδόν μια μουσική παρτιτούρα, μέσα στην οποία διαπλέκονται πολιτισμικές, ανθρωπολογικές και γενετικές ταυτότητες, πάντα παρούσες στον απόηχο της παράδοσης, αλλά και με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, αντιπροσωπεύοντας τα όρια του χώρου και του χρόνου.

Βιογραφικά σημειώματα καλλιτεχνών

Ο Βασίλης Βασιλειάδης γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών “Pietro Vannucci” στην Περούτζια. Η προσωπική καλλιτεχνική έρευνα του Βασιλειάδη πηγάζει από την αναζήτηση μιας νέας αίσθησης ισορροπίας σε ένα γεωμετρικά δομημένο περιβάλλον. Το στοιχείο του χρόνου κατανοείται έτσι από τον Κύπριο καλλιτέχνη ως μνήμη που ζει μέσα από την κίνηση. Για τον Βασιλειάδη, ο χώρος είναι το κύριο συστατικό της ύπαρξής μας: αραιώνεται έτσι σε ένα είδος “κβαντικής” δημιουργίας που έχει την ικανότητα να εμφανίζεται ταυτόχρονα σε διαφορετικούς παράλληλους χρόνους, ενώ συνεχίζει να λειτουργεί εξίσου αποτελεσματικά.

Η Stefania Pennacchio είναι καλλιτέχνης αφιερωμένη στην έρευνα και τον πειραματισμό της κεραμικής γλυπτικής. Η καταγωγή της από την Καλαβρία και ο πολιτισμός του Ιονίου είναι εμφανείς στη χρήση των τεχνικών επεξεργασίας αυτών των υλικών. Η καλλιτέχνης αναμειγνύει και αντιπαραβάλλει την πανάρχαια γνώση της χειροτεχνίας της Μεσογείου με εκείνη της εξίσου μακρινής και συναρπαστικής ιαπωνικής τεχνικής Raku. Αγαπημένα υλικά είναι το χώμα (κεραμικά), απλό και αληθινό, τα μέταλλα, ισχυρά αλλά και εύπλαστα, και οι πέτρες, οι οποίες αρχαίες και πολυεπίπεδες μας λένε για την ιστορία και τις παραδόσεις που τις έχουν γυαλίσει.