«Τρίτη ημέρα της εβδομάδος εις τας 2: μετά γεύμα εμβήκαν εις Λείψιαν με ορμήν από όλα τα μέρη Ρώσσοι, Αουστριακοί, Πράυζοι και Σφέτζοι. Μετ’ ολίγον εμβήκαν και οι Βασιλείς. Την άλλην ημέραν το πρωί έστειλεν ο Αλέξανδρος τον αδιουτάντον του, και μοι είπε να πηγαίνω εις τον Βασιλέα. Επήγα εκεί, και ευγήκεν ο μηνύστωρ του γραφ Τολστώι και είπεν ότι ο Βασιλεύς θέλει έλθη εις την εκκλ(ησίαν) και να τον προσμένω. Λοιπόν εις τας 10: ώρας και ½ ήλθεν ο Αυτοκράτορ εις την εκκλησ(ίαν) με τους μαρσιαλέους του, φήρστιδες και γενεραλέους, εγώ μεν με το μανδή και επανωκαλύμαυχον και με τον σταυρόν εις τας χείρας, ο δε ρώσσος ιερεύς φορεμένος την ιερατικήν στολήν και με το θυμιατήριον τον επροσμέναμεν εις την έξω πόρταν της εκκλησ(ίας), ελθών δέ, ησπάσθη τον σταυρόν, εφύλησε το χέρι μου και εγώ αυτόν εις το μάγουλον. Και ούτως εμβήκαμεν και άρχησεν ο ρώσσος ιερεύς την λειτουργίαν. Εις το τέλος της λειτουργίας μετά την οπισθάμβωνον ευχήν έκαμα εγώ μίαν δέησιν και ευχαριστίαν προς θεόν δια την νίκην, και έπειτα ευγήκα και τω επρόσφερα έν βιβλίον χρυσοδεμένον και χρυσοκεντημένον εις κατηφέν με μερικούς στίχους ελληνικούς και γερμανικούς και το εδέχθη, λέγωντας «αυτή είναι η χαρά μου, την οποίαν ρίπτω γονυκλινώς εις τους πόδας της Καισαρικής σου μεγαλειότητος».

Τέσσερεις κώδικες (που όμως περιέχουν και αρκετά άγραφα φύλλα), με λιγοστά λυτά έγγραφα που βρέθηκαν μεταξύ των σελίδων τους, αποτελούν έναν μικρό αρχειακό θησαυρό, που δημοπρατήθηκε στις ΗΠΑ για λογαριασμό αγνώστων το Μάιο του 2012 και εξαγοράστηκε από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, για να παραδοθεί στο Τμήμα Χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ελλάδος (ΕΒΕ) τον Οκτώβριο του 2022. Περιέχουν επίσης αντίγραφα κοινοτικής αλληλογραφίας του 19ου αι., πίνακες των συνδρομών που μάζευε η «καπέλλα» του Αγίου Γεωργίου της Λειψίας στα ετήσια πανηγύρια «Λαμπρής» και «Μιχαήλ», απογραφές υλικού, πρακτικά συνελεύσεων ως το 1885, και προπάντων το ληξιαρχικό αρχείο της κοινότητας από το 1800 ως το 1941 (βιβλία ή «δίπτυχα» των βαφτίσεων, γάμων και θανάτων, όπου εκτός από τη Λειψία καταγράφονται και συμβάντα στη Δρέσδη και πότε-πότε στο Βερολίνο, τη Φραγκφούρτη ή άλλα μέρη της Γερμανίας). Τα τελευταία κατάλοιπα του αρχείου συμπίπτουν σχεδόν με την καταστροφή της εκκλησίας και των γραφείων της παροικίας κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το αρχείο της κοινότητας Λειψίας είναι το δεύτερο κοινοτικό αρχείο του παροικιακού ελληνισμού που ενσωματώνεται στο Τμήμα Χειρογράφων της ΕΒΕ. Προηγήθηκε πολύ  παλιότερα (1906) η δωρεά του αρχείου της κοινότητας του Λιβόρνου, που καλύπτει σε μεγάλο ποσοστό την ίδια ιστορική περίοδο (https://greekarchivesinventory.gak.gr/index.php/68gy-paty-hh7x).