Η Μαριλένα Αραβαντινού ανήκει σε εκείνη την κατηγορία καλλιτεχνών που έχουν υπηρετήσει με συνέπεια και καλαισθησία τη μαζική τέχνη. Ως σκηνογράφος συνεργάστηκε ήδη από τη δεκαετία του 1950 με σημαντικούς σκηνοθέτες του κινηματογράφου και του θεάτρου σε ταινίες και παραστάσεις που αγαπήθηκαν και θεωρούνται πλέον κλασικά. Χάρη στις ικανότητες της και το αστικό υπόβαθρο της κατάφερε να εργαστεί σε έναν χώρο που ως τότε ήταν ανδροκρατούμενος.

Προκειμένου να αφοσιωθεί στην τέχνη της σκηνογραφίας άφησε στην άκρη τη ζωγραφική. Ωστόσο, η επιβολή της δικτατορίας την έστεψε στο ατελιέ της όπου δημιούργησε έργα που αντανακλούν το κλίμα ζόφου της επταετίας. Η καλλιτεχνική της παραγωγή συνεχίστηκε και μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας με έργα ανθρώπων του θεάτρου και άλλα που εμπνέονταν άλλοτε από το αστικό περιβάλλον της Αθήνας και άλλοτε από τη φωτεινή ατμόσφαιρα της Αίγινας.

Η Αραβαντινού, αναγνωρίστηκε ως σκηνογράφος, αλλά το ζωγραφικό της έργο έμεινε εν πολλοίς άγνωστο στο ευρύτερο κοινό. Το συνολικό της έργο παρουσιάζεται στην έκθεση στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Μαριλένα Αραβαντινού, Σκηνογράφος και Ζωγράφος» σε επιμέλεια του Σπύρου Μοσχονά.

Την έκθεση συνοδεύει ο πολυτελής, πολυσέλιδος κατάλογος σε έκδοση της Εθνικής Ββιλιοθήκης.