Ο Παναγιώτης Γρηγορίου, καθηγητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και κάτοχος της Ευρωπαϊκής Έδρας Jean Monnet “Ευρώπη Πολίτις” στοχεύει να αναδείξει στον ακαδημαϊκό χώρο αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία, τη σημασία της ενίσχυσης της συμμετοχικής δημοκρατίας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής διαδικασίας. Επιβλέποντας την επιμέλεια αυτού του συλλογικού τόμου, ο σημαντικός ακαδημαϊκός μιλάει εμβριθώς για τη γέννηση ενός ευρωπαϊκού διαλόγου και τη σημασία των εθνικών δυναμικών ευρωπαϊκής σύνθεσης.

Με τη σειρά της, η Αικατερίνη Αποστολίδου, Νομικός και Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας με μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνιολογία και τη Δημόσια Διοίκηση, στη μελέτη της πραγματεύεται τα φλέγοντα ζητήματα της εμπιστοσύνης των ευρωπαίων πολιτών προς τη δημοκρατία και προσπαθεί να ανιχνεύσει, εάν υπάρχει κάποιο ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο.

Η Δρ. Βέρα Σπυράκου (Εντεταλμένη Διδάσκουσα στο Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου), εξετάζει με συγκριτική και κριτική διάθεση τα καίρια ζητήματα που αφορούν στο ρόλο του πολίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την άμεση σχέση του με τις πολιτικές διαδικασίες της Ένωσης. Εξετάζεται, ακόμη, ο ιδιαίτερος ρόλος των ευρωπαϊκών εκλογών στην ευρωπαϊκή δημοκρατική συνοχή σε συνάρτηση με την πολιτειακή ταυτότητα των μερών της.

Τέλος, η Μαρίνα Ζωή Σαουλίδου, Διδάκτωρ Συγκριτικής Πολιτικής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ, στοχάζεται πάνω στην μετάβαση από την οικονομική και νομισματική ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις έννοιες της κοινωνικής Ευρώπης και της Ευρώπης της αλληλεγγύης.

Όπως καταλήγει στα προλεγόμενα του ο Καθηγητής Παναγιώτης Γρηγορίου: “Η Ευρώπη Πολίτις θεωρούμε ότι έχει την ικανότητα να υπηρετεί ταυτόχρονα τη δημοκρατία όσο και το κράτος δικαίου. Είναι εγγυήτρια της σχέσης μεταξύ του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας. Προβάλλει τη θεμελιώδη διάκριση μεταξύ του “κράτους δικαίου”, όπου ο νόμος είναι όργανο της ασκούμενης εξουσίας, και κατά συνέπεια η κυβέρνηση αυτοτοποθετείται καταχρηστικά υπεράνω του νόμου, και εκείνου του “κράτους δικαίου”, το οποίο συνεπάγεται ότι όλα τα μέλη της δημοκρατικά οργανωμένης κοινωνίας υπόκεινται στο νόμο, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της κυβέρνησης. Ουσιαστικά, Η Ευρώπη Πολίτις, θέτει συνταγματικούς περιορισμούς στην άσκηση της εξουσίας στο ενωσιακό πλαίσιο, εισάγει μια ουσιώδη πτυχή της δημοκρατίας, απαιτώντας την τήρηση του κράτους δικαίου. Πρόκειται για μια ουσιαστική αναγνώριση του κοινού ευρωπαϊκού εγχειρήματος, της όλης διαδρομής της ευρωπαϊκής διαδρομής και κυρίως της στόχευσης της ευρωπαϊκής ομοσπονδόωσης“.