Η Χαρίκλεια (Χαρά) Ντρίνια είναι τακτική καθηγήτρια Παλαιοοικολογίας – Ιζηματολογίας στο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει ένα ευρύ φάσμα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών μαθημάτων, όπως: Στρωματογραφία, θαλάσσια οικοσυστήματα, περιβαλλοντική εκπαίδευση, διδασκαλία γεωεπιστημών. Επιπρόσθετα, έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό επιστημονικών εργασιών στον τομέα της παλαιοντολογίας και της στρωματογραφίας, ενώ έχει διατελέσει βασικό στέλεχος σε πολλά ερευνητικά προγράμματα και είναι ενεργό μέλος οκτώ επιτροπών γεωεπιστημών.

Το Days of Art in Greece συνομίλησε με την τωρινή διευθύντρια του ΠΜΣ Επιστήμες Γης και Περιβάλλον του ΕΚΠΑ. Η Χαρίκλεια Ντρίνια αναφέρθηκε με διαφωτιστικό τρόπο στην διδακτορική διατριβή της, προσδιόρισε το αντικείμενο έρευνας της Παλαιολογίας ενώ στοχάστηκε επάνω στις ερευνητικές δυνατότητες που ανοίγει η Τεχνητή Νοημοσύνη. Τέλος, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο πώς η τέχνη είναι ικανή να νοηματοδοτήσει την επιστήμη κάνοντάς την ακόμα πιο ελκυστική για τους νεότερους σπουδαστές. Σύμφωνα με τα δικά της λόγια: «Η τέχνη και η επιστήμη είναι δύο πεδία που αλληλοσυμπληρώνονται και προσφέρουν μοναδικές δυνατότητες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η χρήση καλλιτεχνικών εργαλείων στη διδασκαλία επιτρέπει μια πιο βιωματική προσέγγιση της γνώσης, καθιστώντας την κατανόηση των επιστημονικών εννοιών πιο άμεση και ελκυστική για τους μαθητές.»

Μήπως θα μπορούσατε να αναφερθείτε συνοπτικά στο αντικείμενο της διδακτορικής σας διατριβής;

Η διδακτορική μου διατριβή εστιάζει στην ιζηματολογία και συγκεκριμένα στη στρωματογραφία και την παλαιοοικολογία ιζηματογενών αποθέσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στη Λεκάνη Αποστόλων, στον Νομό Ρεθύμνου στην Κρήτη, όπου ανέλυσα τη σύνθεση, τη δομή και την εξέλιξη ιζηματογενών ακολουθιών. Στόχος μου ήταν η κατανόηση των γεωλογικών διεργασιών και των παλαιοπεριβαλλοντικών συνθηκών που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της απόθεσης των ιζημάτων. Η μελέτη μου συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση της γεωλογικής ιστορίας της περιοχής και των διαδικασιών που διαμόρφωσαν το ιζηματογενές περιβάλλον της.

Ποιο είναι το αντικείμενο που θεραπεύει η Παλαιοντολογία ; Θα θέλαμε να μας εξοικειώσετε με τις έννοιες ,οικοστρωματογραφία, πλειστοκαινο, παλαιοκοιλάδες, παλαιογεωγραφία του πρώιμου και ύστερου μειόκαινου κτλ. Πρόκειται για έννοιες που ακούγονται συναρπαστικές και που έχουν απασχολήσει το ερευνητικό σας έργο σε πολλά μέρη της Ελλάδος. Πόσο αποκαλυπτικές ήταν για την ηλικία της γης και την ανάδραση του υπόγειου περιβάλλοντος στο σημερινό μικροκλίμα της χώρας, καθώς και στη γήινη σφαίρα συνολικά;

Η Παλαιοντολογία είναι ο κλάδος της Γεωλογίας που μελετά τα απολιθώματα και τις οργανικές μαρτυρίες του παρελθόντος, επιτρέποντάς μας να ανασυνθέσουμε την ιστορία της ζωής στη Γη και να κατανοήσουμε τις περιβαλλοντικές και κλιματικές μεταβολές που έχουν συμβεί διαχρονικά. Μέσω της παλαιοντολογικής έρευνας, μπορούμε να εξετάσουμε πώς τα οικοσυστήματα ανταποκρίθηκαν στις γεωλογικές και κλιματικές αλλαγές, κάτι που έχει άμεση εφαρμογή στην κατανόηση της σημερινής κλιματικής κρίσης.

Η οικοστρωματογραφία είναι μια προσέγγιση που συνδυάζει στρωματογραφικά και παλαιοοικολογικά δεδομένα για να αναδείξει τη σχέση ανάμεσα στα ιζηματογενή στρώματα και τα παλαιά οικοσυστήματα. Το Πλειστόκαινο, γνωστό και ως “εποχή των παγετώνων”, είναι μια περίοδος έντονων κλιματικών διακυμάνσεων, κατά την οποία διαμορφώθηκαν πολλές από τις σημερινές γεωμορφές της Ελλάδας. Οι παλαιοκοιλάδες είναι απολιθωμένα ποτάμια ή κοιλάδες που σχηματίστηκαν σε παλαιότερες γεωλογικές περιόδους και μας δίνουν στοιχεία για το πώς άλλαξε η τοπογραφία μιας περιοχής μέσα στον χρόνο.

Η παλαιογεωγραφία του πρώιμου και ύστερου Μειόκαινου αποκαλύπτει την εξέλιξη των θαλάσσιων και χερσαίων περιβαλλόντων, καθώς κατά την περίοδο αυτή διαμορφώθηκαν πολλές από τις σύγχρονες γεωγραφικές δομές. Η έρευνά μου σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως στη Λεκάνη Αποστόλων στην Κρήτη, έχει συμβάλει στην αποκάλυψη σημαντικών γεωλογικών διεργασιών που διαμόρφωσαν το υπόγειο περιβάλλον και επηρέασαν το σημερινό μικροκλίμα της χώρας μας.

Οι παλαιογεωλογικές μελέτες μας βοηθούν να κατανοήσουμε όχι μόνο την ηλικία της Γης αλλά και τις δυναμικές αλλαγές που έχουν συμβεί στο παρελθόν, παρέχοντας πολύτιμες πληροφορίες για το πώς το υπόγειο περιβάλλον επηρεάζει το σύγχρονο κλίμα, τόσο τοπικά όσο και σε παγκόσμια κλίμακα.

Πώς επηρεάζουν οι εξωτερικές μεταβολές της κλιματικής αλλαγής τη στρωματογραφία της Γης; Με δεδομένη την αλληλεπίδραση μεταξύ επιφανειακών και υπόγειων διεργασιών, σε ποιο βαθμό η εξόρυξη μεταλλευμάτων και υδρογονανθράκων έχει επηρεάσει το ατμοσφαιρικό περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των έμβιων οργανισμών;

Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τη στρωματογραφία της Γης κυρίως μέσω της εναπόθεσης ιζημάτων, της διάβρωσης και της μεταβολής των υπόγειων υδάτων. Οι εξωτερικές μεταβολές, όπως η αύξηση της θερμοκρασίας, οι ακραίες βροχοπτώσεις ή οι παρατεταμένες ξηρασίες, επιταχύνουν τις γεωλογικές διεργασίες, επηρεάζοντας τη δομή και τη σύσταση των επιφανειακών και υπόγειων σχηματισμών.

Η εξόρυξη μεταλλευμάτων και υδρογονανθράκων αποτελεί έναν επιπλέον παράγοντα διατάραξης. Η αποστράγγιση των υπόγειων νερών, η αποσταθεροποίηση γεωλογικών στρωμάτων και η απορρόφηση ρυπογόνων ουσιών από τον αέρα και τα εδάφη επιδεινώνουν τη συνολική ισορροπία του οικοσυστήματος. Παράλληλα, η καύση των υδρογονανθράκων συμβάλλει σημαντικά στη συγκέντρωση αερίων του θερμοκηπίου, επιταχύνοντας την κλιματική αλλαγή.

Συνεπώς, η ανθρωπογενής παρέμβαση στον υπόγειο χώρο δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο περιβαλλοντικών επιπτώσεων, όπου οι ίδιες οι μεταβολές που προκαλούνται από την εξόρυξη ενισχύουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, επηρεάζοντας τόσο το ατμοσφαιρικό περιβάλλον όσο και την ποιότητα ζωής των έμβιων οργανισμών.

Αναφέρεστε σε δημοσιεύσεις  σας σε έμβιους οργανισμούς στα νησιά της χώρας και στο μικροκλίμα τους που δημιούργησε νέους κυρίως πληθυσμούς άγριων ζώων εξαφανισμένων σήμερα. Θέλετε να μας μιλήσετε  λίγο γι’ αυτό το επιστημονικό σας πεδίο?

Η έρευνά μου στο πλαίσιο του προγράμματος INSOLARIO επικεντρώνεται στη μελέτη της βιοποικιλότητας και της παλαιοοικολογίας των ελληνικών νησιών, εξετάζοντας πώς το μικροκλίμα και οι γεωμορφολογικές αλλαγές συνέβαλαν στη διαμόρφωση ξεχωριστών οικοσυστημάτων στο παρελθόν.

Το INSOLARIO ήταν μια ερευνητική δράση στο πλαίσιο του προγράμματος ΘΑΛΗΣ, που στόχο είχε την ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας στα ελληνικά πανεπιστήμια. Το πρόγραμμα ΘΑΛΗΣ χρηματοδοτήθηκε από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ελληνικό Δημόσιο.

Η δράση INSOLARIO επικεντρώθηκε στη μελέτη της παλαιοοικολογίας και παλαιογεωγραφίας των ελληνικών νησιών, εξετάζοντας πώς οι περιβαλλοντικές και κλιματικές αλλαγές επηρέασαν τη βιοποικιλότητα και τη διαμόρφωση των νησιωτικών οικοσυστημάτων. Μέσα από διεπιστημονικές προσεγγίσεις που περιλάμβαναν γεωλογία, παλαιοντολογία, οικοστρωματογραφία και γεωμορφολογία, το INSOLARIO συνέβαλε στην κατανόηση της εξέλιξης των νησιωτικών περιβαλλόντων και της αλληλεπίδρασής τους με την κλιματική μεταβλητότητα.

Τα αποτελέσματά του είναι ιδιαίτερα σημαντικά, καθώς ρίχνουν φως σε παρελθοντικές αλλαγές που επηρέασαν τη ζωή στα νησιά και παρέχουν χρήσιμα δεδομένα για την προστασία της σημερινής νησιωτικής βιοποικιλότητας, ειδικά ενόψει των σύγχρονων κλιματικών προκλήσεων.

Μέσα από τη μελέτη ιζηματολογικών και παλαιοντολογικών δεδομένων, αναλύουμε πώς η απομόνωση των νησιών και οι διακυμάνσεις της στάθμης της θάλασσας οδήγησαν στην ανάπτυξη μοναδικών πληθυσμών άγριων ζώων, πολλά από τα οποία είναι πλέον εξαφανισμένα. Αυτά τα δεδομένα προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες για την παλαιογεωγραφία του Αιγαίου και τις εξελικτικές διεργασίες που διαμόρφωσαν τη σημερινή βιοποικιλότητα.

Η μελέτη αυτών των παρελθοντικών μεταβολών είναι κρίσιμη, καθώς μας βοηθά να κατανοήσουμε τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των περιβαλλοντικών αλλαγών στη ζωή των νησιών και να προτείνουμε στρατηγικές για τη διατήρηση της σύγχρονης νησιωτικής βιοποικιλότητας, ιδιαίτερα υπό το πρίσμα των σημερινών κλιματικών προκλήσεων.

Εκπονήσατε μελέτη για την Γκρι λογοτεχνία στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Θέλετε να μας αναφέρετε τα συμπεράσματα σας ?

Πράγματι, η συνεργασία μου με τον κ. Αλέξανδρο-Αριστοτέλη Κουπατσιάρη έχει αποδώσει σημαντικά αποτελέσματα, όπως φαίνεται από τη δημοσίευσή μας στο περιοδικό Geosciences της MDPI. Η εργασία, με τίτλο “Exploring Greek UNESCO Global Geoparks: A Systematic Review of Grey Literature on Greek Universities and Future Research Avenues for Sustainable Development”, εξετάζει τη γκρι λογοτεχνία των ελληνικών πανεπιστημίων σχετικά με τα Ελληνικά Παγκόσμια Γεωπάρκα της UNESCO από το 2000 έως το 2022. Μέσω μιας συστηματικής ανασκόπησης, αναλύθηκαν 28 μελέτες που πληρούσαν τα προκαθορισμένα κριτήρια, αποκαλύπτοντας αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα Γεωπάρκα, κυρίως στους τομείς του γεωτουρισμού, της γεωλογίας, της διαχείρισης και της εκπαίδευσης. Η μελέτη μας προτείνει μελλοντικές ερευνητικές κατευθύνσεις που εστιάζουν στην προώθηση των κοινωνικοοικονομικών και πολιτιστικών πτυχών των Γεωπάρκων, στη συνεργατική διαχείριση, στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και στην ενίσχυση της γεωπεριβαλλοντικής εκπαίδευσης, συμβάλλοντας στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ.

Η μελέτη μας ανέδειξε τον αυξανόμενο ρόλο της γκρι βιβλιογραφίας (grey literature) στο ελληνικό πανεπιστήμιο, ιδιαίτερα όσον αφορά τα Ελληνικά Παγκόσμια Γεωπάρκα της UNESCO. Αναλύοντας υλικό από το 2000 έως το 2022, διαπιστώσαμε ότι παρόλο που οι παραδοσιακές επιστημονικές δημοσιεύσεις κυριαρχούν, η γκρι βιβλιογραφία – που περιλαμβάνει διπλωματικές και διδακτορικές διατριβές, εκθέσεις έργων, πρακτικά συνεδρίων και τεχνικές αναφορές – παρέχει ουσιαστικές πληροφορίες για ζητήματα γεωδιατήρησης, γεωτουρισμού και γεωπεριβαλλοντικής εκπαίδευσης.

Ένα σημαντικό εύρημα της μελέτης ήταν ότι η γκρι βιβλιογραφία δεν είναι επαρκώς προσβάσιμη ή συστηματοποιημένη, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη χρήση της στην έρευνα και τη χάραξη πολιτικών. Παρότι έχει συμβάλει στην κατανόηση και προώθηση των Γεωπάρκων, η έλλειψη οργανωμένων αρχείων και η απουσία ανοιχτής πρόσβασης περιορίζουν τη διάδοση και την αξιοποίηση αυτών των δεδομένων.

Η μελέτη κατέληξε στην ανάγκη για δημιουργία ενός εθνικού αρχείου γκρι βιβλιογραφίας που θα επιτρέπει την ευκολότερη διαχείριση και αξιοποίηση του υλικού από ερευνητές, φορείς διαχείρισης και υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Επιπλέον, τονίστηκε η σημασία της ενίσχυσης της διατμηματικής και διεπιστημονικής συνεργασίας, ώστε η γκρι βιβλιογραφία να ενσωματώνεται σε μελλοντικές μελέτες και στρατηγικές για τη βιώσιμη ανάπτυξη των Γεωπάρκων και την περιβαλλοντική εκπαίδευση.

Έχετε ασχοληθεί με θέματα αστικής γεωλογίας και έχετε εκπονήσει μια μελέτη για τη γεωλογική κληρονομιά του κέντρου της Αθήνας .Θέλετε να μας μιλήσετε λίγο για αυτό;

Η εργασία “The Geosites of the Sacred Rock of Acropolis (UNESCO World Heritage, Athens, Greece): Cultural and Geological Heritage Integrated” (Drinia, Tripolitsiotou, Cheila, Zafeiropoulos) εξετάζει την αλληλεπίδραση της γεωλογίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών, έναν χώρο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Ο κύριος στόχος της μελέτης είναι η ανάδειξη της γεωλογικής σημασίας της Ακρόπολης και η ενοποίηση των γεωλογικών χαρακτηριστικών της με την πολιτιστική της αξία. Η έρευνα επικεντρώνεται:

• Στη γεωλογική σύσταση και τη διαμόρφωση του Ιερού Βράχου, αναδεικνύοντας τη λιθολογία και τις τεκτονικές διεργασίες που διαμόρφωσαν το ανάγλυφο της περιοχής.
• Στην επίδραση της γεωλογίας στα μνημεία της Ακρόπολης, εξετάζοντας πώς οι φυσικοί παράγοντες επηρέασαν τη δόμηση και διατήρηση των αρχαίων κτισμάτων.
• Στην ανάδειξη των γεωτόπων της Ακρόπολης ως μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς, προωθώντας τη γεωδιατήρηση και τη σύνδεση της γεωλογικής και πολιτιστικής αξίας του χώρου.

Από την έρευνά μας προέκυψαν τα ακόλουθα:

• Επιβεβαιώνεται ότι ο Ιερός Βράχος της Ακρόπολης αποτελείται κυρίως από ασβεστόλιθους του Άνω Κρητιδικού, οι οποίοι έχουν επηρεάσει τη μορφολογία της περιοχής και την αντοχή των μνημείων.
• Η φυσική ανθεκτικότητα του ασβεστόλιθου επέτρεψε την ανέγερση των σημαντικών κλασικών μνημείων, ενώ οι τεκτονικές δομές (ρήγματα και ασυνέχειες) επηρέασαν τη στατικότητα των κατασκευών.
• Οι γεωλογικές διεργασίες και η διάβρωση έχουν επηρεάσει την διατήρηση των αρχαιολογικών ευρημάτων, επισημαίνοντας την ανάγκη προστασίας του φυσικού υποβάθρου των μνημείων.
• Η εργασία προτείνει τη διατήρηση και ανάδειξη των γεωτόπων της Ακρόπολης, εντάσσοντάς τους σε προγράμματα γεωτουρισμού και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, προκειμένου να ενισχυθεί η κατανόηση της σχέσης μεταξύ γεωλογίας και πολιτισμού.

Η μελέτη υπογραμμίζει ότι η Ακρόπολη δεν αποτελεί μόνο ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και έναν σημαντικό γεώτοπο με ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον. Η γεωλογική και πολιτιστική αξία του χώρου είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, γεγονός που ενισχύει την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη στρατηγική διατήρησης που θα λαμβάνει υπόψη τόσο την πολιτιστική όσο και τη γεωλογική της κληρονομιά.

Στο εκπαιδευτικό σας έργο, χρησιμοποιείτε τα εργαλεία της τέχνης για να προσφέρετε στους μαθητές σας μια πιο βιωματική εμπειρία μάθησης. Στοιχεία από το επιστημονικό σας πεδίο συναντάμε σε έργα όπως αυτά του Ιουλίου Βερν, του Χάρι Πότερ και του Φρανκ Χέρμπερτ (*Dune*). Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τη σχέση τέχνης και επιστήμης; Πόσο αναγκαία είναι η ένταξη της τέχνης στη σύγχρονη εκπαιδευτική διαδικασία; Πιστεύετε ότι η περιπατητική διδασκαλία μπορεί να διατηρήσει τη σημασία της σε μια εποχή υπερπληροφόρησης και ραγδαίας συσσώρευσης γνώσης;

Η τέχνη και η επιστήμη είναι δύο πεδία που αλληλοσυμπληρώνονται και προσφέρουν μοναδικές δυνατότητες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η χρήση καλλιτεχνικών εργαλείων στη διδασκαλία επιτρέπει μια πιο βιωματική προσέγγιση της γνώσης, καθιστώντας την κατανόηση των επιστημονικών εννοιών πιο άμεση και ελκυστική για τους μαθητές.

Έργα όπως αυτά του Ιουλίου Βερν, του Χάρι Πότερ ή του Φρανκ Χέρμπερτ (Dune) αξιοποιούν επιστημονικές αρχές και γεωλογικά στοιχεία, επιδεικνύοντας πώς η επιστήμη μπορεί να εμπνεύσει τη λογοτεχνία και το αντίστροφο. Αυτή η σύνδεση βοηθά στην καλλιέργεια της δημιουργικής σκέψης και της επιστημονικής φαντασίας, που είναι βασικά στοιχεία για τη γνώση και την καινοτομία.

Η περιπατητική διδασκαλία, μια μέθοδος που ανάγεται στον Αριστοτέλη, διατηρεί τη σημασία της ακόμα και σήμερα, ειδικά σε ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο όπου η πληροφορία είναι άμεσα διαθέσιμη, αλλά η κριτική επεξεργασία της απαιτεί καθοδήγηση. Η βιωματική μάθηση μέσα από την εξερεύνηση, την παρατήρηση και τη σύνδεση του θεωρητικού με το πρακτικό στοιχείο είναι απαραίτητη για να αποκτήσει η γνώση βάθος και ουσία. Σε μια εποχή ραγδαίων εξελίξεων και υπερπληροφόρησης, η ενσωμάτωση της τέχνης και της βιωματικής μάθησης στη διδασκαλία μπορεί να προσφέρει μια πιο ουσιαστική εκπαιδευτική εμπειρία.

Η εντυπωσιακή συσσώρευση γνώσης ,είναι ασφαλώς αποτέλεσμα της ανάπτυξης της πληροφορικής και της τεχνητής νοημοσύνης .Πόσο η ΤΝ και η συνεργασία των βιοεπιστημών θα βοηθήσει το επιστημονικό σας πεδίο ερευνών ; Ποιο είναι το δυσεπίλυτο εκείνο πρόβλημα που θα μπορούσε να βοηθήσει και που περιμένουμε αποκαλύψεις τα επόμενα χρόνια;

Η τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ) και η συνεργασία με τις βιοεπιστήμες έχουν τη δυναμική να φέρουν επαναστατικές αλλαγές στο πεδίο των γεωεπιστημών, ιδίως στη στρωματογραφία, την παλαιογεωγραφία και τη γεωδιατήρηση. Η ανάλυση μεγάλων δεδομένων (big data), η προσομοίωση πολύπλοκων γεωλογικών διαδικασιών και η βελτιωμένη κατανόηση των παλαιοκλιματικών μεταβολών μπορούν να ενισχυθούν σημαντικά με τη χρήση της ΤΝ.

Ένα από τα πιο δυσεπίλυτα προβλήματα στο πεδίο αφορά την ακριβή ανασύνθεση παλαιοπεριβαλλόντων και κλιματικών μεταβολών με μεγάλη χρονική και χωρική λεπτομέρεια. Η ΤΝ μπορεί να συμβάλει στην ανάλυση τεράστιων συνόλων γεωλογικών και βιολογικών δεδομένων, ανιχνεύοντας μοτίβα και αλληλεπιδράσεις που μέχρι σήμερα ήταν δύσκολο να διακριθούν.

Αναμένουμε ότι τα επόμενα χρόνια, οι εξελίξεις στη μηχανική μάθηση και στα νευρωνικά δίκτυα θα μας επιτρέψουν να δημιουργήσουμε πιο ακριβή μοντέλα της γεωλογικής και κλιματικής εξέλιξης, κάτι που θα βοηθήσει τόσο στην κατανόηση του παρελθόντος όσο και στις προβλέψεις για το μέλλον. Η διεπιστημονική συνεργασία με τις βιοεπιστήμες, ειδικά στη μελέτη μικροοργανισμών και απολιθωμάτων ως περιβαλλοντικών αρχείων, μπορεί να αποκαλύψει πολύτιμες πληροφορίες για τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ βιόσφαιρας και γεώσφαιρας, με άμεσες εφαρμογές στη διαχείριση της κλιματικής αλλαγής και στη γεωδιατήρηση.

Αν θέλετε πείτε μας, εσείς προσωπικά μέσα από ποιες επιρροές αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτό τον επιστημονικό τομέα; Ποιο είναι το βιβλίο ,το έργο τέχνης ,ή η ταινία που σας ώθησαν σε αυτή την επιλογή;

Η απόφασή μου να ασχοληθώ με τις γεωεπιστήμες προέκυψε από ένα συνδυασμό προσωπικών βιωμάτων, ακαδημαϊκών ερεθισμάτων και μιας διαρκούς περιέργειας για τη γεωλογική ιστορία της Γης. Από μικρή ηλικία, με γοήτευε η ιδέα ότι τα πετρώματα και τα απολιθώματα κρύβουν ιστορίες εκατομμυρίων ετών, αποτυπώνοντας τις αλλαγές του πλανήτη μέσα στον χρόνο.

Βιβλία όπως *Ταξίδι στο Κέντρο της Γης* του Ιουλίου Βερν με έκαναν να φαντάζομαι τον υπόγειο κόσμο γεμάτο γεωλογικά θαύματα, ενώ αργότερα, επιστημονικά έργα σχετικά με την παλαιογεωγραφία και τη γεωδιατήρηση με βοήθησαν να αντιληφθώ τη σημασία της έρευνας στον τομέα αυτό.

Από τον χώρο της τέχνης, έργα τοπιογραφίας που απεικονίζουν γεωμορφές με λεπτομέρεια και ακρίβεια, όπως αυτά των Ρομαντικών ζωγράφων, με ενέπνευσαν να δω το φυσικό τοπίο όχι μόνο ως ένα πεδίο έρευνας αλλά και ως ένα στοιχείο πολιτιστικής κληρονομιάς που συνδέει το παρελθόν με το παρόν.

Η γεωεπιστήμη, εξάλλου, είναι ένα πεδίο που συνδυάζει πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις—από την καθαρή έρευνα μέχρι τη σύνδεσή της με την εκπαίδευση, τη διατήρηση και την κατανόηση της σχέσης του ανθρώπου με το γεωλογικό του υπόβαθρο. Αυτή η πολυδιάστατη φύση της ήταν και η τελική ώθηση για την επιλογή μου να αφιερωθώ σε αυτήν.