Στις 30 Νοεμβρίου εγκαινιάστηκε το Μετρό Θεσσαλονίκης, ένα έργο που ευελπιστεί να λύσει το σοβαρό κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης μαζί με τις σταδιακές επεκτάσεις που προβλέπονται για τα επόμενα χρόνια. 

Τα έργα ξεκίνησαν το 2013 και κατά την πορεία των εργασιών εγχώριοι και εξωγενείς παράγοντες προκάλεσαν σημαντική καθυστέρηση. Ωστόσο, το πλέον «ευχάριστο» εμπόδιο υπήρξε η ανακάλυψη χιλιάδων αρχαιολογικών ευρημάτων ήδη από τα ελληνιστικά χρόνια. 

Η ιδέα της δημιουργίας ενός «υπόγειου σιδηρόδρομου» στη Θεσσαλονίκη έχει ηλικία περισσότερο από ένα αιώνα και ανήκει στον αρχιτέκτονα Thoman Mawson το 1918.  Αφορμή στάθηκε η πρόταση του για τον ανασχεδιασμό της πόλης μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 που κατέστρεψε περίπου το 1/3 της πόλης. Ο πρώτο υπόγειος σιδηρόδρομος της Ευρώπης είχε ήδη λειτουργήσει στο Λονδίνο από τη δεκαετία του 1860, οπότε ήταν μια οικεία λύση για τον βρετανό αρχιτέκτονα. 

Στις επόμενες δεκαετίες του 20ου αιώνα η πρόταση δημιουργίας μετρό στη Θεσσαλονίκη  επανερχόταν. Υπήρξαν σχετικές απόπειρες, μελέτες και σχέδια που όμως παρέμεναν χωρίς συνέχεια.

Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε το 2003 όταν αποφασίστηκε η κατασκευή του έργου με συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα έργα ξεκίνησαν από το 2006 και μετά από αλλεπάλληλες μεταθέσεις έναρξης της λειτουργίας, ολοκληρώθηκαν το 2024. 

Σήμερα, η γραμμή του Μετρό Θεσσαλονίκης έχει μήκος 9.5 χλμ και περιλαμβάνει 13 στάσεις.  

Κατά την ξενάγηση του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη και της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, στον αρχαιολογικό χώρο και τα ευρήματα των ανασκαφών του σταθμού Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης, η Υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, δήλωσε: “Συντελέστηκε ένα πρωτότυπο και καινοτόμο, σε παγκόσμια κλίμακα, εγχείρημα, το οποίο απαιτούσε κυριολεκτικά χειρουργικές κινήσεις, γνώσεις, εμπειρία, υπευθυνότητα, μέθοδο, σχολαστικότητα και συνεχή εποπτεία. Ωστόσο, η εκτέλεσή του ήταν υποδειγματική, καθώς πραγματοποιήθηκε με απόλυτη τήρηση των διεθνών προτύπων και της κείμενης αρχαιολογικής νομοθεσίας.  Η Θεσσαλονίκη μπορεί να σεμνύνεται για κάτι μοναδικό. Έναν αναπεπταμένο αρχαιολογικό χώρο ενταγμένο σε ένα μείζον τεχνικό κοινωφελές έργο. Αλλά και έναν αρχαιολογικό χώρο, που εντάσσεται οργανικά στην καθημερινότητα των πολιτών. Κάθε επιβάτης, μπαίνοντας στο Μετρό, έρχεται σε άμεση επαφή με τη μακραίωνη ιστορία της πόλης. Και αυτό είναι ένα μοναδικό προνόμιο της Θεσσαλονίκης διεθνώς.”