Το βιβλίο επιχειρεί να προσεγγίσει τον καλλιτέχνη και άνθρωπο Διαμαντή Διαμαντόπουλο, ο οποίος αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση Nεοέλληνα καλλιτέχνη που υπηρετεί μια τέχνη με συνείδηση του κοινωνικού της ρόλου. Οι πίνακες του διακρίνονται για την αποποίηση κάθε κλασικής έκφρασης και την παρουσίαση της ανθρώπινης μορφής με μια ξεχωριστή ποιητικότητα και μουσικότητα. Φιλοσοφώντας μέσα από την εικονοποιία του, υποστήριξε έναν νέο, ανθρώπινο τύπο, όχι απλά έναν ιδιαίτερο σωματότυπο ή μια φιγούρα, αλλά το αρχέτυπο του ανθρώπου της νέας εποχής.