Το φεστιβάλ Μελιτζάzz 2024 επιστρέφει δυναμικά για 12ηχρονιά στο Λεωνίδιο Αρκαδίας, αφιερωμένο φέτος στον Νόστο. Στο πλαίσιο αυτό, o ιστορικός Πύργος Τσικαλιώτη, χτισμένος το 1808, φιλοξενεί τέσσερις νέους καλλιτέχνες με την ομαδική έκθεση σύγχρονης τέχνης «Amatterofreturn».
Οι καλλιτέχνες Κατερίνα Αθανασοπούλου, Κώστας Μπασάνος, Νάνσυ Χαριτωνίδου και Βασίλης Ψαρράς επαναπροσεγγίζουν κριτικά την έννοια του νόστου, μέσα από έργα σύγχρονης τέχνης με τη μορφή video, animation, τοποειδικών παρεμβάσεων με έργα νέον και μεταξοτυπίας, που στοχάζονται πάνω στην ιδέα του ταξιδιού, της ανάμνησης, της επιστροφής, συνυφαίνοντας το προσωπικό με το συλλογικό. Οι καλλιτέχνες «καταλαμβάνουν» τους χώρους του αρχοντικού και συνομιλούν με τον τόπο, την ιστορία του και τα ταξίδια των Τσακώνων. Μέσα από τα έργα τους διαπραγματεύονται προσωπικές υποθέσεις επιστροφής, αποδημίας, μνήμης και λήθης που περιλαμβάνονται σε κάθε ταξίδι. Τα χαρακτηριστικά μια διαδρομής όπου η σιγουριά της απόφασης αντιμάχεται με την διερώτηση της μνήμης και η εσωτερικότητα συνυφαίνεται με υπαρξιακά ζητήματα και όνειρα.
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑ
Κατερίνα Αθανασοπούλου
Τίτλος: Αποδημία / Apodemy
Έτος παραγωγής: 2012
Μέσο: Ταινία μικρού μήκους, 5’
Στον Θεαίτητο του Πλάτωνα, ο Σωκράτης παρομοιάζει την ανθρώπινη ψυχή με κλουβί μέσα στο οποίο οι γνώσεις είναι πουλιά που πετούν. Ο άνθρωπος γεννιέται με το κλουβί άδειο και καθώς μεγαλώνει συλλέγει πουλιά-γνώσεις που μπαίνουν στο κλουβί́για μελλοντική χρήση. Όταν χρειαστεί μια γνώση, προσπαθεί να την αρπάξει με το χέρι – κάποιες φορές όμως συλλαμβάνει λάθος πουλί. Η Ορνιθολογία χρησιμοποιεί τον όρο ‘Zugunruhe’ για να περιγράψει την ταραχώδη, ανυπόμονη συμπεριφορά των πουλιών πριν από τη μετανάστευση, που παρουσιάζεται σε ελεύθερα αλλά και έγκλειστα πουλιά. Οι δύο αυτές εικόνες – τα πουλιά σαν κάτοικοι της ανθρώπινης ψυχής/κλουβί και η ταραχή του φυλακισμένου πτηνού που θέλει να αποδράσει αποτέλεσαν το έναυσμα για την Αποδημία: Ένα σμήνος πουλιών κυκλώνει και κινεί ένα όχημα-κλουβί, αναζητώντας τη φυγή από μια εγκαταλελειμμένη, μισοτελειωμένη πόλη, με δρόμους που διακόπτονται από θραύσματα αποκαθηλωμένων ανδριάντων. Τα χέρια αυτά είναι ταυτόχρονα η αναζήτηση της γνώσης αλλά και οι ξεπερασμένοι ήρωες/ηγέτες που αρνηθήκαμε αλλά συνεχίζουν να μας κυνηγούν.
Κώστας Μπασάνος
Τίτλος: Ήμουνεδώκιεκεί / Iwashereandthere
Έτος παραγωγής: 2007
Μέσο: 2.56 min DVD βίντεο-προβολή, ήχος
Η βίντεο-εγκατάσταση I washere and there / Ήμουν εδώ κι εκεί (2007), αναφέρεται στη επιθυμία της απόδρασης (εκεί) αλλά και της ταυτόχρονης παρουσίας (εδώ), σε ένα ατέρμονα παρελθοντικό χρόνο, που ως ένα οξύμωρο σχήμα μιας υπαρξιακής συνθήκης, μιας περιπλάνησης, δηλώνει την αδυναμία να είναι ταυτόχρονα κάποιος εδώ κι εκεί. Μόνο στο σημείο που το βλέμμα του θεατή αντικρύζει την καθαρότητα του ορίζοντα και δραπετεύει ανάμεσα στις θολές επιφάνειες του εδώ και του εκεί, η χωροχρονική αυτή συνθήκη αποκτά νόημα, στο βαθμό καθαρότητας της εικόνας, στο προοπτικό της βάθος. Ενώ, αυτός που τελικά είναι εδώ, είναι ο θεατής. Το Ήμουν εδώ κι εκεί αποτελεί μέρος μιας σειράς έργων που πραγματεύονται την έννοια του ορίζοντα, της κατοίκησης, του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου μέσα από τη μεταμορφωτική δύναμη της γλώσσας, ως μια αναστοχαστική εμπειρία του τοπίου.
Νάνσυ Χαριτωνίδου
Τίτλος: Ενθύμιον / Memento
Έτος παραγωγής: 2019
Μέσο: Μεταξοτυπία σε καμβά και κέντημα
Μνήμες συνάπτονται από ιστορίες που μας έχουν διηγηθεί, από πρόσωπα που έχουμε δει σε εικόνες και φωτογραφίες. Ένα ανεξερεύνητο γενεαλογικό δέντρο δημιουργεί το προσωπικό μας ιστορικό αρχείο. Απαρτιζόμαστε από άγνωστα πρόσωπα και ιστορίες, που φυλάσσονται σε παλιά οικογενειακά άλμπουμ, έγγραφα, φωτογραφίες ασπρόμαυρες μέσα σε κουτιά. Στο έργο αυτό, σε μια σύνθεση φωτογραφιών και κειμένων μέσα από την πρακτική της μεταξοτυπίας, συναντώ το οικείο και το άγνωστο σε ένα οδοιπορικό επιστροφής, μέσα από αντικείμενα που χαρακτηρίζονται ως αυτοβιογραφικά. Ένα χρονοδιάγραμμα ανθρώπων και ημερομηνιών που αόρατα ορίζουν τη δική μου ταυτότητα.
Βασίλης Ψαρράς
Τίτλος: Rem.ember (Site-Postscripts series)
Έτος παραγωγής: 2024
Μέσο: Εγκατάσταση neon, ηχοτοπίο
Ένα σώμα, ένας τόπος, μια μνήμη έχουν την δύναμη να σιγοκαίνε εντός τους. Θυμάμαι· εσωκλείω στην μνήμη κάτι που με χαράσσει, κάτι που σιγοκαίει ως κάρβουνο, ως μια ελάχιστη μονάδα ενεργοποίησης αυτού που φαντάζει αδύνατο, πρώτη ύλη μιας ανάμνησης. Επιζεί ως νησίδα από μια θάλασσα του παρελθόντος. Το έργο παρουσιάζει μια insituκειμενική εγκατάσταση neon και ηχοτοπίου, μέρος της σειράς έργων του δημιουργού με τίτλο Site-Postscripts.
Επιμέλεια έκθεσης: Νάνσυ Χαριτωνίδου
Διάρκεια έκθεσης: 3-7 Ιουλίου 2024
Τόπος: Πύργος Τσικαλιώτη, Λεωνίδιο Αρκαδίας.
Ώρες λειτουργίας: 19:30 – 23:00, όλες τις ημέρες του φεστιβάλ.
Ιστοσελίδα έκθεσης:www.melitzazz.gr/events/exhibition_event_a_matter_of_return_2024
Leave A Comment