Το Ίδρυμα Adolph και Esther Gottlieb (New York) χορηγεί βραβεία σε εξαιρετικούς εικαστικούς καλλιτέχνες από το 1976. Τα βραβεία αυτά αποσκοπούν στην αναγνώριση του ταλέντου καλλιτεχνών ανά τον κόσμο που έχουν μια μακρά πορεία στην τέχνη και ευελπιστούν να ελαφρύνουν κάποια από τα οικονομικά βάρη τους, ώστε να μπορούν να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο και ενέργεια στις δημιουργικές τους προσπάθειες.

Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που έλαβαν το βραβείο του ιδρύματος φέτος, ήταν η Ελληνίδα Ελένη Παυλοπούλου με το έργο της Voltaire and Assange in an Arcadian Forest, 2022.

Η Ελένη Παυλοπούλου σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Το έργο της βρίσκεται σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές και έχει παρουσιαστεί σε 14 ατομικές εκθέσεις, καθώς και σε εκθέσεις τέχνης και μπιενάλε παγκοσμίως. Συνεργάζεται με τα Κρατικά Μουσεία Σύγχρονης Τέχνης της Ελλάδας (MOMus) στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο διεθνών εκθέσεων. Πέρυσι, η Παυλοπούλου εργάστηκε ως artist-in-residence στο Μουσείο Schütz στην Αυστρία, κάτι που θα οδηγήσει σε μια μελλοντική ατομική έκθεση εκεί. Εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την Alexandros Donopoulos International Fine Arts. Εργάζεται πάνω σε ένα νέο έργο για μια έκθεση στη Νάπολη της Ιταλίας, 2023/24.

Η ίδια η ζωγράφος σημειώνει σχετικά με το έργο της: “Το έργο μου ακολουθεί μια αλληγορική, φιλοσοφική και ποιητική προσέγγιση του θέματος της φύσης. Αρχικά επηρεάστηκα από τα ελληνικά νησιά ως σύμβολα και μεταφορές της μυστικιστικής κληρονομιάς του Αιγαίου. Άλλοι πίνακες περιστρέφονται γύρω από σκάφη και βάρκες που αναπαριστούν την αρχετυπική και μυθική σημασία του θαλάσσιου ταξιδιού ως τρόπου μεταφοράς των ανθρώπινων ονείρων και μεταμόρφωσης της ζωής. Ένα άλλο επαναλαμβανόμενο θέμα είναι το άλογο, συχνά σε συνδυασμό με θραύσματα άλλων θεμάτων, όπως σπασμένα αγάλματα ή μορφές μυστηρίου ή παράδοξου. Ο σουρεαλισμός είναι πάντα ένας καλός τρόπος για να εξερευνήσει κανείς το ασυνείδητο και να αναπαραστήσει νέες εικόνες της σύγχρονης ζωής. Τα άλογα είναι αρχέτυπα του ψυχισμού. Το νέο μου έργο συνδυάζει αυτά τα επιμέρους θέματα. Τώρα η φύση είναι ένα στοχαστικό γαλάζιο και τα δέντρα και τα δάση αποτελούν το φόντο, τη θεατρική σκηνή των παικτών. Υπάρχουν επίσης αναφορές στο σύμπαν: Η Γη αντανακλάται στην κοσμική τάξη, υπογραμμίζοντας την ανθρώπινη ευθύνη απέναντι στην ιστορική μνήμη”.