Το αρχείο μπορεί να είναι κάτι πολύ περισσότερο από τα αρχειοθετημένα τεκμήρια. Αρχείο είναι και οι παραλείψεις, οι σημειώσεις, οι «ασήμαντες» λεπτομέρειες. Ασφαλώς είναι η βάση της μελέτης και της καταγραφής της ιστορίας αλλά μπορεί να είναι παράλληλα και έμπνευση για καλλιτεχνική δημιουργία. 

Η Νατάσα Μπιζά, αφού πέρασε περισσότερα από δύο χρόνια στο αρχείο της Εθνικής Πινακοθήκης, επιστρέφοντας ξανά και ξανά στους φακέλους του, δημιούργησε μια σειρά έργων που  αναδεικνύουν κάποιες λιγότερο γνωστές ή αθέατες πτυχές της ιστορίας του και των συλλογών του. Όπως τονίζει και η Γενική Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Συραγώ Τσιάρα «η Νατάσα Μπιζά] μας καλεί να ξανασκεφτούμε ποιες ιστορίες αξίζει να διατηρηθούν στη μνήμη μας και πώς μπορούν να επαναδιατυπωθούν εικαστικά στη σημερινή εποχή. Επιπλέον φωτίζει τη δυναμική των σχέσεων εξουσίας, εντός των οποίων παράγεται το περιεχόμενο της γνώσης και δομούνται τα καθεστώτα αλήθειας…»

Μέσα από επιλεγμένα αρχειακά επεισόδια, η Μπιζά συνθέτει αφηγήσεις που φωτίζουν λεπτομέρειες και ιστορίες που συχνά παραμένουν στο περιθώριο. 

Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα περιοδικών εκθέσεων της Εθνικής Πινακοθήκης Ενδιάμεσος Χώρος και στοχεύει στην ενεργοποίηση του αρχείου όχι μόνο ως πηγή τεκμηρίωσης, αλλά και ως εργαλείο διαλόγου ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, μέσα από σύγχρονες καλλιτεχνικές και επιμελητικές πρακτικές.

Η έρευνα της Μπιζά ανέδειξε τρεις θεματικές για την έκθεση: το Κτήριο της Πινακοθήκης, τους Ανθρώπους της, και τις Συλλογές της. 

Τη σύνθετη εικαστική πρόταση συγκροτούν τέσσερα έργα που αξιοποιούν ποικίλα εκφραστικά μέσα: βίντεο, καλλιτεχνικές εκτυπώσεις αρχειακών φωτογραφιών, χαράξεις σε ορείχαλκο, κατασκευές, εγκατάσταση στον χώρο, αναπαραγωγές αρχειακών εγγράφων και καλλιτεχνικό βιβλίο.

Επιμέλεια: Ελπινίκη Μεϊντάνη

12 Νοεμβρίου 2025 – 30 Σεπτεμβρίου 2026