Την επίσημη πρεμιέρα της έκανε την Παρασκευή 08 Νοεμβρίου 2024 η παράσταση Brokeback Mountain, στο ανακαινισμένο Θέατρο Κνωσός (Κνωσού 11, Κυψέλη). Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Ρήγος ανεβάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη θεατρική διασκευή που έκανε ο Άσλεϊ Ρόμπινσον πάνω στο διήγημα της Άννι Πρου.

Οι λάτρεις του κινηματογράφου θα θυμούνται την κινηματογραφική μεταφορά του έργου, από τον κορυφαίο σκηνοθέτη Ανγκ Λι και τις σπαρακτικές ερμηνείες των Χιθ Λέτζερ και Τζέικ Γκίλενχαλ. Πρόκειται για την ταινία που χάρισε Όσκαρ σκηνοθεσίας στον Ανγκ Λι, ενώ με Όσκαρ βραβεύτηκε και το σενάριο της, όσο και η μουσική του Γκουστάβο Σανταολάλλα.

Όπως και στην ταινία του 2005, έτσι και στη θεατρική μεταφορά πρωτεύοντα ρόλο διαδραματίζει η αποδραματοποίηση του είδους του γουέστερν, η εξερεύνηση νέων οπτικών και αισθητικών δυνατοτήτων μέσω αυτού καθώς και η χρήση της μουσικής. Ο άξονας της δραματουργίας περιστρέφεται γύρω από δύο εικοσάχρονους νέους, τους Ένις ντελ Μαρ και Τζακ Τουίστ που γνωρίζονται σε κάποιο γραφείο εύρεσης εποχικής εργασίας. Οι δυο τους θα καταλήξουν στα απομονωμένα βουνά του Γουαϊόμινγκ ως κτηνοτρόφοι και ένα ερωτικό ειδύλλιο θα αναπτυχθεί μεταξύ τους. Το άγριο, βουκολικό τοπίο της Αμερικής, όπως και στην αρχαία ελληνική ποίηση, θα προσφέρει το ταιριαστό υπόβαθρο αυτής της ερωτικής ιστορίας (καθώς η απομόνωση θα φέρει πιο κοντά τους δύο άντρες), θα φανερώσει κρυμμένα αισθήματα των πρωταγωνιστών αλλά και σκοτεινές όψεις των ηθών της εποχής. Η ανεμελιά του πρώτου μέρους, με την σεξουαλική ορμή να ξεδιπλώνεται σε όλη της την έκταση μπροστά στα μάτια του θεατή, θα δώσει την θέση του σε μια ρεαλιστική δεύτερη πράξη, όπου πλέον οι χαρακτήρες έρχονται αντιμέτωποι με την καταπίεση των παραδοσιακών κοινωνιών και τη φαιδρότητα του αμερικανικού ονείρου μιας τακτοποιημένης ζωής. Και πάλι το πάθος, όπως οι άγριες χιονοκαταιγίδες του Brokeback Mountain, ξεσπάει υπενθυμίζοντας ότι αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της (ανθρώπινης) φύσης.

Με μία πρωτότυπη σκηνογραφική προσέγγιση, που βασίζεται στο συνδυασμό βίντεο προβολών (ίσως ένα στοιχείο που θα κουράσει τα μάτια μερίδας θεατών) και απλών αντικειμένων επί της σκηνής, ο Κωνσταντίνος Ρήγος ως σημαντικός εκπρόσωπος της σύγχρονης χορογραφίας κατευθύνει τολμηρά και με απόλυτη γνώση τα σώματα των δύο πρωταγωνιστών του, Δημήτρη Καπουράνη και Μιχαήλ Ταμπακάκη σε ένα έργο που εκθέτει μπροστά στο κοινό τόσο τα απόκρυφα σημεία του σώματος όσο και της ψυχής τους. Ένα εξαιρετικό κατόρθωμα πετυχαίνει και ο Δημήτρης Καπετανάκος σε μία τριπλή (!) διανομή, όπου υποδύεται διαμετρικά αντίθετους χαρακτήρες της ετερόκλητης πινακοθήκης προσωπικοτήτων της αμερικανικής Δύσης.

Σε γενικές γραμμές, αφενός η φύση του έργου και της διασκευής του Ρόμπινσον αλλά και το θέμα του “καταδικασμένου ρομάντζου” αγγίζει το κοινό ανεξαρτήτου σεξουαλικής προτίμησης και έτσι το συναίσθημα των ηρώων επικοινωνεί με την πλατεία του θεάτρου. Την ίδια στιγμή, τα τραγούδια του Νταν Γκιλέσπι Σελς και η επί σκηνής παρουσία μουσικών (Κώστας Σιδηροκαστρίτης– ακουστική κιθάρα, κρουστά, Γιάννης Πανηγυράκης-ηλεκτρική κιθάρα, Γιώργος Κωστόπουλος-κοντραμπάσο) μας μεταφέρουν το κλίμα της αμερικανικής ενδοχώρας, εκεί όπου πίσω από τη λαϊκή φιέστα και το οικείο ελλοχεύουν ακόμα η συντήρηση και η μισαλλοδοξία.