Πρόκειται για μία καλαίσθητη, δίγλωσση (ελληνικά-αγγλικά) έκδοση, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τις παραστάσεις και τις επισκέψεις του σπουδαίου Ρούντολφ Νουρέγιεφ στην Ελλάδα. Μια έκδοση που πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη των: VERGOS AUCTIONS,  του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ.Λάτση, της Δανάης Ράλλη και του μεγάλου χορηγού SAMOURKAS FOUNDATION.

Η ψυχή αυτού του βιβλίου, ο άνθρωπος που κίνησε τη συγγραφή του, ώστε να ζωντανέψουν μπροστά στα μάτια μας εικόνες με τον “Ρούντι” να μαγεύει το κοινό του Ηρωδείου και να γοητεύει τους φίλους του, είναι ο Δημήτρης Τσίτουρας. Ο Δημήτρης Τσίτουρας-που υπήρξε προσωπικός φίλος του Νουρέγιεφ- ανέλαβε τη γενική επιμέλεια του βιβλίου, το οποίο αφιερώνει στη μνήμη μιας άλλης Ελληνίδας φίλης του Νουρέγιεφ, της Ρωζίτας Σώκου.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Δημήτρης Τσίτουρας στον πρόλογό του: “Το βιβλίο αυτό το είχα υποσχεθεί στον ίδιο τον Ρούντυ περισσότερα από τριάντα χρόνια πριν. Το 1991 ήταν η τελευταία εμφάνιση του Νουρέγιεφ στο Ηρώδειο ως αρχιμουσικού μιας μικρής αυστριακής ορχήστρας σε ένα σχεδόν άδειο Ηρώδειο, που προσωπικά με γέμισε θλίψη. Συνήθως λέμε ένας μαέστρος διευθύνει σαν χορευτής, τώρα είχαμε ένα χορευτή να διευθύνει μια ορχήστρα. […]Φέτος, το 2023, συμπληρώνονται εξήντα χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα (1963), και τριάντα χρόνια από το θάνατό του (1993). Είναι, λοιπόν, μια μεγάλη ευκαιρία να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να γνωρίσουν οι νεότεροι ένα αστέρι που έπεσε στη γη.[…]

To βιβλίο αυτό εμπίπτει στους σκοπούς του αρχείου μας, μιας και ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ αγάπησε και επισκέφθηκε πολλές φορές τη Σαντορίνη, και έχουμε ντοκουμέντα από τις εμφανίσεις του στην Αθήνα και τις σχέσεις του με την Ελλάδα και τους Έλληνες φίλους του. Η δε διάρθρωση του βιβλίου είναι η εξής: ο φίλος, καθηγητής και ακαδημαϊκός Μανόλης Κορρές μας περιγράφει το Ηρώδειον, και αναδεικνύει τον χώρο της σημερινής χρήσης του. Ένα μεγάλο ευχαριστώ του αξίζει. Ένα σύντομο βιογραφικό του Ρούντολφ Νουρέγιεφ (1938-1993) για να βοηθήσει τους αναγνώστες με πληροφορίες για τη ζωή και την καριέρα του. Εν συνεχεία παρουσιάζουμε ένα σπάνιο ντοκουμέντο. Τακτοποιώντας το υλικό του βιβλίου, ανακάλυψα στο αρχείο μας ένα σπουδαίο πρόγραμμα, και για αυτό το παρουσιάζω πριν από τις εμφανίσεις του Ρούντυ στην Αθήνα το 1963. Ο αναγνώστης ας προσέξει ότι πρόκειται για συνεργασία του ΕΟΤ και Αθήνα φιγουράρει πρώτη πρώτη.

Έπονται οι εμφανίσεις του Ρούντυ χρονολογικά με όλα τα στοιχεία που έχουμε στα αρχεία μας, δηλαδή προγράμματα, φωτογραφίες, δημοσιεύματα και σκίτσα. Όπου δεν υπάρχουν κατάλληλες φωτογραφίες, δανειζόμαστε αντίστοιχες από βιβλία του αρχείου μας. Μετά το χρονολόγιο των εμφανίσεων, παρουσιάζονται τα κείμενα και παραρτήματα ανά θέμα, ούτως ώστε ο αναγνώστης να παρακολουθεί ευκολότερα οτιδήποτε συνέδεσε τον Ρούντυ με την Ελλάδα και τους Έλληνες. Ιδιαίτερη, βέβαια, έμφαση δίνεται στην επίσκεψή του στη Σαντορίνη και στο σπίτι που είναι αφιερωμένο σε αυτόν, γεγονός το οποίο γνώριζε. Ήταν αργά πια για να έρθει στη Σαντορίνη για να το δει και να το ζήσει από κοντά. Οι φωτογραφίες από τη Σαντορίνη είναι δώρο του φίλου Δημήτρη Μεθενίτη, όπως και πολλές άλλες από τα ελληνικά καλοκαίρια του Ρούντυ με το σκάφος “Ασπασία’ του Πέρη Εμπειρίκου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ, για τα ανέλπιστα αυτά ντοκουμέντα! Το πορτρέτο του Ρούντυ είναι δώρο του φίλου της καρδιάς μου Κώστα Σπυριούνη, ενώ η συμβολή στο βιβλίο του άλλου μεγάλου φίλου μου Διονύση Φωτόπουλου υπήρξε καθοριστική”.

(σελ. 12-13)