Την Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου εγκαινιάστηκε η έκθεση με έργα του Μάρκου Καμπάνη, σε επιμέλεια του ιστορικού τέχνης  κ. Γιώργου Μυλωνά στην Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος, στο Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος.

Την έκθεση εγκαινίασε ο Υπουργός Παιδείας κ. Κυριάκος Πιερρακάκης και ο Πρόεδρος του εφορευτικού Συμβουλίου της ΕΒΕ κ. Σταύρος Ζουμπουλάκης, ο οποίος επιμελείται και την έντυπη έκδοση που συνοδεύει την έκθεση .

Η παρουσία του Υπουργού σηματοδοτεί μια νέα οπτική της προώθησης των γραμμάτων στη χώρα ,αφού αν και ο βασικός  υπεύθυνος για τη διοργάνωση του λεγόμενου επιτελικού κράτους  και υποστηριχτής της μετεξέλιξης σε μια ψηφιακή κοινωνία, υποστηρίζει εμπράκτως το έντυπο βιβλίο δίνοντας τη δυνατότητα για πρώτη φορά όπως τόνισε ο κ. Ζουμπουλάκης  μετά από 30 χρόνια να αγοράσει η βιβλιοθήκη διεθνείς έντυπες εκδόσεις.

Την έντυπη έκδοση που συνοδεύει την έκθεση υπογράφουν επίσης οι Γιώργος Μυλωνάς, Μαρία Βασιλάκη , Ειρήνη Οράτη, Γιώργος Τριανταφύλλου, Γιώργος Χατζημιχάλης, Zoltan Somhegyi, Διονύσης Καψάλης.

Όπως  επισήμανε ο καλλιτέχνης, η χρονολογική περίοδος που καλύπτει η έκθεση αφορά τη περίοδο από το έτος που επισκέφτηκε το Άγιο Όρος έως και τότε που εξέθεσε τη τελευταία του δουλειά.

Η δομή της έκθεσης με 700 έργα, είναι σφικτή και έμπλεη περιεχομένου. Στην υποδοχή της ένα ημερολόγιο  ψηφίδες ,με  έργα 20*20 cm ή 20*25cm με  θέματα  που καλύπτουν καθημερινά τη χρονολογική περίοδο από το Μάιο του 2012 έως το Μάιο του 2013. Προσωπικότητες όπως ο Καβάφης, ο Βαμβακάρης, ο Βέρντι, ο Παπαλουκάς, ο Μπέικον δηλώνουν την παρουσία τους στο έργο του Καμπάνη.

Ο επιμελητής κ. Μυλωνάς χαρακτηρίζει την ενότητα ως το “φανταστικό μουσείο του Καμπάνη”. Τα έργα αποτελούνται από σχέδια ,ακρυλικά, τοιχογραφίες, μονοτυπίες, ψηφιακές εκτυπώσεις.

Ξεχωριστή όμως θέση στην έκθεση κατέχουν τα έργα -αναφορές στο Άγιο Όρος για τα οποία στο εισαγωγικό του σημείωμα ο κ. Ζουμπουλάκης  επισημαίνει ότι δεν είναι αντιγραφικά. Σημειώνει ο κ. Μυλωνάς  “ Η ανάγκη του για τη φύση συνδυασμένη με τη μελέτη της ιστορίας της τέχνης βρίσκει στο Όρος τον ιδανικό τρόπο έκφρασης. Μεγάλες  και μικρές επιφάνειες από τοιχογραφίες έως εικονογραφήσεις βιβλίων έφεραν τον πρώην διευθυντή του Βυζαντινού Μουσείου Δημήτριο Κωνστάντο να τον χαρακτηρίσει  ως “ανανεωτή  της  εκκλησιαστικής μας  ζωγραφικής”.

Στο συνολικό του έργο και στις επιρροές του κάνει λόγω ο επιμελητής στο κατάλογο της έκθεσης, αναφερόμενος  τόσο στις σπουδές του στην Ελλάδα όσο και σε εκείνες στο εξωτερικό καθώς και στους δασκάλους του (Κυριάκος Κατζουράκης, και άλλοι). Φιγούρες όπως εκείνες του Καραγκιόζη απαντώνται στα πρώιμα έργα του μαζί με έργα μεγάλων κλασικών. Όπως σημειώνει  ο Γ. Μυλωνάς: “Ο Καμπάνης επηρεάζεται ακόμη περισσότερο αυτή την ιδιότυπη αντιπαράθεση πάντοτε με όρους συνύπαρξης ή συνομιλίας φαινομενικά αντίθετων κόσμων”.

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται επίσης στη μεγάλη σύνθεση “Σημειώσεις Ταύρου” όπου κατά τον επιμελητή διασώζει εικαστικά την ιερότητα του τοπίου δουλεύοντας ακόμα και με εικόνες από το Google maps με στόχο μια ολοκληρωμένη σύνθεση του τοπίου. «Εστίασε τη ματιά του –διαφορετική από αυτήν του αρχαιοδίφη ή ακόμα και του φωτογράφου- στη δημιουργία μιας νέας εικόνας που χαρακτηρίζεται από μνημειακή στιβαρότητα.»

Στις διακριτές ενότητες της έκθεσης αναπτύσσονται  και οι ενότητες πολύπτυχα αφιερωμένες στα δέντρα . Στην έκθεση “Το μουσείο των Δέντρων”  που εκτέθηκε στην gallery Αίθουσα Τέχνης Αθηνών διακρίνονται επιρροές από τους Ασσύριους μέχρι τους σημερινούς  δασκάλους. Πρόκειται ουσιαστικά για «μια ιστορία  τέχνης μέσα στη τέχνη  βασισμένη στα δέντρα, μια μελέτη του τρόπου αναπαράστασης του δέντρου από την ελληνική αρχαιότητα και τους Ετρούσκους ως τον Αντρέ Ντερσίν ,τον Σπύρο Παπαλουκά  και τον Πιτ Μοντριάν.»

Ιδιαίτερη ενότητα αποτελεί επίσης και εκείνη που αναφέρεται στα Αρχεία. Ξεχωρίζουν τα έργα που αναφέρονται στην Πηνελόπη Δέλτα ,στις παραλλαγές  χρωμάτων από τα υφάσματα  στα έργα του Γκρέκο αλλά και 72 μικρά έργα με χάρτες βασισμένα σε υλικό από τα ΓΑΚ Γενικά Αρχεία του Κράτους,

Το έργο Last Heritage (Χαμένη Κληρονομιά) που εκτέθηκε στη Gallery Κ του Λονδίνου το 2008 βασίζεται σε φωτογραφικό αρχείο από κατεστραμμένα μνημεία και εκκλησίες της Κύπρου μετά την Εισβολή .

Ο Μ.Καμπάνης έχει ασχοληθεί ως Επιμελητής και κριτικός Τέχνης αλλά δηλώνει επίσης ερευνητής και μανιακός φυσιοδίφης .

Σε κάθε περίπτωση, το έργο του αποπνέει μια βαθιά ευγένεια και μια αίσθηση προσέγγισης του πανανθρώπινου και του ουσιαστικού. Αν και το μήνυμα του είναι καθαρό και ευκρινές ,είτε αυτό αφορά ζωγραφική ,είτε μονοτυπίες, είτε εικονογραφήσεις, η αίσθηση είναι εκείνη μιας βαθιάς πνευματικότητας  και μιας προσέγγισης της ουσίας του κόσμου τούτου. Υπαινισσόμενος την ανθρώπινη ανάγκη να εξαγνιστεί από τα πάθη και τη φθορά βλέπει τα αποκαθαρμένα τοπία χαλάσματα αλλά και τη μυστική υπόγεια επικοινωνία της φόρμας του δέντρου αφιερωμένη ,στην συνεχώς ανανεούμενη ζωή ,ως κοινό σημείο αναφοράς του συνόλου της ανθρωπότητας.

Όπως αναφέρει και ο κ. Ζουμπουλάκης  στο προλογικό σημείωμα στο κατάλογο, «Ο δυτικός κόσμος στον οποίο ανήκουμε είναι ασφαλώς μεταχριστιανικός ,αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η τέχνη έχει πάψει να αναμετριέται με το ιερό και το υπερβατικό» .